Μπορεί τόσο ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης όσο και η υπουργός Παιδείας Μαρία Ζαχαράκη να έδειξαν την πόρτα εξόδου από τα Ανώτατα Ιδρύματα ως λύση και απειλή για όσους βιαιοπραγούν, αλλά υπάρχουν πολλά «αλλά».
Εξάλλου ένας από τους στόχους τους ήταν ένας επικοινωνιακός αντιπερισπασμός ρίχνοντας υποτίθεται ευθύνες στους… απέναντι»!
Πέραν του ότι εκείνοι που δηλώνουν θιασώτες και υπερασπιστές της Ανώτατης Εκπαίδευσης καταπάτησαν εμφανώς το ίδιο το Σύνταγμα με την ίδρυση «ιδιωτικών πανεπιστημίων», πολλοί που βιαιοπραγούν είναι συχνά εξωπανεπιστημιακοί.
Εξάλλου το ίδιο το θέμα δηλώνει την αποτυχία της κυβέρνησης να φτιάξει ασφαλή πανεπιστήμια με αποτυχημένες πανεπιστημιακές αστυνομίες όπου μπαίνει όποιος θέλει.
Υπάρχει και ένα ακόμα θέμα, το θέμα της έρευνας εντοπισμού των υπευθύνων και ο φόβος να βρίσκονται… αποδιοπομπαίοι τράγοι για μικροπολιτικά και κομματικά παιχνίδια.
Εξάλλου τυχόν διαγραφή φοιτητών και πιθανά «λάθη» για πολιτικά φρονήματα ίσως και να αγγίζει τα όρια της Δημοκρατίας, χωρίς να θέλει κανείς να τα δικαιολογήσει. Ο νόμος προσφέρει άλλες διαδικασίες και δεν χρειάζονται «πυροτεχνήματα» και τιμωρίες όσον αφορά τη μόρφωση. Ακόμα και οι καταδικασμένοι και φυλακισμένοι εξάλλου έχουν δικαίωμα στη μόρφωση! Για ποια αποβολή και απώλεια της φοιτητικής ιδιότητας μιλάμε;
Ας μη μιλήσουμε και για την πολιτική βούληση, τις συνθήκες και τα κονδύλια που είναι αναγκαία για να φτάσει η υποδομή των δημόσιων πανεπιστημίων σε «ευρωπαϊκά επίπεδα».
Αλλά ακόμα και η φιλοκυβερνητική Καθημερινή τους θυμίζει πως μπορεί να μιλάνε για το μέτρο της αποβολής φοιτητών, αλλά όπως γράφει:
«Πώς είναι δυνατόν ο ίδιος ο πρωθυπουργός να ανακοινώνει το μέτρο της αποβολής, χωρίς κάποιος να τον έχει ενημερώσει ότι δεν υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο για να εφαρμοστεί;»
Και συμπληρώνει:
«Γιατί τον αφήνουν απροστάτευτο από τέτοια στραβοπατήματα που τραυματίζουν την αξιοπιστία του; (…) Προφανώς δεν τους άφηνε χρόνο η υπερπαραγωγή ευφυών ιδεών».
Αλλά αν η Παιδεία είναι το αντίδοτο στη φτώχεια και τη βία, τότε μάλλον καλύτερη ιδέα για την κυβέρνηση θα ήταν να πάρει στα σοβαρά τα Ανώτατα Ιδρύματα, την οργάνωσή τους, τις υποδομές τους και ας σταματήσει να παίζει με τα ιδιωτικά συμφέροντα και την απαξίωσή τους.
Μπορεί επίσης να ασχοληθεί και με την επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων, με θέσεις εργασίας, καλύτερους μισθούς και κοινωνικό κράτος.
Ο βασικός στόχος για μια εξάλειψη του φαινομένου είναι να εκλείψουν τα αίτια της βίας, όχι η μονοδιάστατη ενίσχυση του αστυνομικού κράτους.
Εξάλλου η μόρφωση είναι αντίδοτο στη νεοφιλελεύθερη αποβλάκωση! Ίσως μάλιστα μερικοί να τρίβουν τα χέρια τους όταν αυτά απαξιώνονται.
Διαβάστε επίσης:
Ποιος είναι ο νέος Πάπας Λέων ΙΔ’ – Οι θέσεις του και η διαδρομή από το Σικάγο στο Βατικανό
Ρόμπερτ Φράνσις Πρεβόστ: Ποιος είναι ο νέος Πάπας – Ο πρώτος Αμερικανός
Ο Ρόμπερτ Πρεβόστ είναι ο νέος Πάπας
Μπιλ Γκέιτς: «Ο Έλον Μασκ σκοτώνει τα πιο φτωχά παιδιά του κόσμου»
Πακιστάν: Κινεζικό μαχητικό J-10 κατέρριψε ινδικά αεροσκάφη, λένε αμερικανοί
