Είμαι, σχεδόν, σίγουρη ότι με την πρώτη ανάγνωση θα μιλήσετε για θεωρίες συνωμοσίας. Διεθνώς, όμως, ο προβληματισμός υπάρχει και μεγαλώνει ευθέως ανάλογα με την αύξηση των περιοριστικών μέτρων στη χρήση μετρητών παγκοσμίως.
Και μια και η χώρα μας έχει εισχωρήσει, πλέον, με τα πρόσφατα μέτρα για το κτίσιμο του αφορολόγητου μόνον με πλαστικό και ηλεκτρονικό χρήμα, στο κίνημα που οι Αμερικάνοι ονομάζουν Cashless Society (Κοινωνία Χωρίς Μετρητά), είναι ευκαιρία να κάνουμε μερικές δεύτερες σκέψεις, να κάνουμε μια δεύτερη ανάγνωση στην παγκόσμια τάση για κατάργηση μέσα στα επόμενα χρόνια των μετρητών.
Για παράδειγμα, μήπως η κατάργηση των μετρητών, είναι στην πραγματικότητα ένα ακόμα δώρο στις τράπεζες; Μήπως οι τράπεζες είναι εκείνες που πιέζουν για τη χρήση πλαστικού χρήματος, επί της ουσίας λογιστικού, γιατί απλούστατα δεν έχουν χρήματα και όλο το οικονομικό οικοδόμημα στηρίζεται σε αέρα;
Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι ευρωπαϊκές τράπεζες στο σύνολό τους έχουν 1 ευρώ μετρητά για κάθε 26 ευρώ περιουσιακών στοιχείων που διαθέτουν.
Το ίδιο ισχύει και για τις ΗΠΑ, τη χώρα που έχει εμπνευστεί την Cashless Society και που η οικονομία της στηρίζεται σε άυλο χρήμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε απτό χρήμα, υπολογίζεται ότι οι τράπεζες διαθέτουν 1,36 τρισεκατομμύρια δολάρια. Οι τραπεζικοί λογαριασμοί, όμως, είναι 10 τρισεκατομμύρια, η αξία των μετοχών 20 και των ομολόγων 38. Εάν προσθέσουμε και τα 220 τρισεκατομμύρια που παίζονται στην αγορά παραγώγων φτάνουμε τα 289, 3 εκ των οποίων μόνον το 1,3 τρισεκατομμύριο υπάρχει σε μετρητά!
Με αυτά τα δεδομένα, στον πρώτο κραδασμό της οικονομίας, και εάν όλοι οι καταθέτες αποφάσιζαν, ιδανικά, να χρησιμοποιήσουν τη μοναδική δύναμη αντίδρασης που διαθέτουν, δηλαδή, την απόσυρση των καταθέσεών τους, οι τράπεζες θα βρισκόντουσαν αντιμέτωπες με τη χρεοκοπία. Βέβαια, θα πείτε μα γι αυτό υπάρχει ο περιορισμός στην κίνηση κεφαλαίων. Μόνο που οι περιορισμοί αυτοί «νομιμοποιούνται» σε χώρες και οικονομίες υπό μνημονιακή κατοχή.
Αντίθετα, η σταδιακή κατάργηση των μετρητών, δίνει το πλεονέκτημα σε όλες τις κυβερνήσεις και τις τράπεζες ανεξάρτητα εάν κάποια χώρα είναι υπό οικονομική κηδεμονία.
Τι λέτε, είναι θεωρίες συνωμοσίας ή προβολή του μέλλοντός μας;
