Τις πολύ σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό φύλαξης , ανέδειξε η τελευταία απόπειρα απόδρασης από τις φυλακές «Αγίου Στεφάνου» Πάτρας που καταγράφηκε την επομένη των Χριστουγέννων, ενός 30χρονου Γεωργιανού ισοβίτη, επικίνδυνου κακοποιού που κρατείται στο σωφρονιστικό κατάστημα καταδικασμένος για ανθρωποκτονία, ληστείες και άλλες αξιόποινες πράξεις.
Ο 30χρονος εκμεταλλευόμενος το σοβαρό κενό φύλαξης που υπήρχε στην πτέρυγά του και γενικότερα σε ολόκληρη την φυλακή λόγω της έλλειψης σωφρονιστικών υπαλλήλων, κατάφερε να ξεπεράσει τα αρχικά εμπόδια και να βρεθεί ένα βήμα πριν την ελευθερία του . Εγινε όμως αντιληπτός από την φρουρά της φυλακής, συνελήφθη και επέστρεψε στο κελί του.
Πέντε φύλακες για 620 κρατούμενους!
Όπως λέει στο Documento ο Βαγγέλης Μπάρμπας, πρόεδρος της Ενωσης Σωφρονιστικών Υπαλλήλων του Καταστήματος Κράτησης Πάτρας, την νύχτα που ο Γεωργιανός κακοποιός επιχείρησε να αποδράσει σε σύνολο 620 κρατουμένων υπήρχαν μόλις πέντε (!) σωφρονιστικοί υπάλληλοι για την φύλαξή τους.
Η συγκεκριμένη εικόνα λαμβάνει εφιαλτικές διαστάσεις αν αναλογιστεί κάποιος ότι εντός της φυλακής βρίσκονται εκατό περίπου ισοβίτες και πολλοί επικίνδυνοι κακοποιοί διαφόρων εθνικοτήτων. Το 40% από αυτούς είναι Ελληνες , το 30% Αλβανοί και το υπόλοιπο 30% Αραβες, Αφρικανοί κλπ .
«Πρόκειται για ένα εκρηκτικό μίγμα που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις αντιδράσεις του ανα πάσα στιγμή » – λέει στο Documento o κ. Μπάρμπας .
Ασφυκτικές συνθήκες κράτησης
Η φυλακή που ξεκίνησε την λειτουργία της το 1980 κάτω από ανθρώπινες συνθήκες θα μπορούσε να «φιλοξενήσει» 400 περίπου άτομα. Σήμερα η κατάσταση είναι μάλλον ασφυκτική καθώς οι κρατούμενοι σε αυτή φτάνουν του 620 ενώ πριν από μερικά χρόνια είχαν ξεπεράσει τους 870!
Τις τελευταίες εβδομάδες όλοι οι κρατούμενοι στις φυλακές «Αγίου Στεφάνου» Πατρών αρνούνται στην απογευματινή καταμέτρηση και την είσοδο τους μέσα στα κελιά το μεσημέρι. Κι αυτό σε ένδειξη διαμαρτυρίας κυρίως για τις «απάνθρωπες» όπως τις χαρακτηρίζουν συνθήκες κράτησής τους τον χειμώνα όπου τα πάντα είναι παγωμένα μέσα στα κελιά τους.
Θέρμανση με το σταγονόμετρο!
Η διεύθυνση της φυλακής παρέχει σήμερα θέρμανση με καλοριφέρ μία ώρα το πρωί , μία ώρα το μεσημέρι και 2,5 ώρες την νύχτα αλλά αυτό – όπως λένε – οι κρατούμενοι δεν αρκεί και ζητούν να έχουν την δυνατότητα χρήσης θερμαντικών συσκευών μέσα στα κελιά τους αλλά και άλλων ηλεκτρικών συσκευών όπως «ηλεκτρικά μάτια» και μικρά ψυγεία.
Όμως το δίκαιο αίτημά τους δεν «σκαλώνει» στην διεύθυνση της φυλακής αλλά στην μη επάρκεια του ηλεκτρικού ρεύματος . Για τον λόγο αυτό πριν από μερικά χρόνια και με δεδομένο τις νέες ανάγκες αποφασίστηκε η αύξηση της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος στο κτίριο με την κατασκευή ειδικού υποσταθμού της ΔΕΗ . Όμως αυτή σταμάτησε στην δικαστική διαμάχη του εργολάβου που είχε αναλάβει το συγκεκριμένο έργο και του αρμόδιου υπουργείου με αποτέλεσμα το έργο να παραμένει ημιτελές.
«Τα προβλήματα στην συγκεκριμένη φυλακή είναι πολλά και τα περισσότερα από αυτά χρονίζουν» – λέει στο Documento ο πρόεδρος της Ενωσης Σωφρονιστικών Υπαλλήλων του Καταστήματος Κράτησης Πάτρας.
Σοβαρές ελλείψεις
Οι 50 συνολικά σωφρονιστικοί υπάλληλοι εργάζονται σε εξαντλητικά ωράρια και καθημερινά ισορροπούν σε ένα τεντωμένο σχοινί τρόμου καθώς εκτός από τις αντιξοότητες που προκαλεί η έλλειψη προσωπικού έχουν να κρατήσουν και μάλιστα με απόλυτο τρόπο λεπτές ισορροπίες με τους κρατούμενους. Κι όλα αυτά ενώ η υπηρεσία τους, τους χρωστάει 12.000 ώρες από ρεπό το 2014 ! και κανονική άδεια από το 2015 και 2016 !
Ενδεικτικό των σοβαρών ελλείψεων που υπάρχουν στο συγκεκριμένο σωφρονιστικό κατάστημα είναι και η μη λειτουργία ενός πανάκριβου «σκάνερ» εντοπισμού μεταλλικών αντικειμένων που είχε σταλεί στην φυλακή από την «Θέμις Κατασκευαστική» πριν από πέντε περίπου χρόνια .
Το συγκεκριμένο «σκάνερ» έχει ως αποστολή τον έλεγχο όλων των προμηθειών που εισάγονται στην φυλακή αλλά για κάποιους λόγους δεν λειτούργησε ποτέ. Και πρόσφατα όταν επιχειρήθηκε να τεθεί τελικά σε λειτουργία διαπιστώθηκε ότι ήταν σε αχρηστία !
Διαχωρισμός κρατουμένων
Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι των φυλακών Πατρών εκτός από την κάλυψη των δικών τους κενών , ζητούν από τους αρμόδιους και κάτι που θεωρείται αυτονόητο αλλά δεν γίνεται ίσως σε καμία φυλακή στην Ελλάδα. Κι αυτό είναι ο διαχωρισμός των κρατουμένων ανάλογα με την γενικότερη συμπεριφορά τους μέσα στον χρόνο και κυρίως ανάλογα με το αδίκημα για το οποίο καταδικάστηκαν και εκτίουν ποινή φυλάκισης.
Όπως σημειώνουν , είναι απάνθρωπο και άδικο ένας φιλήσυχος άνθρωπος που έπεσε έξω οικονομικά η έχει καταδικαστεί για κάποιο απλό παράπτωμα να βρίσκεται σήμερα στο ίδιο κελί με κάποιον που έχει καταδικαστεί για ανθρωποκτονία η με έναν έμπορο ναρκωτικών.
