Το Indymedia, εκτός από μέσο εναλλακτικής πληροφόρησης, αποτελεί και πλατφόρμα συζήτησης των προβληματισμών ατόμων του αντιεξουσιαστικού και αναρχικού χώρου. Πολλοί από αυτούς τους προβληματισμούς οδηγούνται απευθείας στην κατηγορία «κρυμμένα», με αποτέλεσμα να έχουν αποκτήσει φανατικό κοινό. Άλλες όμως απορίες δημοσιεύονται κανονικά και ακολουθεί συζήτηση.
Έτσι λοιπόν, στα τέλη Ιουνίου, κάποιος αποφάσισε να εκθέσει δημόσια τον προβληματισμό του αναφορικά με την ιεραρχία που υπάρχει στις κοινότητες των ζώων. Γιατί πώς γίνεται ένας συνεπής αναρχικός να μην παλεύει, εκτός από την απελευθέρωση των ανθρώπων, και για την απελευθέρωση των ζώων -όχι από τους ανθρώπους, αλλά από την καταπίεση που υφίστανται από άλλα ζώα;
Διαβάστε και προβληματιστείτε:
«Δε θέλω να τα χώσω σε αντιπισιστές, κάθε άλλο. Απλά έχω μια απορία και σκέφτηκα ότι ίσως κάποι@ που το έχει ψάξει περισσότερο θα μπαρούσε να μου τη λύσει.
Είναι γνωστό ότι σαν αναρχικ@ έχουμε απορρίψει κάθε μορφή ιεραρχίας. Στα μη-ανθρώπινα όντα όμως είναι γνωστό ότι υπάρχει ιεραρχία. Στα έντομα έχουμε βασίλισσες-κηφήνες-εργάτες, στα κοπάδια θυλαστικών έχουμε αρχηγούς, στα λιοντάρια, στους λύκους, σε όλα τα κοπάδια χερσαίων θυλαστικών υπάρχει κάποια ιεραρχία όπου οι ανώτερες βαθμίδες καθοδηγούν, έχουν προτεραιοτητα στην τροφή και στο νερό, γενικότερα δεν επικρατεί ισότητα. Και αυτό είναι κάτι που συμβαίνει σε άγρια κατάσταση, χωρίς την παρεμβολή του ανθρώπου.
Σίγουρα η ανθρώπινη εξουσία δε συγκρίνεται με αυτού του είδους την ιεραρχία, όμως δεν παύει να αποτελεί ιεραρχία, μια σχέση που θα απορρίπταμε σαν αναρχικ@ στην κοινωνία μας.
Η ολική απελευθέρωση δεν είναι κάτι που αφορά αυτού του είδους τις ιεραρχίες; Πως θα μπορούσε να επέμβει κανείς για να απελευθερώσει για παράδειγμα τις εργάτριες-μέλισσες από την ηγεμονία της βασίλισσας-μητέρας ή ένα χαρέμι θυληκών ουρακοτάγκων από το άλφα-αρσενικό που τις χρησιμοποιεί για την ικανοποίησή του; Υπάρχει κάποια σχετική εμπειρία;»
