Εκατομμύρια στους Φιξ λόγω κακοδιοίκησης – «Αλμυρή» η αναγκαστική απαλλοτρίωση του ιστορικού ακινήτου στη Συγγρού

Ακόμη και η ισχυρή οικογένεια Φιξ δεν κατάφερε να γλιτώσει από τις παρανομίες της διοίκησης, του κράτους δηλαδή, που έσπευσε να τους αρπάξει διά της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης το ιστορικό ακίνητο της λεωφόρου Συγγρού το 1995 για τις ανάγκες κατασκευής του μετρό και στη συνέχεια μέσα από συνεχόμενες παράνομες παραλείψεις και νομικά τερτίπια ξέφευγε από την τήρηση των συμφωνημένων. Τώρα καλούνται οι φορολογούμενοι πολίτες να πληρώσουν και μάλιστα με τριάντα χρόνια καθυστέρησης τα σπασμένα της προβληματικής και ανεύθυνης δημόσιας διοίκησης, καθώς η αποζημίωση πρέπει να καταβληθεί άμεσα!

Και διερωτάται κανείς, αν ένας οικονομικός παράγοντας της χώρας, όπως η οικογένεια Φιξ, περίμενε σχεδόν 30 χρόνια να αποζημιωθεί από το ελληνικό δημόσιο, πόσο θα χρειαστεί να περιμένει ένας απλός πολίτης που δεν διαθέτει μάλιστα την οικονομική άνεση να προσφεύγει κάθε λίγο και λιγάκι στα δικαστήρια για να βρει το δίκιο του.

Πώς και πότε ξεκινάει η περιπέτεια…

Το έτος 1995 το ελληνικό δημόσιο απαλλοτριώνει αναγκαστικά το κτίριο του παλιού εργοστασίου Φιξ στη λεωφόρο Συγγρού υπέρ της Αττικό Μετρό. Οι ιδιοκτήτες του, Ελένη χήρα Αντωνίου Φιξ, Κάρολος Φιξ του Αντωνίου, Ολγα Φιξ του Αντωνίου και Υακίνθη Φιξ του Αντωνίου, αποδέχονται την πρόταση του δημοσίου να αποζημιωθούν με «τίτλους μεταφοράς συντελεστή δόμησης», αντίστοιχης αξίας του ακινήτου. Δικαίωμα που τους παρείχε ο ν. 2003/1995 στον οποίο προβλεπόταν μεταξύ άλλων «Η μεταφορά συντελεστή δόμησης από το εκάστοτε συγκεκριμένο ακίνητο (βαρυνόμενο) σε άλλο ακίνητο (ωφελούμενο), ευρισκόμενο στην ίδια ή άλλη περιοχή, με την έκδοση προεδρικού διατάγματος, ή έκδοση υπουργικής απόφασης, ως ειδικός τρόπος αποζημίωσης των ιδιοκτητών ακινήτων».

Εν αναμονή έκδοσης του προεδρικού διατάγματος ή της υπουργικής απόφασης, ήρθε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) και με την υπ’ αρ. 6070/96 απόφασή της ακυρώνει τον ν. 2003/1995 ως αντισυνταγματικό, κρίνοντας ότι δεν επιτρέπεται να εκδίδονται τίτλοι μεταφοράς συντελεστή δόμησης, παρά αποκλειστικά και μόνο για ακίνητα που υπάγονται σε καθεστώς προστασίας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Από το 1996 μέχρι το 2002 το ελληνικό δημόσιο προχωρά στην έκδοση προεδρικών διαταγμάτων γραμμένων στο πόδι, αφού ένα προς ένα κουρελιάστηκαν από το ΣτΕ.

