Η φτώχεια θέλει καλοπέραση, λέει ο σοφός λαός μας.
Μπορεί να χρωστάς λεφτά στο κράτος, στο δημόσιο, σε τράπεζες και γενικά στης Μιχαλούς, αλλά όλα και όλα, πρέπει να διασκεδάσεις τον πόνο σου. Αυτό για εσένα είναι η “ultimate“ ψυχοθεραπεία.
Τι σημασία έχει για αυτόν τον κύριο, εάν ο κόσμος πεινάει.Τι σημασία έχει για αυτόν τον κύριο εάν υπάρχουν άνθρωποι που ζουν σε άθλιες συνθήκες αναμένοντας τη σύνταξη πρόνοιας και περνάνε με 150 ευρώ το μήνα!
Αυτός ως γνήσιος “bon viveur”, μην του χαθεί και ο τίτλος ευγενείας, ο οποίος το έχει παίξει πτωχευμένος και έχει αφήσει οικογένειες στον δρόμο από τις επιχειρήσεις σου, πρέπει να το γλεντήσει.
Και επειδή η Ελλάδα είναι πολύ μικρή για αυτόν, υπάρχει και το lockdown, γιατί φυσικά λεφτά για το πρόστιμο δεν έχει, αποφασίζει να φύγει για το Ντουμπάϊ να ξεσκάσει και να πνίξει τον πόνο του, βρε αδελφέ.Τι Λωζάννη, τι Κοζάνη. Ένα και το αυτό.
Και ως διά μαγείας, βρέθηκε όλως τυχαίως παραμονή Πρωτοχρονιάς στο Ντουμπάϊ για επαγγελματικούς λόγους, και όχι για διακοπές και σαφάρι.Μας μαλώνει και όλας επειδή αμφισβητήσαμε τους «ιερούς»σκοπούς του.
Βεβαίως, δύσπιστοι άνθρωποι. Ζηλεύετε τρελά και θα θέλατε να μπορούσατε να είσαστε και εσείς εκεί.
Δεν ξέρετε τι πόνος είναι να έχεις δηλώσει πτωχευμένες όλες τις επιχειρήσεις σου, να χρωστάς σε εργαζόμενους και στο κράτος και να αναγκάζεσαι να φεύγεις«μετανάστης» στο Ντουμπάϊ.
Που; στο Ντουμπάϊ, “in the middle of nowhere”, όπως έχουμε μάθει να λέμε εδώ στην Ελλάδα, μετά τη δήλωση που είχε κάνει ο συγκεκριμένος κύριος ότι «ξεβλάχεψε» ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού, το οποίον εκείνη τη στιγμή έψαχνε την Ευρώπη.
Τον συμπονώ και τον καταλαβαίνω απόλυτα.
Βέβαια, ευτυχώς, χτυπώ ξύλο κιόλας, δεν είναι ο συγκεκριμένος κύριος πολιτικός κρατούμενος στο Ντουμπάϊ σε ηλικία 6 μηνών όπως ήταν ο κ. Μητσοτάκης, έχει διαφορά το πράγμα.
Είπε λοιπόν ως πετυχημένος επιχειρηματίας, να πάρει την παρέα του, για να μην νιώθει μοναξιά στην εκεί προσφυγιά, και να δώσει τα «επαγγελματικά φώτα και τις γνώσεις του» και εκεί.
Μάλιστα επειδή δεν έχει καθόλου λεφτά και προσπαθεί να συντηρηθεί μετά χιλίων βασάνων, είναι και ο βασικός μέτοχος μεγάλης αλυσίδας εστιατορίων.
Η συγκεκριμένη αλυσίδα εστιατορίων, για όσους δεν γνωρίζετε, θεωρείται από τις πιο ακριβές στον κόσμο. Φανταστείτε λοιπόν πόσα λεφτά χρειάζονται για να γίνεις βασικός μέτοχος σε αυτή.
Αντί λοιπόν ο συγκεκριμένος κύριος, αφού δούλεψε σκληρά,αντί να σκεφτεί τους εργαζόμενους του στην Ελλάδα, που εν μία νυκτί βρεθήκανε στον δρόμο και να τους αποζημιώσει, προτίμησε να το παίξει αλλιώς. Εννοείται βέβαια, ότι δεν είμαστε όλοι ίσα και όμοιοι.
Φυσικά, εγώ δεν μπορώ να πάω στο εξοχικό μου που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από την Αθήνα φοβούμενη το πρόστιμο, αλλά ο συγκεκριμένος, όπως και πολλοί άλλοι μπορούν να πάνε στο Ντουμπάϊ με τις ευλογίες του κράτους.
Δεν φτάνει που πήγανε, είναι και προκλητικοί. Θεωρήσανε ότι έπρεπε να βγάλουν βίντεο και φωτογραφίες για να δει ο «κοσμάκης» πως ζει ο αληθινός κόσμος.
Να ξέρετε ότι σε άλλα προηγμένα κράτη του κόσμου, άμα τη επιστροφή τους, θα υπήρχαν στο αεροδρόμιο κάποιοι άνθρωποι του ΣΔΟΕ, για να τους ευχηθούν Καλή Χρονιά.
Αλλά στην Ελλάδα του Μητσοτάκη, αυτό είναι όνειρο θερινής νυκτός. Μόνο για άλλους ισχύει, έστω και εάν χρωστάς ελάχιστα ευρώ.
Δεν θα αναφερθώ βέβαια στα ήδη δύο κρούσματα κορονοϊού που μας ήρθαν από εκεί και δεν ξέρουμε πόσα άλλα θα έρθουν. Αυτά είναι «peanuts» για αυτούς τους ανθρώπους και όπως φάνηκε και για το κράτος. Ήδη ο κ. Πέτσας, άσχετα με το τι λένε οι λοιμωξιολόγοι, οι οποίοι φυσικά διαφωνούν, δήλωσε κατηγορηματικά ότι θα ανοίξουν τα σχολεία στις 11 Ιανουαρίου, πάση θυσία.
Δεν μου κάνει τίποτα εντύπωση πλέον. Φάνηκε από τα συμφραζόμενα κάποιων λοιμωξιολόγων και από τη γλώσσα του σώματος τους ότι και άλλη φορά είχαν διαφωνήσει, αλλά «Αρχηγού παρόντος Μητσοτάκη, πάσα αρχή παυσάτω».
Μην ξεχνάμε βέβαια τον Καθηγητή Εντατικής Θεραπείας-Πνευμονολογίας του ΕΚΠΑ, που δήλωσε ότιέφυγε από την επιτροπή, επειδή δεν του άρεσαν οι πολιτικές επιρροές, που επηρέαζαν την επιτροπή να αλλάζει γνώμη ενώ θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί το δεύτερο lockdown.Ας το αφήσουμε αυτό το θέμα, γιατί όπου και να το πιάσουμε βρωμάει και ας μείνουμε με ένα ηθικό δίδαγμα.
Ότιπρέπει όλοι να νιώθουμε ευγνωμοσύνη στον κύριο από τον Βόλο, που μας «ξεβλάχεψε». Αυτή είναι η αξία της ζωής.
Καλή χρονιά σε όλους σας, υγεία, χαρά και του χρόνου να μην λείπει κανένας από το γιορτινό μας τραπέζι.
Η Ελένη Αυλωνίτου είναι πρώην βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ / μέλος ΚΕΑ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
