Η «αξιοκρατία» στις Ένοπλες Δυνάμεις αποδομείται με κάθε νέα λίστα μεταθέσεων. Μονογονεϊκές οικογένειες πάνε στον Έβρο, ενώ τα κομματικά στελέχη της ΝΔ στο στράτευμα παραμένουν σε θέσεις-φιλέτα. Οι «έκτακτες» μεταθέσεις που γνωστοποιήθηκαν τις τελευταίες ημέρες επιβεβαιώνουν με τον πιο κυνικό τρόπο πως το στράτευμα βαδίζει από το κακό στο χειρότερο.
Παρά τις πομπώδεις διακηρύξεις περί αξιοκρατίας, περί φροντίδας του προσωπικού και περί «νέας κουλτούρας διοίκησης» που θέλησε να λανσάρει ο Νίκος Δένδιας, το σύστημα μεταθέσεων επί των ημερών του λειτουργεί ως εργαλείο πολιτικής εξυπηρέτησης και προσωπικών ρουσφετιών. Κι αυτό, με την ανοχή – αν όχι τη συμμετοχή – της στρατιωτικής ηγεσίας.
Δεν είναι μυστικό. Το επιβεβαιώνουν καθημερινά δεκάδες μηνύματα και καταγγελίες στελεχών που φτάνουν σε δημοσιογραφικές πλατφόρμες. Μονογονεϊκές οικογένειες, γυναίκες με ανήλικα παιδιά, στρατιωτικοί με σοβαρά κοινωνικά ή οικονομικά προβλήματα πετιούνται στον Έβρο ή στα νησιά χωρίς καμία μέριμνα. Την ίδια στιγμή, άλλοι, με λιγότερα μόρια ή καθόλου επιχειρησιακά προσόντα, παραμένουν σε «ασφαλείς» τοποθετήσεις κοντά στο σπίτι και στην κομματική τους βάση.
Το πιο εξοργιστικό, όμως, είναι η υποκρισία. Οι μεταθέσεις ντύνονται με τον μανδύα της «υπηρεσιακής ανάγκης», ενώ οι πραγματικοί λόγοι – οι γνωριμίες, τα «βύσματα», οι τηλεφωνικές παρεμβάσεις – κρύβονται επιμελώς πίσω από πίνακες μορίων που έχουν κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να εξυπηρετούν τα «παιδιά του συστήματος».
Ο Νίκος Δένδιας σιωπά. Δεν έχει δώσει καμία ουσιαστική απάντηση για τις καταγγελίες. Δεν έχει διατάξει καμία ανεξάρτητη έρευνα. Δεν έχει θεσμοθετήσει κανέναν μηχανισμό λογοδοσίας. Σαν να μην ακούει τίποτα. Ή, πιο σωστά, σαν να συμφωνεί.
Οι αρχηγοί των Επιτελείων, από την άλλη, υπογράφουν τις μεταθέσεις και τις «εξυπηρετήσεις» που ζητά η πολιτική ηγεσία. Υποτίθεται ότι είναι οι θεματοφύλακες της στρατιωτικής δεοντολογίας. Αντ’ αυτού, γίνονται συμμέτοχοι σε μια διαδικασία που έχει χάσει κάθε έννοια δικαιοσύνης. Κανείς τους δεν τολμά να υψώσει φωνή, κανείς δεν καταγγέλλει τις πιέσεις, κανείς δεν διασφαλίζει την ισονομία.
Και βέβαια, για όσους προσφεύγουν ενδικοφανώς, η εμπειρία είναι τραυματική: οι ίδιες επιτροπές που αποφάσισαν τις μεταθέσεις, καλούνται να κρίνουν αν έκαναν λάθος. Ποιος, άραγε, περιμένει αντικειμενική κρίση σε αυτή την παρωδία;
Αυτό δεν είναι κράτος δικαίου. Είναι βαθιά κομματικό κράτος, μεταμφιεσμένο σε «θεσμικό οχυρό». Όσο οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν εξασφαλίζουν συνθήκες ισότητας και αξιοπρέπειας για το προσωπικό τους, όσο η στρατιωτική ηγεσία συμπεριφέρεται σαν να είναι διορισμένη από το Μαξίμου κι όχι από τη Δημοκρατία, τόσο θα εντείνεται η απαξίωση.
Και η πολιτική ηγεσία; Ανίκανοι ή συνένοχοι; Σε κάθε περίπτωση, υπόλογοι.
Διαβάστε επίσης:
Αγία Παρασκευή: Συνταρακτικό βίντεο για την προετοιμασία της δολοφονίας του Πολωνού καθηγητή
Δολοφονία της Κυριακής Γρίβα: Τι κατέθεσε ο θεράπων ψυχίατρος του δολοφόνου στο δικαστήριο
Δολοφονία – Αγία Παρασκευή: Έρανο για τα έξοδα κάνει η οικογένεια του Πολωνού καθηγητή
