Ποδοσφαιρικές αρχές της πλάκας, εθνικά πρωταθλήματα ανέκδοτα. Αυτό είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο και για όσους αμφιβάλλουν ας κοιτάξουν τις αναδιαρθρώσεις των πρωταθλημάτων που προτείνονται (αύριο αποφασίζει οριστικά η ΕΠΟ).
Πρωταθλήματα λάστιχο ανάλογα με τις ανάγκες των «μεγάλων» που χρειάζονται τις μικρομεσαίες ΠΑΕ για να φτιάχνουν «δορυφόρους» και να μπορούν να ελέγχουν τα πράγματα. Χωρίς κανόνες, δίχως εγγυήσεις, χωρίς περιορισμούς. Τα πάντα παίζονται κάτω από το τραπέζι.
Υπάρχει στα χαρτιά μια προκήρυξη-κουρελόχαρτο που υπογράφουν όλοι, υπάρχει ένας ΚΑΠ (Κανονισμός Αγώνων Ποδοσφαίρου) διακοσμητικός αφού τίποτε από όσα αναφέρει δεν ισχύει στην πράξη. Οι ΠΑΕ φροντίζουν τους δύσκολους κανόνες να τους εξαφανίζουν, τις σκληρές πειθαρχικές ποινές να τις αλλάζουν. Πειθαρχικές αποφάσεις μαγειρεύονται και κάνουν μήνες ολόκληρους να βγουν, ποινές μετατίθενται για επόμενες σεζόν. Μέλη επιτροπών φοβούνται και στα δύσκολα παραιτούνται παρότι γνωρίζουν ότι δεν βρίσκονται αντικαταστάτες. Ομάδες γλιτώνουν υποβιβασμούς με διάφορα παραθυράκια και φτηνά νομικίστικα κόλπα. Οι κανόνες, αν και απαγορεύεται ρητά, αλλάζουν από μήνα σε μήνα και όλα είναι καλά. Οι περισσότερες ΠΑΕ δεν έχουν μαντίλι να κλάψουν, τα τηλεοπτικά κατάντησαν ένα μικρό πουρμπουάρ, αλλά όλα κι όλα. Πρωτάθλημα λίγκας με 16 ή 18 ομάδες θέλουν για να βολευτούν όλοι. Πρωτάθλημα Βήτα με 32 και Γ΄ εθνικής με 126 ομάδες. Ετσι για να έχουμε αποχωρήσεις κατά τη διάρκεια της σεζόν αλλά και αδιάφορες ομάδες για το στοίχημα… Από κοντά και η ΕΠΟ, ανίκανη να διοργανώσει έναν τελικό Κυπέλλου. Και πανηγυρίζουν όλοι επειδή, λένε, συμφώνησαν οι Βig 4 για τον νέο αρχιδιαιτητή. Λες και δεν θα τα κάνουν όλα μπάχαλο στο πρώτο φαλτσοσφύριγμα. Τελικά πρέπει να είμαστε όντως η (ποδοσφαιρική) ντροπή της Ευρώπης…
