Σε μαζικές απολύσεις εκατοντάδων υπαλλήλων από τα αεροδρόμια έχουν προχωρήσεις τις τελευταίες ημέρες οι εργολαβικές εταιρείες επίγειας εξυπηρέτησης αεροσκαφών SkyServ, Swissport και Goldair, οι οποίες όπως καταγγέλλουν οι απολυμένοι εργαζόμενοι είναι καταχρηστικές.
«Στις 24 Μαρτίου μας ενημέρωσαν τηλεφωνικά ότι εγώ και οι υπόλοιποι συνάδελφοί μου –περίπου 80 άνθρωποι-, οι οποίοι είμαστε με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία, απολυόμαστε μετά από εντολή της διοίκησης στην Αθήνα. Δεν μας δόθηκε κάποια άλλη σχετική ενημέρωση», κατήγγειλε στο Documento ο Γ.Π, -τα στοιχεία του είναι στη διάθεση του documentonews.gr-, απολυμένος από την εταιρεία Skyserv, ο οποίος εργαζόταν στο αεροδρόμιο Μακεδονία.
«Παράνομες οι απολύσεις»
«Είμαστε εκτός ρύθμισης και για το επίδομα και η μόνη επιλογή αυτή τη στιγμή είναι το ταμείο ανεργίας. Απ’ ότι το ψάξαμε οι απολύσεις είναι ουσιαστικά παράνομες γιατί οι ανανεώσεις γίνονταν ουσιαστικά συνέχεια. Δεν υπήρξε διάστημα που να είχαμε σταματήσει να δουλεύουμε. Ήμασταν μεν ορισμένου χρόνου, αλλά με πολλές και συνεχόμενες ανανεώσεις συμβάσεων. Καλύπταμε πάγιες ανάγκες και όχι έκτακτες».
Διαβάστε επίσης: Κτύπησαν κόκκινο οι απολύσεις τον Μάρτιο – Αρνητικό ρεκόρ 19 ετών στο ισοζύγιο ροών μισθωτής απασχόλησης
Ο ίδιος δουλεύει στην εταιρεία από το 2018: «Οι συμβάσεις ήταν μηνιαίες, ορισμένου χρόνου, αλλά ανανεώνονταν συνεχώς, αυτόματα. Οι περισσότεροι είχαμε μηνιαίες συμβάσεις. Περίπου ακόμη 300 εργαζόμενοι που δούλευαν για την Skyserv στην Αθήνα απολύθηκαν επίσης. Οι ελάχιστοι εργαζόμενοι που εξακολουθούν να εργάζονται με σύμβαση αορίστου, είναι εκ περιτροπής και με μείωση μισθού».
Στο τηλεφώνημα που δέχθηκε στις 24 Μαρτίου, «διευκρίνισαν ότι δεν πρόκειται για αναστολή της σύμβασης, αλλά για απόλυση, καθώς και ότι θα μας ενημέρωναν για το επίδομα, κάτι που δεν έγινε. Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα το πάρουμε. Μας άφησαν τελείως ξεκρέμαστους, έδειξαν ότι δεν τους ενδιαφέρουμε καθόλου. Αυτό είναι το πιο εξοργιστικό: και δεν μπήκαμε στη ρύθμιση και απολυθήκαμε. Χωρίς κανένα εισόδημα».
«Εργατική γαλέρα»
Οι εργαζόμενοι, όπως τονίζει ο Γ.Π. σκέφτονται να κινηθούν νομικά: «έχουμε επαφή με δικηγόρους, αλλά δεν ξέρουμε ακόμη αν θα κινηθούμε νομικά γιατί είναι και κλειστά τα δικαστήρια και δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα τώρα. Υπάρχει όμως μια τέτοια βάση, γιατί αυτές οι απολύσεις είναι καταχρηστικές, δεν στέκουν πουθενά. Δεν θεωρούμαστε εποχικοί υπάλληλοι. Υπάρχουν συνάδελφοί μου που δούλευαν στο καθεστώς των συνεχόμενων ανανεώσεων των συμβάσεων για 7-8 χρόνια. Η κυβέρνηση είπε ότι απαγορεύονται οι απολύσεις αυτή την περίοδο, αλλά αυτό αφορά μόνο όσους έχουν σύμβαση αορίστου χρόνου. Όταν ο κ. Βρούτσης ερωτήθηκε για την περίπτωσή μας, για τις απολύσεις των τριακοσίων συναδέλφων από το Ε. Βενιζέλος, απάντησε ότι εάν η εταιρεία δεν εντάσσεται στους ΚΑΔ προστασίας, μπορεί να προχωρήσει στις απολύσεις. Τόσο κυνικά».
