Οι Κινέζοι ήρθαν, είδαν και απήλθαν κι έτσι άνοιξε ο δρόμος για ξένες εταιρείες που έχουν τη δυνατότητα να εξαγοράσουν ομάδες με πολύ χαμηλό κεφάλαιο
Η άτακτη υποχώρηση των κινεζικών funds από τους ευρωπαϊκούς ποδοσφαιρικούς συλλόγους φέρνει κοσμογονικές αλλαγές σε πολλές ομάδες και δίνει παράλληλα το έναυσμα κυρίως σε αμερικανικές εταιρείες να εισβάλουν σ’ αυτές, εξαγοράζοντας πάμφθηνα τα πλειοψηφικά μετοχικά τους πακέτα με την ελπίδα ότι θα καταφέρουν να τις αναγεννήσουν και να τις πουλήσουν αργότερα βγάζοντας τεράστια κέρδη. Βέβαια οι κακές γλώσσες λένε ότι πολλοί επενδυτές μπήκαν στον χώρο λόγω… παράνομου στοιχήματος και βρήκαν ευκαιρία για ξέπλυμα χρήματος. Κανείς δεν μπορεί για την ώρα να το αποδείξει…
Οπως και να έχει πάντως, μεταξύ των ομάδων οι οποίες ενδιαφέρουν τους ξένους είναι οι ελληνικές, άσχετα αν στο παρελθόν αυτό το μοντέλο απέτυχε στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Υπάρχει τόσο το παράδειγμα της ENIC που απέτυχε παταγωδώς στην ΑΕΚ τη δεκαετία του ’80 όσο και πιο πρόσφατα η περίπτωση του Ταϊλανδού Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ για τον Παναθηναϊκό, που πρόλαβαν να τον ξεσκεπάσουν οι εισαγγελικές αρχές του Βελγίου και δεν ανέλαβε τους «πράσινους», με απρόβλεπτες συνέπειες για τον σύλλογο…
Και λόγω της πανδημίας όμως τα δεδομένα άλλαξαν και πλέον το ελληνικό ποδόσφαιρο ενδιαφέρει περισσότερο τους ξένους επενδυτές γιατί πάνω απ’ όλα μπορούν να εξαγοράσουν ομάδες με πολύ χαμηλό κεφάλαιο. Μπορούν να τις αποκτήσουν… κοψοχρονιά. Ετσι κι αλλιώς βρίσκονται στο top 25 των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, οι υποδομές και οι αθλητικές τους εγκαταστάσεις μπορούν να εξελιχθούν κι εντέλει πιστεύουν ότι μπορούν με όλα αυτά να ανεβάσουν κατακόρυφα και τα τηλεοπτικά συμβόλαια που είναι η μεγαλύτερη πηγή εσόδων.
Ηδη η Ξάνθη πέρασε στα χέρια του Ελληνοαυστραλού επιχειρηματία Μπιλ Πάπας (ελληνιστί Βασίλη Παπαδημητρίου), ο οποίος απέκτησε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών του συλλόγου από τον πρώην ιδιοκτήτη Χρήστο Πανόπουλο. Ο νέος ιδιοκτήτης είναι πρόεδρος της Σίντνεϊ Ολίμπικ, ενώ επιχειρηματικά δραστηριοποιείται σε πολλές χώρες όπως Αυστραλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Νέα Ζηλανδία, Βραζιλία και Ελλάδα. Η εταιρεία του έχει αντικείμενο την πράσινη ανάπτυξη και άνθρωπός του στην Ελλάδα φέρεται ο Τάσος Γιαμουρίδης, ιδιοκτήτης εταιρείας κατασκευής μηχανημάτων επεξεργασίας σκουπιδιών με βάση τη Σίνδο. Επίσης εταιρείες του συνεργάζονται με τη Λίβερπουλ και τη Σάλκε για την ανακύκλωση τροφίμων.
Επόμενος σύλλογος που φέρεται να αλλάζει χέρια και να περνάει σε fund από την Αργεντινή είναι ο νεοφώτιστος στη Σούπερ Λίγκα ΝΠΣ Βόλος. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Αχιλλέα Μπέου, το πρότζεκτ που φέρεται να κινεί ο έμπειρος νομικός εκπρόσωπος του αργεντίνικου fund Ροδόλφο Μπακέ αναμένεται να ολοκληρωθεί σύντομα. Ο Μπακέ μάλιστα δραστηριοποιείται και ως ατζέντης ποδοσφαιριστών μέσω της εταιρείας RAB Sports.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι εδώ και καιρό και ο μεγαλομέτοχος του Παναιτωλικού Φώτης Κωστούλας βρίσκεται σε αναζήτηση ξένων επενδυτών για την πώληση της ΠΑΕ.
