Οι στρατιωτικοί έχουν αρχίσει να αντιδρούν ανοιχτά στην πολιτική που εφαρμόζει η ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Η υποτιθέμενη μέριμνα για το προσωπικό έχει μετατραπεί σε σύνθημα χωρίς περιεχόμενο, την ώρα που το κλίμα στις Ένοπλες Δυνάμεις επιδεινώνεται και η κρίση βαθαίνει.
Όλο και περισσότερα στελέχη αισθάνονται εγκαταλελειμμένα και προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη για να διεκδικήσουν το αυτονόητο: δίκαιη μεταχείριση. Αυτή η εικόνα, που δυναμιτίζει το ηθικό του προσωπικού, είναι και ο βασικός λόγος που οι νέοι γυρνούν την πλάτη στις στρατιωτικές σχολές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η μήνυση που κατέθεσε από αξιωματικός κατά του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Δένδια, του υφυπουργού Θανάση Δαβάκη και άλλων ανώτατων υπηρεσιακών παραγόντων. Την υπόθεση φέρνει στη δημοσιότητα το Armyvoice.gr και σύμφωνα με αυτό, ο αξιωματικός καταγγέλλει παρατυπίες, αυθαιρεσίες και επιλεκτικές μεταθέσεις για την Κύπρο, που έγιναν με τρόπο που παραβιάζει τη νομιμότητα, την αξιοκρατία και την αρχή της ίσης μεταχείρισης.
Ο καταγγέλλων αποκλείστηκε από μετάθεση στην Κύπρο, με το επιχείρημα ότι επίκειται η κρίση του για προαγωγή, άρα δεν μπορεί να παραμείνει στη θέση για δύο χρόνια, όπως προέβλεπε η παλαιά υπουργική Απόφαση. Όμως, λίγες μέρες μετά τον αποκλεισμό του βγήκε νέα υπουργική απόφαση που αυξάνει τη διάρκεια των μεταθέσεων σε τρία χρόνια.
Παρόλο που αυτή η απόφαση δεν είχε αναδρομική ισχύ, εφαρμόστηκε εκ των υστέρων μόνο για άλλους συναδέλφους του, που βρίσκονταν στην ίδια ακριβώς κατάσταση, και οι οποίοι μετατέθηκαν κανονικά.
Αποτέλεσμα; Ο αξιωματικός έμεινε εκτός, παρότι με τα νέα δεδομένα πληρούσε τις προϋποθέσεις. Άλλα μέτρα και σταθμά….
Το πιο εξοργιστικό, όμως, είναι ότι δεν αναγράφεται καν η διάρκεια των μεταθέσεων για την Κύπρο στις φετινές διαταγές, ώστε να μην μπορεί κάποιος να ζητήσει δίκαιη μεταχείριση, σε αντίθεση με τις άλλες μεταθέσεις εξωτερικού, στις οποίες αναγράφονται όλα τα στοιχεία. Δημιουργείται έτσι ένα θολό και αυθαίρετο πλαίσιο, όπου οι κανόνες αλλάζουν κατά το δοκούν.
Η Διοίκηση σιωπά, οι στρατιωτικοί τρέχουν στα δικαστήρια
Ο αξιωματικός κατέθεσε ενδικοφανή προσφυγή και στη συνέχεια επανήλθε με πρόσθετους λόγους, σύμφωνα με τον νόμο, αλλά η Διοίκηση δεν του απάντησε εντός των 15 ημερών, όπως υποχρεούται. Αντίθετα, προχώρησε στην εκτέλεση των μεταθέσεων, εκδίδοντας φύλλα πορείας και δημιουργώντας τετελεσμένα, χωρίς να εξετάσει καν το αίτημα.
Το ίδιο στέλεχος είχε αποκλειστεί και πέρυσι, με επίκληση ενός αυθαίρετου κριτηρίου (Δείκτη Μάζας Σώματος) που δεν υπάρχει στις επίσημες αποφάσεις. Και τότε είχε αναγκαστεί να προσφύγει στο Διοικητικό Εφετείο, με την υπόθεση να εκκρεμεί ακόμα.
Διοίκηση «κατά το δοκούν» και προσωπικά ρουσφέτια
Η μήνυση τώρα στρέφεται κατά του υπουργού, του υφυπουργού και των αρμοδίων συμβουλίων μεταθέσεων, οι οποίοι κατηγορούνται για επιλεκτικές και ευνοιοκρατικές μετακινήσεις, με πολιτικό και υπηρεσιακό δόλο, παράβαση καθήκοντος και κατάχρηση εξουσίας. Όπως επισημαίνεται, άλλα στελέχη που είναι επίσης σε διαδικασία κρίσης για προαγωγή, μετατέθηκαν κανονικά, χωρίς καμία εξήγηση.
Η διοίκηση, όπως καταγγέλλεται, χρησιμοποιεί δύο μέτρα και δύο σταθμά, δημιουργώντας «στελέχη δύο ταχυτήτων». Η διαφάνεια έχει χαθεί, και τα στελέχη που δουλεύουν σκληρά και με ήθος, μένουν εκτός – επειδή δεν ανήκουν στους «εκλεκτούς».
Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι μόνο η προσωπική αδικία. Είναι η εικόνα που μεταφέρεται σε ολόκληρο το στράτευμα: ότι τίποτα δεν λειτουργεί με κανόνες και αξιοκρατία. Ότι ακόμη και αν έχεις τα περισσότερα μόρια, αν δεν έχεις πλάτες, δεν πας πουθενά. Αυτή η νοοτροπία διαλύει την εμπιστοσύνη των στελεχών προς το σύστημα και ακυρώνει κάθε συζήτηση για «μέριμνα προσωπικού».
Δεν είναι τυχαίο ότι οι στρατιωτικές σχολές δυσκολεύονται να προσελκύσουν νέους, όταν αυτό που τους περιμένει είναι ένα σύστημα που επιβραβεύει όχι τους ικανούς αλλά τους «γνωστούς».
Διαβάστε επίσης:
Καιρίδης στον παγετώνα του Βορρά