Και πριν από τον κορονοϊό όμως, «το κλίμα ήταν τρομοκρατικό. Εργατική γαλέρα. Όποιους αντιδρούσε πήγαινε σπίτι του. Δεν σε άφηναν να διαμαρτυρηθείς υπό την απειλή ότι δεν υπάρχουν δουλειές. Έπαιρναν παιδιά το καλοκαίρι που τα χρησιμοποιούσαν για ένα μήνα και μετά τα έδιωχναν, υποσχόμενοι ότι θα τα ξαναπροσλάβουν. Κι εμείς φοβόμασταν φυσικά όταν δουλεύαμε εκεί, αλλά από τη στιγμή που έγιναν οι απολύσεις και έμειναν τόσοι άνθρωποι στο δρόμο, τώρα πια δεν έχουμε να χάσουμε κάτι».
Την ίδια πρακτική των απολύσεων όμως ακολούθησαν αυτές τις ημέρες «και η Swissport και η Goldair. Συνολικά οι απολύσεις αυτή την περίοδο και από τις τρεις εταιρείες υπολογίζω ότι ανέρχονται σε περίπου 1.000. Μπορεί να λέω και λίγες. Το μέλλον είναι στον αέρα».
«Δεν διαφέρουμε από τους συναδέλφους αορίστου χρόνου»
Οι απολυμένοι από τις εταιρείες SkyServ, Swissport και Goldair εξέδωσαν ανακοίνωση, υπογραμμίζοντας ότι δεν «διαφέρουμε από τους συναδέλφους μας αορίστου χρόνου, πέρα από την ανασφάλεια της απασχόλησης ορισμένου χρόνου», καθώς και ότι οι εταιρείες «δημιούργησαν πλήρως την πεποίθηση, μέσα από τις διαδοχικές μηνιαίες ανανεώσεις επί σειρά ετών, ότι δεν θα δημιουργηθεί πρόβλημα στην απασχόλησή μας, γι’αυτό και εμείς αποδεχόμασταν αυτό το καθεστώς». Επομένως, «η ανανέωση και έπειτα αναστολή των συμβάσεών μας θα μας έδινε τη δυνατότητα να λάβουμε την οικονομική ενίσχυση των 800 ευρώ και για 45 ημέρες να έχουμε κάτι να ζήσουμε εμάς και τις οικογένειές μας».
Αντ’ αυτού όμως «”ενημερωθήκαμε” για την επικείμενη μη ανανέωση των συμβάσεων μας λίγες μέρες νωρίτερα, λάβαμε δε κανονικά τον μισθό Μαρτίου, ενώ σε όλες τις υποχρεώσεις μας ήμασταν συνεπείς έως τώρα, πολλές φορές υπέρ το δέον, δουλεύοντας υπερωρίες, εκτεθειμένοι και χωρίς κανένα μέτρο προστασίας, το οποίο οφείλατε να παρέχετε από την πρώτη στιγμή, με βάση τις παρεπόμενες υποχρεώσεις της προστασίας της υγείας των εργαζομένων στο χώρο εργασίας, αλλά και πρόνοιας για τα συμφέροντα των ίδιων και των οικογενειών τους (όπως προκύπτουν από το άρθρο 288 Α.Κ.). Η “ενημέρωση” μας περί μη ανανέωσης στην ουσία αποτελεί απόλυση».
Όπως καταγγέλλουν οι απολυμένοι εργαζόμενοι των τριών εταιρειών, «οι συμβάσεις μας μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου και έπρεπε η απόλυση μας να γίνει α) εγγράφως, β) με την καταβολή αποζημίωσης, όπως νόμιμα καταγγέλλονται οι συμβάσεις αορίστου χρόνου.
