Ο νέος κορονοϊός άλλαξε όλη την καθημερινότητά μας, τις συνήθειες μας, τον τρόπο που καλούμαστε να συμπεριφερθούμε στην κοινωνική μας ζωή και εντέλει όλη την κοινωνία που ζούμε.
Ο αθλητισμός, ο οποίος αποτελεί ένα πολύ ζωντανό κομμάτι αυτής της κοινωνίας, δεν μπορούσε να μην επηρεαστεί. Αθλητικές διοργανώσεις που ακυρώνονται και άλλες χωρίς θεατές, μείωση του αριθμού αθλητών σε Πρωταθλήματα, αλλαγές στους κανονισμούς αθλημάτων, αποστάσεις ανάμεσα σε παίκτες την στιγμή του πανηγυρισμού ενός γκολ, συχνά τεστ σε ομάδες, κατακόρυφη αύξηση των e-sports, είναι κάποιες από τις πολλές αλλαγές που η νέα εποχή του κορονοϊού έχει ήδη επιφέρει στον τομέα του αθλητισμού σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τα αθλητικά γεγονότα και οι τόποι διεξαγωγής τους
Είναι ευρέως αποδεκτό τα τελευταία χρόνια ότι οι αθλητικές διοργανώσεις αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του αθλητικού τουρισμού που μπορεί μια χώρα να αναπτύξει.
Είναι επίσης προφανής η συνεισφορά των αθλητικών αυτών διοργανώσεων στην τόνωση των τοπικών οικονομιών, στην δυνατότητα που προσφέρουν για επίσκεψη σε νέους τόπους, στην γνωριμία με νέα έθιμα, με την τοπική ιστορία και τις παραδόσεις, την γαστρονομία και γενικά τον πολιτισμό που εκφράζουν οι εκάστοτε προορισμοί στους οποίους πραγματοποιούνται οι αθλητικές διοργανώσεις.
Κάτω από αυτό το πρίσμα και με δεδομένο ότι οι αθλητικές διοργανώσεις στην Ελλάδα γίνονται κατά πλειοψηφία σε μικρές/μεσαίες πόλεις και προορισμούς, δηλαδή μακριά από μεγάλα αστικά κέντρα, και συνήθως σε «χαμηλές» τουριστικές περιόδους, το πλήγμα από την ακύρωση τέτοιων γεγονότων μπορεί να είναι πολύ σημαντικό γι’ αυτούς τους προορισμούς.
Ο Προορισμός – κρίσιμη παράμετρος της αθλητικής διοργάνωσης
Οι προορισμοί αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι μιας αθλητικής διοργάνωσης, από τους ντόπιους κατοίκους και εθελοντές , έως τα ξενοδοχεία της περιοχής, εστιατόρια, μαγαζιά, δραστηριότητες, αξιοθέατα, τοπικούς προμηθευτές, μέσα μετακινήσεων, υποδομές υγείας κ.λ.π.
