Και τώρα τι κάνουμε χωρίς φτηνό ευρώ; Η ελληνική οικονομία από την περασμένη Τετάρτη έχει εισέλθει σε μια νέα δύσκολη περίοδο, κάτι που θέλει να αποκρύψει μετ’ επιτάσεως η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Το νέο δεκαετές ομόλογο με το οποίο πήρε 3 δισ. ευρώ έχει απόδοση 1,84%. Το γεγονός αυτό ανατρέπει συθέμελα το βασικό ατού με το οποίο κινούνταν επικοινωνιακά το Μέγαρο Μαξίμου και το πρωθυπουργικό οικονομικό επιτελείο: το φτηνό, εύκολο χρήμα.
Γιατί πλέον πρέπει να αποπληρωθούν φτηνά κρατικά δάνεια με ακριβό δανεισμό.
Και βέβαια θα ακριβύνουν τα όποια δάνεια δίνονται με το σταγονόμετρο σε επιχειρήσεις και ιδιώτες από τις τράπεζες.
Εδώ και δύο χρόνια η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε στη διάθεσή της μεγάλα ποσά φτηνού χρήματος για να ενισχύσει όλες τις κοινωνικές δομές, όπως έκαναν σχεδόν όλες οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Βέβαια, αντίθετα, διέλυσε το κοινωνικό κράτος και όλα αυτά τα κεφάλαια τα κατεύθυνε προς τον ιδιωτικό τομέα.
Κάτι που έχει ήδη προγραμματίσει να κάνει και με το φτηνό χρήμα του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, το οποίο περιμένουν ως μάννα εξ ουρανού οι φίλοι της μεγαλοεπιχειρηματίες και κλινικάρχες. Τελευταίο δείγμα του τρόπου με τον οποίο κινούνται ο πρωθυπουργός και οι «σοφοί» σύμβουλοί του ως προς τη διάθεση κρατικού χρήματος είναι η ανάλγητη και ιδεοληπτικά αρρωστημένη τροπολογία που κατέθεσε ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης για τις αναρρωτικές άδειες που δίνονται σε γονείς των οποίων τα παιδιά νοσούν από κορονοϊό.
Οταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχοντας στη διάθεσή του δισεκατομμύρια ευρώ φτηνού χρήματος κινείται με αυτή την εκδικητική λογική κατά των πολιτών, καταλαβαίνει κανείς τι τους περιμένει τώρα που το χρήμα ακριβαίνει.
Το πρώτο μνημόνιο θα είναι απλώς καλοκαίρι!