Έτσι όπως έγινε η καταγγελία μας, σιωπηρώς και με άρνηση μεταγενέστερης αποδοχής των υπηρεσιών μας, αποτελεί παράνομη καταγγελία και απόλυση, και μπορούμε να διεκδικήσουμε νομίμως τα δικαιώματά μας στα ελληνικά δικαστήρια».
Ως αποτέλεσμα, οι απολυμένοι εργαζόμενοι ζητούν μεταξύ άλλων από τις εταιρείες:
α) Να προβείτε σε «επαναπρόσληψη»/επαναπασχόληση όλου του δυναμικού ορισμένου χρόνου,
β) Να προβείτε σε όλες τις νόμιμες ενέργειες, όπως απαιτεί η υποχρέωση πρόνοιας σας ως εργοδότης, ώστε να ενισχυθούμε οικονομικά,
γ) Οι συμβάσεις μας να είναι αορίστου χρόνου,
δ) Να καταβληθεί ολόκληρος ο μισθός στους εργαζομένους που εργάζονται εκ περιτροπής,
ε) Να δοθούν μέσα ατομικής προστασίας σε όλους τους εργαζομένους στο αεροδρόμιο,
στ) Να σταματήσει το καθεστώς τρομοκρατίας που υπάρχει σε όλες τις εταιρείες του αεροδρομίου προς τους υπαλλήλους τους οι οποίοι διεκδικούν τα αυτονόητα δικαιώματά τους.
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο των εργαζόμενων:
«Είμαστε όλοι πρώην εργαζόμενοι των εταιρειών σας, με μηνιαίες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, οι οποίες ανανεώνονταν διαδοχικά. Ο συνολικός χρόνος εργασίας μας κυμαίνεται από δύο και τρία χρόνια, έως και 10. Σε όλο αυτό το διάστημα, είναι προφανές, αλλά και αποδείξιμο, αν χρειαστεί, ότι δουλεύαμε ανελλιπώς, καλύπταμε πλήρως τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες των εταιρειών, ενώ δεν είχε εκφραστεί κανένα παράπονο προς εμάς, από τις εταιρείες για τους όρους εργασίας μας ή τον τρόπο συλλογικής εκπλήρωσης των καθηκόντων μας ως εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου.
Σε τίποτα δεν διαφέραμε και συνεχίζουμε να μην διαφέρουμε από τους συναδέλφους μας αορίστου χρόνου, πέρα από την ανασφάλεια της απασχόλησης ορισμένου χρόνου.
Όμως, οι εταιρείες σας μας δημιούργησαν πλήρως την πεποίθηση, μέσα από τις διαδοχικές μηνιαίες ανανεώσεις επί σειρά ετών, ότι δεν θα δημιουργηθεί πρόβλημα στην απασχόλησή μας, γι’αυτό και εμείς αποδεχόμασταν αυτό το καθεστώς.
Ο ερχομός του κορωναϊού οδήγησε την κυβέρνηση να λάβει μέτρα, που έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην αγορά, ενώ σε ιδιαίτερες περιπτώσεις προχώρησε ακόμα και στο κλείσιμο επιχειρήσεων. Τέτοια μέτρα, όμως, στις δικές σας επιχειρήσεις δεν πάρθηκαν.
Αυτή την στιγμή οι εταιρείες επιλέγουν να συνεχίσουν να λειτουργούν με προσωπικό εκ περιτροπής, ενώ οι συμβάσεις κάποιων από τους εργαζομένους αορίστου χρόνου ανεστάλησαν.