Αυτή η αλληλεξάρτηση μεταξύ διοργάνωσης και προορισμού έχει αποκτήσει άλλη δυναμική στην εποχή των επιδημιών. Οφείλουν λοιπόν οι διοργανωτές αθλητικών events στο νέο σχεδιασμό τους να λάβουν υπ’ όψη τον τόπο (προορισμό) με πιο ολιστικό τρόπο. Έτσι, κάτω από τις νέες συνθήκες, τίθενται συγκεκριμένα ερωτήματα:
- Είναι ο προορισμός «έτοιμος» από πλευράς υγειονομικών υποδομών και διαδικασιών απόκρισης να δεχθεί κόσμο που ενδεχομένως ανάμεσά του υπάρχουν φορείς του ιού; Και τι σημαίνει «έτοιμος» προορισμός;
- Πόσο κόσμο μπορεί να υποδεχτεί ο προορισμός με τα νέα δεδομένα κοινωνικής απόστασης αλλά και αντιμετώπισης ύποπτων περιστατικών (carrying capacity); Ποια είναι η «χωρητικότητα» των εξωτερικών/εσωτερικών χώρων, των τουριστικών αλλά και υποστηρικτικών υποδομών (οδικό δίκτυο, χώροι συγκέντρωσης, ξενοδοχεία, υποδομές απομόνωσης ύποπτων κρουσμάτων, κέντρα υγείας, κ.α.);
- Πώς μειώνει ο διοργανωτής τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού στην τοπική κοινωνία από επισκέπτες, συμμετέχοντες ή θεατές, και ποιες διαδικασίες μπαίνουν σε εφαρμογή για γρήγορη ιχνηλάτηση τυχόν κρουσμάτων;
- Πόσο διατεθειμένη είναι η τοπική κοινότητα να υποδεχτεί «εισαγόμενο» πληθυσμό και να υποστηρίξει την διοργάνωση; (π.χ. εθελοντές). Ας σκεφτούμε εδώ, ότι ένας προορισμός μπορεί να είναι τελείως «καθαρός» από κρούσματα και αναλαμβάνει τον κίνδυνο εισαγωγής κρουσμάτων στην κοινότητά του με ενδεχόμενη περαιτέρω διασπορά.
- Πώς επικοινωνεί ο διοργανωτής στην τοπική κοινωνία τα μέτρα ασφαλείας που έχει λάβει και πώς την προετοιμάζει σε περίπτωση κρουσμάτων στα πλαίσια της διοργάνωσης;
Στα παραπάνω ερωτήματα θα πρέπει να προστεθεί ένας μεγάλος προβληματισμός για τον αντίκτυπο προς την διοργάνωση συνολικά, αν μέσω ή στα πλαίσια αυτής υπάρξει διασπορά του ιού στην κοινότητα με πιθανό αποτέλεσμα την ανάγκη λήψης περιοριστικών μέτρων για τον πληθυσμό ή και ακόμα δυσμενέστερων επιπτώσεων.
Όλες αυτές οι προκλήσεις θα πρέπει να απασχολήσουν διοργανωτές αθλητικών events και να αναπτύξουν σχέδια δράσης με την υποστήριξη όλων των εμπλεκομένων της τοπικής κοινωνίας: Δήμο, Περιφέρεια, Φορείς, Υγειονομικό προσωπικό/δομές, Τοπικούς Συλλόγους, Ενώσεις Ξενοδόχων, Προμηθευτές, Εθελοντικές οργανώσεις, κ.λ.π. Τα σχέδια αυτά πρέπει να βασίζονται σε μεθοδολογία η οποία θα εξασφαλίζει:
Α. Μείωση του ρίσκου μετάδοσης του ιού στον προορισμό συνολικά
Β. Δυνατότητα γρήγορης ιχνηλάτησης κρουσμάτων.
Γ. Άμεση αντίδραση σε περίπτωση πιθανών κρουσμάτων πριν, κατά την διάρκεια και μετά το πέρας της διοργάνωσης
Δεν είναι λοιπόν χρέος μόνο του κράτους να «καλύψει» μία διοργάνωση σε περίπτωση κρουσμάτων. Είναι ευθύνη και των διοργανωτών να σχεδιάζουν εκδηλώσεις με τρόπο που να μειώνεται ο κίνδυνος για τον προορισμό ο οποίος θα φιλοξενήσει την κάθε διοργάνωση.
Αν θέλουμε να μιλάμε για βιώσιμα αθλητικά-τουριστικά γεγονότα, δεν μπορούμε να ξεχνάμε την σύνδεση των αθλητικών events (ως τουριστική δραστηριότητα) με τις τοπικές κοινωνίες των προορισμών.
Εκείνες είναι άλλωστε που ωφελούνται από την διεξαγωγή μιας αθλητικής διοργάνωσης στον τόπο τους, αλλά οφείλουμε και να τις προστατεύσουμε από τυχόν ανεξέλεγκτες επιπτώσεις.
Πηγή: runnfun.gr
