Όπως είναι γνωστό μεταξύ των χατζιδακικών, πολλά από τα έργα του συνθέτη γράφτηκαν με αφορμή κάποιο άλλο πρόσωπο: Το πιανιστικό έργο «Για μια μικρή λευκή αχιβάδα» για τον Νίκο Κούνδουρο, ο «Μεγάλος Ερωτικός» για τον Τάσο Χρυσάιδο, η «Εποχή της Μελισσάνθης» για την κυρία Αλίκη, τη μητέρα του, κλπ. Ελάχιστοι ωστόσο γνωρίζουν πως ο κύκλος πέντε τραγουδιών «Χωρίον ο Πόθος» (έργο 40, 1977) με ερμηνευτή τον Ευτύχιο Χατζηττοφή πήρε τον τίτλο του από το χωριό που γεννήθηκε ο ραδιοφωνικός παραγωγός Γιώργος Μητρόπουλος, ο οποίος είχε πρωτογνωρίσει τον Μάνο Χατζιδάκι εκείνο το διάστημα.
Ο Μητρόπουλος θυμάται πως ήταν άνοιξη του 1977 όταν συνήθιζε να περνάει χρόνο στο ατελιέ του Μίνου Αργυράκη, εκεί που ο καλλιτέχνης του είπε το εξής: «Ξέρεις, μου ζήτησε ο Χατζιδάκις να γράψω στίχους για σένα σ’ ένα τραγούδι». Ήταν φυσικά οι στίχοι του τραγουδιού «Μπερδεύτηκα».
Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ο Χατζιδάκις που τελείωνε τις ηχογραφήσεις του έργου στην Columbia με ηχολήπτη τον Στέλιο Γιαννακόπουλο, καλεί τον Μητρόπουλο στο στούντιο. Ζητάει από τον Γιαννακόπουλο να του περάσει όλο το ηχογραφημένο υλικό σε κασέτα και φεύγουν οι δυο τους με τον Μητρόπουλο κατευθείαν για του Φλόκα, όπου ο Νίκος Γκάτσος περίμενε για να ακούσει τα καινούργια τραγούδια του συνθέτη. Ο Γκάτσος άκουγε τα τραγούδια και σε κάποια στιγμή ο Χατζιδάκις του ζητάει να βάλει πλάτη για να βρουν ένα τίτλο για το έργο. «Να το πείτε ‘’Χωρίον ο Πόθος’’» πετάγεται ο νεαρός Μητρόπουλος. Έκπληκτος ο Γκάτσος ρωτάει: «Πως σού’ρθε αυτό;». Αγνοούσε την ύπαρξη ενός χωριού που λεγόταν έτσι. «Δεν σε πιστεύω, παλιοπελοποννήσιε» έκανε του Μητρόπουλου, «φέρε μου ένα χάρτη, αλλιώς θα νομίζω ότι μας δουλεύεις».
Ήταν, πράγματι, πολύ δύσκολο να βρισκόταν χάρτης με το συγκεκριμένο χωριό, αφού αποτελούσε συνοικισμό μιας μεγαλύτερης κοινότητας, η οποία επίσης δεν είχε χαρτογραφηθεί ποτέ. Ωστόσο ο Μητρόπουλος τη βρήκε την άκρη. Θυμήθηκε πως τη δεκαετία του 1960, στα παιδικά του χρόνια, περνούσε μια διαδρομή του Ράλι Ακρόπολις πάνω από το χωριό του. Μάλιστα, πολλά απ’ τα αυτοκίνητα που μπερδεύονταν και κατέληγαν στο χωριό, έπρεπε μετά να φορτσάρουν με χίλια για να προλάβουν τα υπόλοιπα. Το Ράλι Ακρόπολις το διοργάνωνε η ΕΛΠΑ. Ο Μητρόπουλος φεύγει σφαίρα απ’ του Φλόκα και πηγαίνει απ’ τα γραφεία της ΕΛΠΑ στον Πύργο των Αθηνών. Βρίσκει έναν υπάλληλο, του ζητάει ένα χάρτη με όλη τη διαδρομή του Ράλι Ακρόπολις, αυτός του λέει ότι έχει καταργηθεί το δρομολόγιο εκείνο και που να έψαχνε κλπ. Παρόλα αυτά χώνεται σε μια αποθήκη και μετά από ένα εικοσάλεπτο παραδίδει στον Μητρόπουλο τη φωτοτυπία ενός χάρτη με το όνομα «Πόθος» απάνω. Πηγαίνει ξανά στου Φλόκα και παραδίδει με τη σειρά του στον Γκάτσο αυτό που του είχε ζητήσει.
