Αν ανοίξατε την τηλεόραση περιμένοντας σοβαρές ειδήσεις για τη νέα ποινική δικογραφία για τα Τέμπη, που αγγίζει μισό υπουργικό συμβούλιο, μαζί και τον πρωθυπουργό, μάλλον απογοητευτήκατε. Η μικρή οθόνη μονοπωλήθηκε από… κάτι πολύ πιο λαμπερό: την επίσκεψη της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, της νέας Αμερικανίδας πρέσβειρας. Και αν περιμένατε να ακούσετε δηλώσεις για Κυπριακό, ΝΑΤΟ, ενεργειακή ασφάλεια ή επενδύσεις, να ξέρετε πως όλα αυτά ήταν στο πρόγραμμα – απλώς πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, καθώς αντικαταστάθηκαν από τον Κωνσταντίνο Αργυρό που έκλεψε την παράσταση.
Η υπουργός Εργασίας Νίκη Κεραμέως, άοκνη εργάτρια της πολιτικής, ξενυχτώντας δίπλα στην πρέσβειρα, δίνοντας το καλό παράδειγμα – για να μην ξεχνάμε ποιος κρατάει τα ηνία των 13ωρων στη δημόσια ζωή. Μαζί της και μια ολόκληρη γκάμα πολιτικών και επιχειρηματιών: Προκοπίου, Κυριακού, Κοπελούζος, Κωνσταντακόπουλος, Περιστέρης, Μελισσανίδης. Οι υπουργοί Κικίλιας, Σταϊκούρας και Κεφαλογιάννη εμφανίστηκαν σε… άλλο επίπεδο, λαμπεροί και έτοιμοι για σόου, δίπλα στην πρέσβειρα, χορεύοντας συρτάκι με τέτοιο πάθος και υπερβάλλοντα ζήλο, που θύμιζε περισσότερο σκηνή από ταινία της Αλίκης Βουγιουκλάκη – όπου πιάνονταν αγκαλιά
ναύτες, αφεντικά κι εργάτες διασχίζοντας την ελληνική επικράτεια, παρά επίσημη διπλωματική δεξίωση.
Η 55χρονη εκλεκτή του Ντόναλντ Τραμπ, γεμάτη αυτοπεποίθηση που θα έκανε ακόμα και τον πιο ψύχραιμο Έλληνα να ιδρώσει, δήλωσε: «Δεν θα απογοητεύσω τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν θα απογοητεύσω την Ελλάδα και τους ανθρώπους που με δέχτηκαν στη ζωή τους και που αγαπούν την οικογένεια, τη θρησκεία και την ελευθερία. Τώρα ξεκινάμε». Με άλλα λόγια, άφησε να εννοηθεί πως όλα είναι υπό έλεγχο, ακόμη κι αν το περιβάλλον θυμίζει reality show.
Για να το δούμε πιο… λαϊκά: ένα μπουζούκι να υποδέχεται την πρέσβειρα των ΗΠΑ, με τις σημαίες στο background και τα φώτα να αναβοσβήνουν σαν σε videoclip, δεν είναι απλώς αισθητική επιλογή. Είναι η πεμπτουσία της ελληνικής κοινωνίας, όπου από τη μία η αυστηρή ιεραρχία και η αστική τάξη κερδίζουν από την εργασία των πολλών, αλλά από την άλλη υπάρχει μια ρευστότητα, όπου μέσω σωστών γνωριμιών, κουμπαριών και καλών παντρειών μπορεί κανείς να ανέβει το ταξικό ασανσέρ. Και η εγγύτητα εξουσίας γίνεται φανερή όταν πολιτικοί, επιχειρηματίες και τραγουδιστές συνυπάρχουν στο πρώτο τραπέζι πίστα σε μια κιτς κοινωνία.
Το κιτς κορυφώθηκε με τις αδελφοποιημένες σημαίες ΗΠΑ και Ελλάδας να κυματίζουν και τον Κωνσταντίνο Αργυρό να επιδεικνύει το φωνητικό του ταλέντο, καθώς τα ντραμς έδιναν τον ρυθμό στη διπλωματία. Και φυσικά, η ελληνική αστυνομία φρόντισε να συνοδεύσει την άφιξη… με 14 προσαγωγές, που μετατράπηκαν όλες σε συλλήψεις απλών πολιτών. Για την ΕΛΑΣ η κυκλοφορία στη Βασιλίσσης Σοφίας, το Πάρκο Ελευθερίας και το Μέγαρο
Μουσικής συνιστά επικίνδυνη ενέργεια – εκτός κι αν όντως η περιοχή έχει πλέον μετατραπεί σε αμερικανικό έδαφος, χωρίς να το μάθουμε. Μάλλον όλα συμβαίνουν ώστε νε μην μείνουμε πίσω στο διεθνές κλίμα τραμπισμού και μας πούνε τίποτα «χωριάτες».
Αν παραφράζαμε το παλιό γνωστό σύνθημα στην εκδοχή του 2025, θα μπορούσε να γίνει: «Μπουζουκοπρέσβεις και πολιτικοί, το ίδιο μαγαζί» – γιατί όταν η πολιτική και η νύχτα μπλέκουν με σημαίες και ντραμς, η αισθητική έχει δευτερεύουσα σημασία.
