Αχαρνές: «Δεν ζητάμε προνόμια, ζητάμε σχολείο» – Σε απόγνωση οι γονείς
«Οι αίθουσες είναι κοντέινερ», καταγγέλλει μητέρα μαθητή.
Συμπληρώνεται ένας χρόνος από την αναστολή λειτουργίας του 6ου, 12ου νηπιαγωγείου και 2ου νηπιαγωγείου στις Αχαρνές και τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει. Η σχολική στέγη στην περιοχή αντιμετωπίζει τεράστια εμπόδια με ένα μεγάλο μέρος των σχολικών μονάδων να στεγάζεται σε λυόμενα, όπως είχε αναδείξει το Documento στο τεύχος της Κυριακής 21/9. Σήμερα ο εκπαιδευτικός ιστότοπος alfavita αποκαλύπτει πως ενώ έχουν εγκριθεί τα χρήματα για τις αναγκαίες επισκευές των 3 σχολικών μονάδων καμία εργασία δεν έχει ξεκινήσει. Παρά την ύπαρξη σχετικής Απόφασης Διοικητικής Αρχής (ΑΔΑ: Ψ04846ΜΤΛ6-ΠΞΚ), δεν έχει ανακοινωθεί επίσημο χρονοδιάγραμμα έναρξης.
Όπως επισημαίνει το alfavita.gr:
Σχεδόν έναν χρόνο μετά την αναστολή λειτουργίας του κτηρίου που στέγαζε τα 6ο και 12ο Δημοτικά Σχολεία Αχαρνών, μαθητές και εκπαιδευτικοί εξακολουθούν να λειτουργούν “προσωρινά” σε λυόμενες αίθουσες στην περιοχή Μπόσκιζα, περίπου πέντε χιλιόμετρα από το αρχικό τους σχολείο.
Το πρόβλημα ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2024, όταν το κτήριο στην οδό Αναστασίου Βαρελά 37 κρίθηκε ακατάλληλο για χρήση από τεχνικά κλιμάκια. Η δια ζώσης λειτουργία ανεστάλη και η διδασκαλία συνεχίστηκε διαδικτυακά έως τα Χριστούγεννα, μέσω Webex.
Ελπίδες που καθυστερούν
Σύμφωνα με το ελεγκτικό πόρισμα του Φεβρουαρίου 2025, το κτήριο κρίθηκε επισκευάσιμο. Τον Ιούνιο, ο Δήμος Αχαρνών ανακοίνωσε ότι το Υπουργείο Εσωτερικών ενέκρινε χρηματοδότηση 846.734 ευρώ από το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης για την αποκατάσταση του κτηρίου των 6ου και 12ου Δημοτικών Σχολείων, καθώς και του 20ου Νηπιαγωγείου.
Ωστόσο, τέσσερις μήνες μετά την ανακοίνωση και σχεδόν έναν χρόνο από την αναστολή λειτουργίας του σχολείου, καμία εργασία δεν έχει ξεκινήσει. Παρά την ύπαρξη σχετικής Απόφασης Διοικητικής Αρχής (ΑΔΑ: Ψ04846ΜΤΛ6-ΠΞΚ), δεν έχει ανακοινωθεί επίσημο χρονοδιάγραμμα έναρξης.
Ένα σχολείο σε εγκατάλειψη
Το παλιό κτήριο, χτισμένο στα μέσα της δεκαετίας του 1980, βρίσκεται σήμερα σε κατάσταση εγκατάλειψης και ερήμωσης. Γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί εκφράζουν αγωνία για το αν και πότε θα επιστρέψουν σε ένα ασφαλές και αξιοπρεπές σχολικό περιβάλλον.
«Ζητάμε μόνο να επιταχυνθούν οι διαδικασίες και να εξαντληθούν όλα τα μέσα. Τα παιδιά μας δεν μπορούν να μεγαλώνουν μέσα σε λυόμενες αίθουσες», δηλώνουν γονείς του σχολείου στο Alfavita.gr.
Η καθημερινότητα στα λυόμενα του 21ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών απέχει πολύ από την κανονικότητα. Οι αίθουσες είναι μικρές, συχνά χωρίς επαρκή αερισμό, ενώ τα παιδιά κάνουν διάλειμμα σε έναν περιορισμένο προαύλιο χώρο που μοιράζονται περισσότερα τμήματα.
«Το πρωί αφήνω το παιδί μου σ’ έναν χώρο που περισσότερο μοιάζει με εργοτάξιο παρά με σχολείο», λέει μητέρα μαθητή της Στ’ Δημοτικού. «Οι αίθουσες είναι κοντέινερ, ο ήλιος τις κάνει φούρνο και το χειμώνα στάζουν από την υγρασία. Δεν είναι δυνατόν το 2025 να θεωρείται αυτό “προσωρινή λύση”.» συμπληρώνει.
Ένας εκπαιδευτικός τονίζει ότι η ψυχολογική πίεση είναι πια εμφανής σε όλους: «Τα παιδιά ρωτούν πότε θα γυρίσουμε “στο κανονικό σχολείο”. Δεν μπορώ πια να τους απαντήσω. Η αβεβαιότητα κουράζει, η εικόνα της εγκατάλειψης απογοητεύει και εμάς και τους γονείς. Το χειρότερο είναι πως δεν υπάρχει ούτε μία επίσημη ενημέρωση, μόνο φήμες.»
Άλλη δασκάλα, που διδάσκει στις μικρές τάξεις, επισημαίνει την παιδαγωγική διάσταση: «Η μετάβαση των παιδιών σε ένα “ξένο” σχολικό περιβάλλον, χωρίς αίθουσα εκδηλώσεων, βιβλιοθήκη ή κατάλληλους χώρους για δραστηριότητες, επηρεάζει τη μαθησιακή τους πορεία. Δεν ζητάμε τίποτα παραπάνω από το αυτονόητο: να έχουν τα παιδιά μας ένα ασφαλές και λειτουργικό σχολείο.»
Από την πλευρά του, εκπρόσωπος του Συλλόγου Γονέων σημειώνει: «Εδώ και μήνες ζητούμε συναντήσεις με τον Δήμο, αποστολή χρονοδιαγραμμάτων, κάποια διαβεβαίωση. Η χρηματοδότηση έχει εγκριθεί, αλλά τίποτα δεν κινείται. Αν δεν υπάρξει πρόοδος άμεσα, δεν αποκλείουμε κινητοποιήσεις. Δεν γίνεται οι μαθητές να μεγαλώνουν μέσα στην αβεβαιότητα.»
Πέρα από τις Αχαρνές: ένα σύμπτωμα ευρύτερης παθογένειας
Το ζήτημα δεν είναι μεμονωμένο. Σε αρκετές περιοχές της Αττικής και της χώρας, σχολεία λειτουργούν σε πρόχειρες εγκαταστάσεις ή παραμένουν επί χρόνια σε “προσωρινά” κτήρια. Το πρόβλημα αγγίζει τόσο τη σχολική ασφάλεια όσο και την ισότητα στην εκπαίδευση, ειδικά σε περιοχές με αυξημένες κοινωνικές ανάγκες όπως οι Αχαρνές.