Το 2002 εκδόθηκε ο ν. 3044/2002 με τον οποίο ρυθμίστηκε εξ υπαρχής ο θεσμός της μεταφοράς συντελεστή δόμησης (ΜΣΔ). Ωστόσο ο νόμος αυτός όχι μόνο δεν έλυνε το πρόβλημα αλλά το έκανε ακόμη δυσκολότερο, καθώς προέβλεπε την ανάκληση και ακύρωση όλων των πράξεων της διοίκησης με τις οποίες εγκρίθηκαν τίτλοι μεταφοράς συντελεστή δόμησης.

Η τύχη κι αυτού του νόμου ήταν να κριθεί αντισυνταγματικός και παράνομος από το ΣτΕ, που καλούσε το δημόσιο να προχωρήσει στην έκδοση κανονιστικών πράξεων ή την έκδοση κοινών υπουργικών αποφάσεων, είτε για την εξαγορά των ακυρωθέντων τίτλων από τους ιδιοκτήτες είτε την επαναφορά του συντελεστή δόμησης στο ακίνητό τους.

Από το 2002 και μέχρι το 2007 η διοίκηση συνέχιζε τις παραλείψεις της και τις παρανομίες της, καθυστερώντας να πράξει τα νόμιμα, να προχωρήσει δηλαδή στην έκδοση κοινής υπουργικής απόφασης (ΠΕΧΩΔΕ – Οικονομικών) είτε σε κανονιστική πράξη διευθέτησης του ζητήματος.

 Η αγωγή από τη χήρα και τα παιδιά του Αντώνη Φιξ

Ετσι φτάσαμε στο 2007, όταν η οικογένεια Φιξ αποφάσισε να διεκδικήσει το δίκιο της στα δικαστήρια, καθώς ο κόμπος είχε ξεπεράσει το χτένι.

Στις 21.12.2007 οι Ελένη χήρα Αντωνίου Φιξ, Κάρολος Φιξ του Αντωνίου, Ολγα Φιξ του Αντωνίου και Υακίνθη Φιξ του Αντωνίου κατέθεσαν αγωγή ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών ζητώντας να αναγνωριστεί η υποχρέωση του ελληνικού δημοσίου να καταβάλει, νομιμοτόκως, από την επίδοση της αγωγής και έως εξόφλησης, το ποσό των 11.958.509 ευρώ ως αποζημίωση για την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστησαν, κατά τους ισχυρισμούς τους, από την παράνομη:

α) εφαρμογή από τη διοίκηση των αντισυνταγματικών
ν. 2300/1995 και ν. 3044/2002 περί μεταφοράς συντελεστή δόμησης,

β) παράλειψη των οργάνων του δημοσίου να προβούν στην έκδοση της προβλεπόμενης από τη διάταξη της παρ. 6 του άρθρου 7 του ν. 3044/2002 κοινής υπουργικής απόφασης προκειμένου να ασκήσουν το δικαίωμά τους να ζητήσουν είτε την επιστροφή του συντελεστή δόμησης στο ακίνητό τους είτε την εξαγορά των αυτοδικαίως άκυρων τίτλων τους.

Επίσης, ζήτησαν να αναγνωριστεί η υποχρέωση του δημοσίου να καταβάλει, νομιμοτόκως, από την επίδοση της αγωγής και έως εξόφλησης, το ποσό των 480.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστησαν από την απώλεια επί δεκαπενταετίας της περιουσίας τους.

Η Ελλη ή Ελένη Φιξ απεβίωσε μετά την άσκηση της αγωγής και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δέχτηκε αρχικά ότι η δίκη ως προς αυτήν συνεχίζεται από τους λοιπούς ενάγοντες ως μοναδικούς κληρονόμους της. Σήμερα, 17 χρόνια μετά την κατάθεση της αγωγής, στη ζωή είναι μόνο ο Κάρολος Φιξ ως μοναδικός κληρονόμος όλων των εκλιπόντων.

Οι προσφεύγοντες δικαιώθηκαν σε όλους τους βαθμούς και τελευταία από το ΣτΕ, που επικύρωσε την αποζημίωση ύψους περί τα 10 εκατ. ευρώ.