«Τρέξε να ξεφύγεις από τον εχθρό που ξέρει το αδύναμο σημείο σου» έλεγε ο Πιερ Κορνέιγ. Ισως ο Κυριάκος Μητσοτάκης να τον γνωρίζει ως Πέτρο Κορνήλιο από τις διδαχές του στο Κολλέγιο Αθηνών, αλλά όπως και να τον θυμάται σημασία έχει να κατανοήσει την προειδοποίηση. Ο κύκλος των εχθρών του Μητσοτάκη έχει χάσει την παραδοσιακή του μορφή και εμπεριέχει πλέον πολλούς παλιούς φίλους. Τούτου δοθέντος, από πού να πρωτοπροφυλάξει τα τρυφηλά του οπίσθια ο γόνος, όσο γυμνασμένα κι αν είναι στο γυμναστήριο της οδού Σκουφά. Ενώ ανοίγει ο κύκλος των εχθρών (σε λίγο ο Τσίπρας θα φαντάζει έως και φίλος), ο Κυριάκος επικεντρώνεται σε έναν, ο οποίος πληροί τα κριτήρια του Κορνέιγ ως σοβαρός εχθρός που κατέχει τα αδύναμα σημεία. Είναι ο Γιάννης Στουρνάρας.
Ολοι γνωρίζουν, και πολύ περισσότερο ο Μητσοτάκης, ότι ο Κεντρικός Τραπεζίτης έχει βλέψεις για την πολιτική αλλά με ιδιομορφίες. Δεν θέλει να εκτεθεί στη βάσανο της εκλογής και της κρίσης του λαουτζίκου (γνωρίζει άλλωστε ότι δεν έχει ιδιαίτερες συμπάθειες) αλλά να λάβει εξ απονομής οφίτσια και εξουσίες. Ο Γιάννης, εξαιτίας της προσωπικής του εμπειρίας, αντιλαμβάνεται την εξουσία ως κάτι που κερδίζεται με απονομή.
Οπως τον έκαναν υπουργό Οικονομικών, αυτό τον απλό συνεργάτη του Ακη Τσοχατζόπουλου και του Γιάννου Παπαντωνίου, έτσι θα τον χρίσουν και πρωθυπουργό. Αλλά και να μην τα πιστεύει όλα αυτά ο Στουρνάρας, αρκεί που τα πιστεύει ο Μητσοτάκης. Και αν κάτι πιστεύει ο Μητσοτάκης, γίνεται φάντασμα και εμμονή, εφιάλτης, πραγματική απειλή. Δεν έχει όμως κι άδικο. Στην αρχή ήταν οι συναντήσεις και τα κρυφά δείπνα του Στουρνάρα με τον Νίκο Δένδια. Στη συνέχεια ήρθαν τα μαντάτα από την Κομισιόν. Η Ελλάδα δεν θα δει ούτε ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Στο σημείο αυτό ο Κυριάκος θυμήθηκε αυτά που έκανε ο Στουρνάρας στον Τσίπρα ανοίγοντας και κλείνοντας τη στρόφιγγα των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων. Οι κάθε λογής Μάξιμοι (συμπεριλαμβανομένων και των αγαπητών του Φουρθιώτη) προσπαθούσαν να πείσουν τον Μητσοτάκη ότι θα βρεθεί λύση.
Την πιο ακατάλληλη στιγμή προέκυψαν τα δημοσιεύματα του Euractiv και άλλων ξένων Μέσων που έλεγαν ξεκάθαρα ότι ο Μητσοτάκης όχι μόνο είναι αντιπαθής στην Ευρώπη ως ένας νέος Ορμπάν που χτυπάει τις ελευθερίες, αλλά ετοιμάζεται και σχέδιο απομάκρυνσής του, κατά το γνωστό πραξικόπημα Βενιζέλου κατά Γιώργου Παπανδρέου. Τα σχόλια στην Κομισιόν τού καταλόγιζαν την αλήθεια, ότι διοχετεύει ό,τι χρήμα φτάνει στην Ελλάδα σε φίλους επιχειρηματίες και ταμίες (για να μην παρεξηγηθώ, ταμίες είναι οι λάτρεις των ταμείων και όχι της πραγματικής οικονομίας).
Ο Μητσοτάκης δεν μπορούσε να ξεθυμάνει στην Ούρσουλα και στους κομισ(ιον)άριους και έτσι κατηύθυνε τα γαλλικά του προς τον Στουρνάρα. Η κατάσταση έγινε δραματική, ο πρωθυπουργός έχασε τη ζωντάνια του και τη διάθεση για τριήμερα και οι συνεργάτες δεν μπορούσαν να βρουν κολακεία για να γελάσει το χειλάκι του. Σε αυτή την καταθλιπτική κατάσταση που επικρατούσε στο Μαξίμου ο Στουρνάρας έδωσε τη χαριστική βολή. Ανακοίνωσε ότι διορίζει σύμβουλό του τον πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργο Χουλιαράκη. Από τον δε Τσίπρα διέρρευσε ότι ο διορισμός Χουλιαράκη έγινε εν γνώσει και με την άδειά του.
Οι φιλότιμοι στο Μαξίμου επιχείρησαν και πάλι να πείσουν τον Μητσοτάκη ότι η επιλογή Χουλιαράκη δεν πιστοποιεί τίποτε άλλο από καλές σχέσεις του Στουρνάρα με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και τους ανθρώπους του και μάλλον συμφέρει τη Νέα Δημοκρατία. Σκέψου όμως τώρα να είσαι ο Μητσοτάκης, να σου κόβει το χρήμα η ΕΕ και να μην μπορείς να πας σε εκλογές για να μη ζήσεις τα χειρότερα, να διαρρέουν σενάρια ότι θα σε πετάξουν με μια κυβέρνηση τεχνοκρατών και να έχεις εχθρό τον Στουρνάρα που ξέρει τα αδύναμα σημεία σου κατά τον Πέτρο Κορνήλιο και έχει αρχίσει να μαζεύει τους τεχνοκράτες. Τι κάνεις; Κρατάς ημερολόγιο για να γράψεις βιβλίο με τίτλο «Πώς με έριξαν».