Ο δίσκος ηχογραφήθηκε μέσα σ’ ένα δεκαήμερο, από τις 2 έως τις 12 Ιουλίου του 1977. Λίγο πριν το τύπωμα του, ο Χατζιδάκις, θέλοντας να γράψει ένα κείμενο μέσα στο ένθετο, όπως έκανε πάντα, παίρνει ένα αυτοκίνητο μαζί με τον ζωγράφο Γιώργο Σταθόπουλο, τον Σπύρο Σακκά και τον Στέλιο Μαρκετάκη και πηγαίνουν από την Ολυμπία για να βρουν το χωριό. Ταλαιπωρήθηκαν, καθώς ήταν δύσκολο να προσανατολιστούν, αλλά τελικά το βρίσκουν και μάλιστα ο Χατζιδάκις φωτογραφίζεται έξω ακριβώς από το πατρικό σπίτι του Μητρόπουλου.
Το άλμπουμ «Οι γειτονιές του φεγγαριού/ Χωρίον ο Πόθος» κυκλοφορεί τελικά στα τέλη του 1977, μοιρασμένο μεταξύ μιας σειράς επανεκτελέσων τραγουδιών του Χατζιδάκι με τη Φλέρυ Νταντωνάκη και του καινούργιου έργου με τον Ευτύχιο Χατζηττοφή. Πολύ ιδιαίτερη περίπτωση τραγουδιστή, που ποτέ δεν έκανε μεγάλη καριέρα, ο Χατζηττοφής είχε τη μεγάλη εκτίμηση του Χατζιδάκι απ’ όταν είχαν συνεργαστεί λίγα χρόνια πριν στις παραστάσεις και στη δισκογράφηση του έργου «Ο οδοιπόρος, το μεθυσμένο κορίτσι και ο Αλκιβιάδης» (1974). Ενδεικτικό είναι πως όταν ο Μητρόπουλος ρώτησε τον Χατζιδάκι ποιος ήταν ο τραγουδιστής αυτός, που ποτέ δεν συμμετείχε στην παρέα τους και γενικώς δεν εμφανιζόταν, εκείνος του απάντησε: «Δουλεύει υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα και αφήνει το γκισέ του μόνο όταν εγώ τον φωνάζω στο στούντιο».
Στα τέλη του 2019 κατάφερα να βρω τον, Κύπριο στην καταγωγή, Ευτύχιο Χατζηττοφή και να μου δώσει μία αποκλειστική συνέντευξη για τη συνεργασία του με τον Μάνο Χατζιδάκι – ίσως είναι και η μοναδική του συνέντευξη. Διαλέγω μερικά αποσπάσματα:
Είμαι στον ηλεκτρικό και έχω εφημερίδα στα χέρια. Βλέπω μια μικρή λεζάντα που έλεγε ότι ο Μάνος ζητεί νέες φωνές. Λέω κι εγώ «Δεν πάω να με ακούσει και μένα;» Οι ακροάσεις γίνονταν στην παλιά «Αυλαία» στην Πλάκα. Πήγαμε 640 παιδιά. Ο Μάνος απ’ αυτά διάλεξε δύο άνδρες και τέσσερις γυναίκες: Εμένα και τον Γιάννη Δημητρά και τις Φερενίκη Βάλαρη, Μαρία Κάτηρα, Εύα Καναβαράκη. Η Ελένη Μανιάτη είχε αναλάβει το θεατρικό κομμάτι, την απαγγελία…
Εγώ ήμουν παιδί τότε, δεν είχα σπουδάσει μουσική και έκανα ότι μου έλεγε ο Μάνος. Λέω την αλήθεια, να φανταστείτε ότι το «Χωρίον ο Πόθος» το έπαιζε στο πιάνο και μου το τραγουδούσε. Δυστυχώς κάπου παράπεσε η κασέτα αυτή και την έχασα…Ακουγόταν μέσα που μου’λεγε «Εδώ θα τραγουδάς έτσι κι εκεί έτσι»…
Διαβάστε επίσης
Ανασχηματισμός: Υπουργοποιήθηκαν 4 μέλη της εξεταστικής για τη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών
Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός 87-82: «Πράσινος» πρωταθλητής διά πυρός και σιδήρου (Videos)
Ραγδαίες εξελίξεις: Οι όροι Πούτιν για άμεση κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία
