Στο αφιέρωμα για τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Καρλ Μαρξ ανιχνεύουμε τους λόγους για τους οποίους ο μεγάλος αυτός διανοητής παραμένει πάντα επίκαιρος. Γιατί το ίχνος που άφησε στη φιλοσοφία είναι αξεπέραστο. Γιατί αποτελεί πάντα σημείο αναφοράς από αντιπάλους, ανεπαισθήτως και από φίλους, συνειδητά.
Ο Μαρξ διχοτόμησε την Ιστορία της σκέψης σε «πριν» και «μετά». Και δίχασε την πολιτική Ιστορία σε «υπέρ» και «κατά». Τόση δύναμη είχαν οι έννοιες που εισήγαγε και οι ανατροπές που έφερε:
Η υλιστική αντίληψη της εξέλιξης (Η ιστορία όλων των ως τα τώρα κοινωνιών είναι ιστορία ταξικών αγώνων). Μελέτησε τον Φόιερμπαχ πριν προσδώσει στον «μεμονωμένο άνθρωπο» την κοινωνική του ουσία.
Η ανακάλυψη του μηχανισμού απόσπασης της υπεραξίας στο μνημειώδες έργο του «Το Κεφάλαιο». Με εκπληκτική αφαιρετική ικανότητα κατάφερε να φωτίσει την πιο «σκοτεινή» και δυσνόητη παραγωγική σχέση, για το μέτρο που διέπει την ανταλλαγή των εμπορευμάτων. Και καταδείξει τη μεγάλη αντίφαση του καπιταλισμού. (Το αληθινό όριο της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής είναι το ίδιο το κεφάλαιο).
Η Διαλεκτική. Αφομοίωσε τον Χέγκελ πριν αναποδογυρίσει τη σύλληψη του με τα πόδια κάτω και το κεφάλι πάνω.
Στο τεύχος καταγράφεται η πορεία του Μαρξ από τα νεανικά χρόνια μέχρι την ωριμότητα. Η ανάμειξη του στα επαναστατικά κινήματα και η συμβολή του στη συγκρότηση της 1ης Εργατικής Διεθνούς καθώς και οι διώξεις που υπέστη.
Ο Μαρξ, αυτό το κατ΄ εξοχήν ανατρεπτικό πνεύμα που «τίποτα το ανθρώπινο δεν του ήταν ξένο», δεν θα πάψει να αποτελεί αντικείμενο μελέτης. Ακριβώς γιατί έχει πολλά να δώσει ακόμη.