Εισβολή στο καμπιονάτο
Οι ξένοι επενδυτές έχουν ήδη εισβάλει για τα καλά στο ιταλικό ποδόσφαιρο, με επτά ομάδες της Σέριε A να ανήκουν ήδη σε ξενόφερτα funds που έχουν στην ιδιοκτησία τους συνολικά δώδεκα ιταλικούς συλλόγους. Λέγεται ότι ο κατήφορος του καμπιονάτο τα τελευταία χρόνια με την αγωνιστική πτώση της Γιουβέντους, της Μίλαν, της Ρόμα και άλλων συλλόγων και την αποχώρηση των Κινέζων που δεν τους βγήκαν τα οικονομικά πλάνα που επιθυμούσαν οδήγησαν τους ξένους στην αγορά συλλόγων με πολύ χαμηλό κόστος. Κάτι που δεν μπορούσαν να κάνουν με ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ στην Αγγλία, αφού εκεί οι τιμές ακόμη και για μικρομεσαίες ομάδες είναι τεράστιες και τα οικονομικά μεγέθη αστρονομικά. Τρανό παράδειγμα η αγορά της νεοφώτιστης στην πρώτη κατηγορία της Ιταλίας Σπέτσια, την οποία αγόρασε πρόσφατα η αμερικανική Alk Capital. Το 90% των μετοχών της κόστισε μόλις 20 εκατ. ευρώ, τη στιγμή που η ίδια εταιρεία αγόρασε το 84% της Μπέρνλι, ομάδας της Πρέμιερ Λιγκ που παλεύει για την παραμονή της, αντί 200 εκατ. ευρώ!
Πέρα από τη Σπέτσια όμως κι άλλες ιταλικές ομάδες ανήκουν σε ξένους επενδυτές. Η κινεζική Suning ψάχνει απεγνωσμένα να πουλήσει την Ιντερ, έχει κλείσει την κάνουλα με τα λεφτά κι έχει ήδη δημιουργήσει τα πρώτα οικονομικά προβλήματα στον σύλλογο. Η αμερικανική Elliott Management έχει τη Μίλαν, ενώ η Ρόμα πέρασε στα χέρια του Αμερικανού Νταν Φρίντκιν. Η Φιορεντίνα στον Ιταλοαμερικανό Ρόκο Κομίσο. Η Μπολόνια ανήκει στον όμιλο του Καναδού Τζόι Σαπούτο και η Πάρμα στον Αμερικανό Κάιλ Κράουζε. Η Βενέτσια στη Β΄ κατηγορία ανήκει στην αμερικανική εταιρεία VFC Newco 2020 και η Πίζα στον Ρώσο Αλεξάντερ Κνάστερ. Στη Γ΄ κατηγορία η Τριεστίνα ανήκει στον Αυστραλό Μάουρο Μπιασίν, η Κόμο στη Sent Entertainment και η Πάντοβα στον όμιλο του Γάλλου Ζοζέφ Ουγκουρλιάν.
Χάος στη Γαλλία
Εισβολή ξένων funds είχαμε και στο γαλλικό ποδόσφαιρο, ειδικά μετά το 2010. Ομως εκεί ο ανεξέλεγκτος ανταγωνισμός δημιούργησε και τεράστια οικονομικά προβλήματα. Ειδικά μετά τον πόλεμο που ξέσπασε πριν από δύο σεζόν για τα τηλεοπτικά οι τιμές έπεσαν κατακόρυφα και το ενδιαφέρον εξανεμίστηκε.
Στη Λιγκ 1 η Παρί Σεν Ζερμέν ανήκει στο κρατικό fund του Κατάρ QSI, η Λιλ στον πάμπλουτο επιχειρηματία Τζεράρ Λόπεζ από το Λουξεμβούργο, στη Λιόν έχει μπει με ποσοστό 22% η IDG Capital Partners, η Μονακό ανήκει στον Ρώσο μεγιστάνα Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ, η Νις στη βρετανική εταιρεία Ineos, η Μαρσέιγ στον Αμερικανό Φρανκ ΜακΚόρτ και η Μπορντό στο αμερικανικό επενδυτικό fund King Street. Τέλος, δέκα ομάδες της β΄ κατηγορίας ανήκουν σε ξένες εταιρείες.
