Στην Ελλάδα του 2017 άλλοι σώζουν τα μωρέλια κι άλλοι τα πετροβολούν. Μία χώρα γεμάτη αντιθέσεις, χωρίς συνθέσεις και με συνεχείς εσωτερικούς διχασμούς και κυρίως με ένα εχθρικό έως αμήχανο και απρόσωπο κράτος.
Ο Έλληνας Γιώργος βιώνει από τα μικράτατα του τον περίφημο κοινωνικό αυτοματισμό, την αναξιοκρατία, την αδιαφορία του κρατικού μηχανισμού και αν τολμήσει να ξεστρατίσει από αυτό που κάποιοι θεωρούν «κοινωνικά ορθό» βιώνει και τον ρατσισμό, τη χλεύη, την περιθωριοποίηση, ενίοτε και το μπούλινγκ.
Ο Αφγανός Αμίρ στην πιο τρυφερή του ηλικία, με ανοιχτές τις πληγές της οικονομικής μετανάστευσης, βιώνει τον ρατσισμό. Καταλαβαίνει, στο μέτρο που του το επιτρέπει η ηλικία του, ότι θα είναι πάντοτε ο «άλλος» και όχι ένας από εμάς.
Ότι δεν θα μπορεί να κρατά την Ελληνική σημαία, γιατί είναι μουσουλμάνος, παρά μόνο μια ταμπέλα σαν τους τεντιμπόηδες του παρελθόντος και οι καθηγητές του και οι γονείς των συμμαθητών του θα ομνύουν στα κανάλια και τις εφημερίδες στο «ανοιχτό και δημοκρατικό σχολείο» και στην πράξη θα στάζουν δηλητήριο στις ψυχές των παιδιών τους. Και ρατσιστές και κολοτούμπες δηλαδή. Διπλό το κακό.
Και το κράτος θα νομοθετεί δίνοντας τη δυνατότητα σε όλα τα παιδιά να αισθάνονται Έλληνες αλλά κάποιοι θα γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τους νόμους.
Ο ψαράς στη Λέσβο που έσωσε τα μωρέλια του μπορεί τώρα να κοιμάται ήσυχος. Και οι τρεις γριούλες στο παγκάκι με το μπιμπερό ανά χήρας που έκαναν πράξη αυτό που έμαθαν από τα μικράτα τους στην εκκλησία, το βοηθάτε αλλήλους, μπορούν κι αυτές να κοιμούνται ήσυχες.
Τα μωρέλια δεν πνίγηκαν. Πήγαν από τούβλο στις 3 τα ξημερώματα στο σπίτι τους στη Δάφνη την ώρα που ονειρεύονταν πως παρέλαυναν με περηφάνια στην Αμαλίας με την Ελληνική σημαία στα χέρια τους. Εκεί, την ώρα που ο Αμίρ χαμογελούσε στον ύπνο του βλέποντας για πρώτη φορά τη μητέρα του να χαμογελά μετά από χρόνια από περηφάνια τον ξύπνησε το «φύγετε» τω ν κακόψυχων.
Ε λοιπόν να το πω όσο πιο απλά μπορώ:
Τα μωρέλια θα μείνουν στην Ελλάδα και οι μανάδες τους θα ξαναγελάσουν περήφανες και ήσυχες πριν φύγουν από τον μάταιο τούτο κόσμο. Το εγγυώνται όλοι οι καλόψυχοι άνθρωποι με τα καθαρά μάτια του κόσμου τούτου.
