Ο μεγάλος σκηνοθέτης Πίτερ Χολ, λάτρης της Ελλάδας, άφησε την τελευταία του πνοή τη Δευτέρα, στο νοσοκομείο University College του Λονδίνου
Ιδρυτής του Royal Shakespeare Company και πρώην διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, ο σκηνοθέτης σερ Πίτερ Χολ πέθανε σε ηλικία 86 ετών.
Όπως μεταδίδει το BBC, ο μεγάλος σκηνοθέτης άφησε την τελευταία του πνοή τη Δευτέρα, στο νοσοκομείο University College του Λονδίνου. Μαζί του ήταν η οικογένειά του, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του Εθνικού Θεάτρου για τον θάνατό του.
“Ο Πίτερ Χολ ήταν ένας διεθνώς αναγνωρισμένος θεατρικός σκηνοθέτης και ιμπρεσάριος, η επιρροή του οποίου στην καλλιτεχνική ζωή της Βρετανίας τον 20ο αιώνα ήταν απαράμιλλη”, προστίθεται.
Η καριέρα του αριθμούσε περισσότερα από 50 χρόνια.
Ο συνάδελφός του, ο Ρούφους Νόρις διευθυντής του Εθνικού, τόνισε το εξής: «Στεκόμαστε όλοι στους ώμους γιγάντων και οι ώμοι του Πίτερ Χολ στήριξαν ολόκληρο το βρετανικό θέατρο όπως το γνωρίζουμε».
«Χάθηκε ένα σπουδαίο πνεύμα» δήλωσε από την πλευρά του ο Κρεγκ Νότραν, ο σημερινός καλλιτεχνικός διευθυντής της Royal Shakespeare Company (RSC).
Εκτός από μεγάλες θεατρικές παραστάσεις, ο Χολ είχε σκηνοθετήσει και παραστάσεις όπερας, ενώ περιστασιακά ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Παράλληλα, είχε δώσει αγώνα για να πείσει τις κυβερνήσεις από όλο το πολιτικό φάσμα να διατηρήσουν τη δημόσια χρηματοδότηση για τις τέχνες, αν και θεωρούσε ότι οι πολιτικοί δεν κατανοούν το ζήτημα.
Η ζωή του
Μοναχοπαίδι αγροτικής οικογένειας, με πατέρα ανθρακωρύχο που δούλευε στους σιδηροδρόμους, δεν είχε μεγάλη επαφή με την τέχνη.
Η καλλιτεχνική πορεία του ξεκινά από ερασιτεχνικές παραστάσεις στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Ακολούθησαν ανεβάσματα στο Λονδίνο, σαιξπηρικά έργα στο Στράτφορντ, ως τη στιγμή που ανέλαβε τη διεύθυνση του Βασιλικού Σαιξπηρικού Θιάσου, όταν αυτό στεγάστηκε στο Ολντουιτς της βρετανικής πρωτεύουσας. Το 1973 αντικατέστησε τον Λόρενς Ολίβιε στη διευθυντική θέση του Βασιλικού Εθνικού Θεάτρου, όπου παρέμεινε ως το 1988.
Ο σερ Πίτερ Χολ διαγνώστηκε με άνοια το 2011.
Ο Πίτερ Χολ και η Επίδαυρος
Θιασώτης των πολύωρων παραστάσεων. Είχε δημιουργήσει ένα θέαμα μαμούθ 15 ωρών, τον Τάνταλο που βασίζονταν σε ήρωες και ιστορίες από την ελληνική μυθολογία.
Ο «Τάνταλος» του Τζον Μπάρτον, ένας δεκάλογος που αντλεί ήρωες και ιστορίες από την ελληνική μυθολογία, έκανε πρεμιέρα στο Κολοράντο. Συνεργάτης του στη σκηνογραφία ο Διονύσης Φωτόπουλος, ένας καλός φίλος. Μαζί άλλωστε έχουν υπογράψει δουλειές και, αν εφέτος οι δρόμοι τους δεν συναντήθηκαν, είναι βέβαιον ότι τους περιμένει μια μελλοντική συνεργασία.
«Υπάρχει μια παροιμία στα αγγλικά που λέει “πήγαινέ το πίσω εκεί όπου ανήκει”» απαντά σε όσους τον ρωτούν γι’ αυτή την αγάπη και την εμμονή του στο θέατρο του Πολυκλείτου.
Οι περισσότεροι θυμούνται την «Ορέστεια» του Αισχύλου που παρουσίασε πρώτα στο Ηρώδειο και μετά στην Επίδαυρο;
Μετά από έξι χρόνια επανήλθε με τρία σαιξπηρικά έργα – έχει άλλωστε διακριθεί ως έγκυρος σαιξπηρικός σκηνοθέτης – σε μια δεκάωρη παράσταση: «Κυμβελίνος», «Χειμωνιάτικο παραμύθι» και «Τρικυμία».
Ακολούθησε το 1994 η «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, ενώ δύο χρόνια μετά η παράσταση «Οιδίπους» συνδύασε και τις δύο τραγωδίες του Σοφοκλή «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ».
Το 2002 επανήλθε με τις Βάκχες του Ευριπίδη, «ενα έργο που εδώ και 50 χρόνια τον μάγευε με την ακεραιότητα και την ειλικρίνειά του» όπως δήλωνε πριν έρθει στον ξένο Τύπο.
Η κηδεία του θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο.
