Ανω κάτω τα χίλια κομμάτια της κεντροαριστεράς

Αν το «δόγμα του σοκ» που ακολούθησε ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας τον μετέτρεψε σε μεσσιανικό ηγεμόνα στον χώρο της κεντροαριστεράς, οι προοδευτικές δυνάμεις, από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τη Νέα Αριστερά και πέρα, αναχαράσσουν τα όριά τους με επίκεντρο το ζήτημα των συνεργασιών. Τίποτα –εκτός από τη διαχειριστική αντίληψη κυβερνησιμότητας– δεν είναι ίδιο στα κόμματα του προοδευτικού χώρου που διεκδικούν να υπάρξει πόλος εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης απέναντι στη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη και απέναντι στις δεξιές πολιτικές.

Η ολιγωρία τους να αναγνώσουν τις εξελίξεις έγκαιρα, είτε για λόγους μεγαλοϊδεατικής πρωτοκαθεδρίας στον μικρόκοσμό τους είτε για λόγους ιδεολογικής επανατοποθέτησης, τα φέρνει μπροστά σε καταστάσεις αναδόμησης.

Οι προοδευτικές δυνάμεις αντιλαμβάνονται με καθυστέρηση και διόλου ποιητικά ότι «μετεβλήθη εντός τους και ο ρυθμός του κόσμου». Δρόμος χωρίς επιστροφή για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και κομματική δέσμευση που παράγει αποτελέσματα εν κινήσει, αποτελεί η απόφαση της Κουμουνδούρου να πορευτεί σε γραμμή σύγκλισης με τον Αλ. Τσίπρα. Την ίδια ώρα στη Νέα Αριστερά τα κορυφαία στελέχη της δίνουν κρίσιμο κομματικό ραντεβού στις 8 – 9 Νοεμβρίου στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, με το ζήτημα των συνεργασιών και της ιδεολογικής φυσιογνωμίας να προκαλεί αντιπαραθέσεις. Οσο για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, μετρά τις χαμηλές δημοσκοπικές επιδόσεις με το σταγονόμετρο του φόβου των εσωκομματικών αντιδράσεων σχετικά με την τακτική του και θέτει σε επιφυλακή τον κομματικό μηχανισμό ενόψει συνεδρίου.

Δημοσκοπικό καμπανάκι

Τα νέα δεδομένα που έχουν προκύψει μετά την αποχώρηση Τσίπρα ταρακούνησαν την Κουμουνδούρου. Δεν ήταν μόνο οι δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν χαμηλά μονοψήφια ποσοστά για τον ΣΥΡΙΖΑ προτού καν δοθεί πολιτική διακήρυξη νέου κόμματος/πλατφόρμας από τον Αλ. Τσίπρα, αλλά και τα μηνύματα από τη βάση του κόμματος που έδειχναν ότι ενισχύονται οι φυγόκεντρες δυνάμεις και η οργανωτική ρευστοποίηση. Ολα αυτά συνυπολόγισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Σωκράτης Φάμελλος που εισηγήθηκε με ξεκάθαρο τρόπο στην Πολιτική Γραμματεία της 23ης Οκτωβρίου τη γραμμή που λέει «όχι» σε αντιπαράθεση με τον Αλ. Τσίπρα, «ναι» σε παράλληλες πορείες με στόχο τη σύγκλιση. Δεν είναι τυχαίο ότι ο γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ Στέργιος Καλπάκης υπογράμμισε ότι η γραμμή σύγκλισης ΣΥΡΙΖΑ – Τσίπρα συγκρατεί τις κοινωνικές και οργανωτικές δυνάμεις του κόμματος και ότι με αυτή συντάσσεται η συντριπτική πλειονότητα στη βάση του κόμματος.

Η όποια αντιπαραθετική στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην πρωτοβουλία του πρώην πρωθυπουργού απορρίφθηκε από τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας. Ηχηρές ήταν η διαφωνία στη γραμμή σύμπλευσης κυρίως από τον βουλευτή Χανίων Παύλο Πολάκη που προέβαλε ως διασπαστική τη στάση Τσίπρα και η διαφοροποίηση σε άλλο μήκος κύματος των Τρύφωνα Αλεξιάδη και Γιώργου Παναγιωτόπουλου.

