Επιτέλους ρε μπρο, μια λαχταριστή δημοσκόπηση!
Για το Open με υπογραφή MRB, που μπορεί εσάς να μη σας λέει πολλά αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες, εμένα, όμως, κάτι μου ψιθυρίζει.
Δεν περιμένω, ας πούμε, από την MRB να καταθέσει σε γκάλοπ ερώτηση του τύπου “πόσο, μα πόσο θα αδημονούσατε να διώξει η πρωθυπουργάρα μας, τους τεμπελχανάδες υπαλλήλους από το Δημόσιο;”
Άλλοι ίσως, ενδέχεται, μπορεί να το διαπράξουν.
Απ’ την MRB δεν το είδα…
Και κάπως έτσι, επειδή η ερώτηση δεν διατυπώνεται ως “πόσο, μα πόσο θα αδημονούσατε να διώξει η πρωθυπουργάρα μας, τους τεμπελχανάδες υπαλλήλους από το Δημόσιο;”, αλλά ως:
“Ο πρωθυπουργός σε πρόσφατη συνέντευξή του ανέφερε ότι θα προτείνει στο πλαίσιο της αναθεώρησης του συντάγματος την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Πιστεύεται ότι η κυβέρνηση προχωρά στο συγκεκριμένο μέτρο γιατί…”
Προκύπτουν οι κάτωθι απαντήσεις, με τα εξής νόστιμα:
* 17,2 % απαντά πως η κυβέρνηση πιστεύει ότι έτσι θα αναβαθμιστεί η δημόσια διοίκηση.
* 12,2 % απαντά πως η κυβέρνηση πιστεύει ότι αποτελεί σημαντική και ουσιαστική μεταρρύθμιση.
* 22,8 % απαντά πως η κυβέρνηση πιστεύει ότι με την προοπτική της ενδεχόμενης απόλυσης θα ελέγξει καλύτερα τη δημόσια διοίκηση.
* 39,8 % απαντά πως η κυβέρνηση το κάνει για λόγους καθαρά πολιτικής σκοπιμότητας.
Ορίστε λοιπόν!
Ορίστε που δεν χάζεψαν εντελώς οι Έλληνες με τις Ελληνίδες και σε ποσοστό πάνω από 60 % καταλαβαίνουν ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα.
Μπορεί να μην αντιδρούν με σφοδρότητα στην άρση της μονιμότητας, γιατί όλοι και όλες έχουμε κάποτε σιχτιρίσει το δημοσιοϋπαλληλίκι, αλλά δεν είναι και ντουγάνια να μασάνε στα παραμυθάκια της “αναβάθμισης” και της “μεταρρύθμισης”.
Αυτά τα φαντασιώνονται σε όνειρα υγρά όσοι και όσες ορκίζονται στην κοινωνία του ενός τρίτου και διόλου τυχαία, εκεί γύρω στο 30 % βγαίνει αθροιστικά το ποσοστό τους στην ερώτηση της MRB.
Με 30 %, ωστόσο, δεν κερδάς εκλογές.
Ούτε με σοφιστείες τύπου Μπένυ δεν θα μπορούσες να τις κερδίσεις και ο Γεραπετρίτης, λυπούμαι πολύ, δεν τον πλησιάζει καν τον Βενιζέλο στο μαγείρεμα…
Οπότε, τι σου μένει;
Οπότε σου μένει ο μηχανισμός της σύγχυσης!
Οπότε σου μένουν η ομίχλη, ο βόμβος, το παπατζιλίκι για να αποπροσανατολιστεί με κάθε τρόπο το πόπολο και από εκεί που ήταν έτοιμο να σε στείλει για τσάι και βρούβα, να επιστρέψει στον ύπνο το βαθύ και να γκρινιάζει μόνο αντί να εξεγείρεται.
Γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια για το σουβλάκι.
Γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια για το ρεύμα.
Γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια για το νοίκι.
Και πάει λέγοντας…
Αλλά το σουβλάκι, με συγχωρείτε πάρα πολύ, δεν κατέβασε καναδυό μύρια κόσμο στους δρόμους πριν από τρεις μήνες.
Η οργή για το έλλειμμα δικαιοσύνης τον κατέβασε, όπως το 2013 που είχαν αγανακτήσει οι πάντες για το αιφνίδιο κλείσιμο της ΕΡΤ.
Την αγαπούσε έστω και ένας στους δέκα την κρατική ραδιοτηλεόραση;
Χλωμό, πολύ χλωμό.
Κι όμως, με το που έπεσε “μαύρο” με εντολή Αντωνάκη, αμέσως στους δρόμους Λαός και Κολωνάκι.
Γιατί μπήκαν στη θέση των εργαζόμενων και τους κατέλαβε τρόμος…
Όπως σκιάχτηκαν με το έγκλημα των Τεμπών τόσο σε πρώτο χρόνο, όσο και, κυρίως, σε δεύτερο, όταν άρχισαν να υποψιάζονται ότι τα κάθε είδους “μπαζώματα” θα παίρνανε παντού το πάνω χέρι.
Και βάλανε τους εαυτούς τους στη θέση των τραγικών συγγενών που δικαιοσύνη αναζητούν και δικαιοσύνη δεν βρίσκουν.
Γι’ αυτό και η δικαιοσύνη μαζί με το κράτος δικαίου πήγαν από 16,8 % του συνόλου ως “διαχρονικά προβλήματα” τον Ιούνιο του 2024, στο 44 % τον περασμένο Μάρτιο –αμέσως μετά, δηλαδή, από τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια.
Και επέστρεψαν στο 17,6 %, παρακαλώ, τον περασμένο Μάϊο, έπειτα από τρεις μήνες με το μηχανισμό της σύγχυσης στα “κόκκινα”.
Σκέψου, δε, ότι αυτή είναι η καλή εκδοχή:
Με ολίγο παπαζωτό, να μας κάνουν ό,τι γουστάρουν.
Για δείτε και την κακή:
Στη χώρα των Λωτοφάγων, μιλάνε αποκλειστικά και μόνο ελληνικά…
Πηγή: newpost.gr
