Πειρατική περιπέτεια αμερικανικής παραγωγής 2017 (122) Σκηνοθεσία: Γιοακίμ Ρένινγκ, Έσπεν Σάντμπεργκ Πρωταγωνιστούν: Τζόνι Ντεπ, Τζέφρι Ρας, Χαβιέ Μπαρδέμ, Ορλάντο Μπλουμ, Κάγια Σκοντελάριο
Ο Τζακ Σπάροου έχει δυσκολίες στο να βρει πλήρωμα, πλοίο, λεφτά, στόχο. Ύστερα από μια αποτυχημένη απόπειρα ληστείας θησαυροφυλάκιου σε τράπεζα στη στεριά, βρίσκει την ευκαιρία να σαλπάρει ξανά για τα ανοιχτά πέλαγα, μαζί με μια εξερευνήτρια κι ένα δόκιμο του βασιλικού ναυτικού, που χρειάζονται τη βοήθεια του προκειμένου να εντοπίσουν μια μυθική Τιάρα.
Όμως ένας ορκισμένος εχθρός, ο Σαλαζάρ που έρχεται κατευθείαν από το αινιγματικό παρελθόν του Σπάροου, απειλεί να βάψει με «το αίμα όλων των πειρατών» τη θάλασσα…
https://www.youtube.com/watch?v=oLnhfhrm7iU
Μετά από 4 ταινίες που ξεκίνησαν το μπάρκο τους στο μακρινό πλέον 2003, ήρθε η ώρα για το πέμπτο ταξίδι του κάπτεν Τζακ Σπάροου στη θάλασσα των τρομακτικών πλασμάτων και των αμύθητων θησαυρών. Επειδή όμως η μεγαλομανία του ήρωα δεν θα είχε ποτέ σουξέ αν η ταινία ήταν κομμένη στα μέτρα του, οι παραγωγοί πολύ σωστά μέχρι τώρα φρόντισαν σε κάθε έκρηξη του υπερτροφικού εγώ του να αντιπαραθέτουν ντελικάτο χιούμορ, αποδόμηση του όποιου ηρωικού στάτους και κυρίως αυτοσαρκασμό σε κάθε σκηνή που έγερνε προς την epic μυθολογία.
Το αποτέλεσμα ήταν ο ορισμός της ψυχαγωγίας και της αναίμακτης διασκέδασης χωρίς περιττά μπιχλιμπίδια και υπερφίαλες κορώνες. Ο … τζαζεμένος Σπάροου πέτυχε με ευκολία και χωρίς ίχνος σοβαροφάνειας, εκεί που άλλοι μοχθούσαν μέχρι να πετύχουν έστω τα μισά από τα επιτεύγματα του. Το ίδιο κάνει κι εδώ. Η νέα ταινία δεν ρισκάρει να αλλάξει την πετυχημένη συνταγή και καλά πράττει ως ένα βαθμό.
Φρενήρης δράση, χιούμορ που πηγαινοέρχεται μεταξύ της απλής πλακίτσας και του σαρκασμού (με μπόλικα σεξουαλικά υπονοούμενα) και μια γενναία τοιχογραφία τρόμου που μέσω των εξελιγμένων ψηφιακών εφέ φαντάζει αρκούντως φρικιαστική και απόκοσμη.
Κι όλα τα παραπάνω με φόντο το ρομαντικό στοιχείο της ανοιχτής θάλασσας, την απόπειρα εξανθρωπισμού κάποιων ηρώων (ακόμη κι ο Μπαρμπόζα του Τζέφρι Ρας παρουσιάζει εδώ σημάδια αδυναμίας) αλλά και την – για πρώτη φορά στη σειρά- απόπειρα να ανιχνευτεί μέσω της προσωπικής βεντέτας από τα παλιά μεταξύ Σπάροου και Σαλαζάρ, η ασυμβίβαστη τυχοδιωκτική φύση του ήρωα από τη νεανική κιόλας ηλικία του.
Κάποιοι ψυλλιασμένοι βέβαια θα πουν πως όλα αυτά είναι στάχτη στα μάτια ενόψει των νέων περιπετειών που σχεδιάζονται από τους παραγωγούς της σειράς που δεν έχουν πρόβλημα να… ξεζουμίσουν το νέκταρ των πειρατών της Καραϊβικής!