Δύο τάσεις στη ΝΕΑΡ

Την ίδια μέρα που η Κουμουνδούρου αποφάσιζε σύμπλευση ΣΥΡΙΖΑ – Τσίπρα συνεδρίαζε το Πολιτικό Γραφείο της Νέας Αριστεράς για να λύσει τον γόρδιο δεσμό των συνεργασιών που από καιρό την έχει «βραχυκυκλώσει» και εμπόδισε στο ορατό πεδίο της Βουλής να υπάρξει συγχώνευση/ενσωμάτωση ή όπως αλλιώς μπορεί να μορφοποιηθεί η σύμπραξη των ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς. Δύο διαφορετικές θέσεις παραπέμφθηκαν για συλλογικές αποφάσεις στην ΚΕ του Νοεμβρίου. Η μία, αναφορικά με το επίμαχο ζήτημα των συνεργασιών, συνοπτικά περιγράφεται ως εξής:

Η Νέα Αριστερά μπαίνει στο μέτωπο των προοδευτικών δυνάμεων με προγραμματικό πλαίσιο, χωρίς αποκλεισμούς, περιλαμβανομένου του Αλ. Τσίπρα, αν έχει κάνει σχήμα. Σε αυτήν τη γραμμή συντάσσονται στελέχη όπως ο πρόεδρος και βουλευτής Αλέξης Χαρίτσης και οι βουλευτές Δημήτρης Τζανακόπουλος και Νάσος Ηλιόπουλος, ο ιστορικός και εκπρόσωπος Τύπου Κωστής Καρπόζηλος, ο ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ Αριστείδης Μπαλτάς, ο Νίκος Μπίστης κ.ά.

Η δεύτερη άποψη είναι εκείνη που προτάσσει την ανασυγκρότηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς, με προτάγματα κοινωνικοϊδεολογικά, περιλαμβάνοντας στις δυνάμεις με τις οποίες μπορεί να υπάρξει επικοινωνία το ΜέΡΑ25 (Γιάνη Βαρουφάκη). Σε αυτή, παρά τις εσωτερικές διαφοροποιήσεις, συντάσσονται στελέχη όπως ο γραμματέας της ΚΕ Γαβριήλ Σακελλαρίδης, ο βουλευτής Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο Πάνος Σκουρλέτης, η Εφη Καλαμαρά, ο Πάνος Λάμπρου. Η γραμμή αυτή υπερτερεί στο ΠΓ της Νέας Αριστεράς. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, είναι κρίσιμη η συνεδρίαση της ΚΕ (8-9 Νοεμβρίου), ενώ είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο τα ζητήματα αυτά να ξεκαθαριστούν είτε στο συνέδριο είτε σε εσωτερικό δημοψήφισμα μεταξύ των μελών της Νέας Αριστεράς.

ΠΑΣΟΚ: Τα ανοιχτά μέτωπα στον δρόμο προς το συνέδριο

Το ΠΑΣΟΚ έχει μπει σε συνεδριακή τροχιά και αναμένεται η Πολιτική Γραμματεία της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου (ΚΟΕΣ), στην πρώτη της συνεδρίαση, να ορίσει τις ημερομηνίες του συνεδρίου. Στο μεταξύ, η κυβέρνηση της ΝΔ και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επαναφέρουν την αντιπαράθεση με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκο Ανδρουλάκη, με μια λογική θεσμικών ρόλων αλλά και για να υποβαθμίσει τη θέση του Αλ. Τσίπρα ως θεσμικά «άστεγου».

Δεν πέρασε απαρατήρητο πάντως στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό ότι οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν μετατρέψει σε… σάκο του μποξ τον δήμαρχο Αθηναίων και κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Χάρη Δούκα, ο οποίος δεν χάνει την ευκαιρία να παρεμβαίνει για να χτίζει το ηγετικό του προφίλ.

Η αντιπαράθεση κυβέρνησης – Δούκα έλαβε χαρακτηριστικά κλιμάκωσης μετά την κυβερνητική ρύθμιση για τους περιορισμούς στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη.

Παράλληλα, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Παύλος Γερουλάνος μετρά αντίστροφα για να παρέμβει εσωκομματικά, αμφισβητώντας με τακτ την τακτική της ηγεσίας, έχοντας βάλει όριο το τέλος Δεκεμβρίου για να έχει… ξεκολλήσει ίσως η δημοσκοπική βελόνα του ΠΑΣΟΚ.