Το κράτος, δε, για να διευκολύνει τις επιχειρήσεις στην περίοδο αυτή, προσφέρει επίδομα 800 ευρώ σε όσους εργαζόμενους πληττόμενων επιχειρήσεων τελούν σε αναστολή της σύμβασης εργασίας, μαζί με άλλα ευεργετικά μέτρα (άρθρο 11 παρ. 1 ΠΝΠ 20/03/2020 ΦΕΚ Α αρ. 68 και άρθρα 1 – 6 Κεφάλαιο Α1 και κεφάλαιο Α3 ΚΥΑ 28/03/2020 ΦΕΚ Β αρ. 1078, για την περίπτωση που τεθεί σε υποχρεωτική αναστολή και άρθρο 11 παρ. 2α ΠΝΠ 20/03/2020 και άρθρα 1 – 6 Κεφάλαιο Α2 ΚΥΑ 28/03/2020 ΦΕΚ Β αρ. 1078 για την περίπτωση που αποτελεί πληττόμενη επιχείρηση).
Ενόψει των ανωτέρω, η ανανέωση και έπειτα αναστολή των συμβάσεών μας θα μας έδινε τη δυνατότητα να λάβουμε την οικονομική ενίσχυση των 800 ευρώ και για 45 ημέρες να έχουμε κάτι να ζήσουμε εμάς και τις οικογένειές μας.
Αντ’ αυτού, «ενημερωθήκαμε» για την επικείμενη μη ανανέωση των συμβάσεων μας λίγες μέρες νωρίτερα, λάβαμε δε κανονικά τον μισθό Μαρτίου, ενώ σε όλες τις υποχρεώσεις μας ήμασταν συνεπείς έως τώρα, πολλές φορές υπέρ το δέον, δουλεύοντας υπερωρίες, εκτεθειμένοι και χωρίς κανένα μέτρο προστασίας, το οποίο οφείλατε να παρέχετε από την πρώτη στιγμή, με βάση τις παρεπόμενες υποχρεώσεις της προστασίας της υγείας των εργαζομένων στο χώρο εργασίας, αλλά και πρόνοιας για τα συμφέροντα των ίδιων και των οικογενειών τους (όπως προκύπτουν από το άρθρο 288 Α.Κ.).
Η «ενημέρωση» μας περί μη ανανέωσης στην ουσία αποτελεί απόλυση. Και αυτό γιατί, με τις αλλεπάλληλες και αδιάκοπες διαδοχικές μηνιαίες ανανεώσεις ( ο πιο «νέος» συνάδελφος ορισμένου χρόνου μετράει πάνω από 10 ανανεώσεις), που φανερώνουν την κάλυψη παγίων και διαρκών αναγκών, η σύμβαση κατ’ορθό νομικό χαρακτηρισμό μετατρέπεται σε αορίστου χρόνου. Και αυτό γιατί όταν μαζεύονται πολλές ανανεώσεις, εκλείπει ο «αντικειμενικός λόγος» για την σύναψη σύμβασης ορισμένου χρόνου, όπως απαιτεί η ελληνική νομοθεσία, και η επιλογή της σύμβασης ορισμένου χρόνου γίνεται μόνο για την καταστρατήγηση προστατευτικών διατάξεων του εργατικού δικαίου.
Αυτό, όμως, δεν γίνεται δεκτό από την ελληνική νομοθεσία (άρθρο 8 παρ. 3 ν.2112/1920), που προβλέπει ως κύρωση την μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου (άρθρο 5 παρ.3 ΠΔ 81/2003). Το ίδιο συνομολογούν και τα ελληνικά δικαστήρια παγίως (ενδεικτικά ΟλΑΠ 19/2007, ΑΠ 883/2014, ΑΠ 1470/2018).
Έτσι, οι συμβάσεις μας μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου και έπρεπε η απόλυση μας να γίνει α) εγγράφως, β) με την καταβολή αποζημίωσης, όπως νόμιμα καταγγέλλονται οι συμβάσεις αορίστου χρόνου. Έτσι όπως έγινε η καταγγελία μας, σιωπηρώς και με άρνηση μεταγενέστερης αποδοχής των υπηρεσιών μας, αποτελεί παράνομη καταγγελία και απόλυση, και μπορούμε να διεκδικήσουμε νομίμως τα δικαιώματά μας στα ελληνικά δικαστήρια.
Η παράλληλη ύπαρξη δυνατότητας να διατηρήσετε τις συμβάσεις μας σε αναστολή, ώστε εμείς να ζήσουμε αξιοπρεπώς για δύο μήνες με χρήματα που θα παρείχε το κράτος, στηλιτεύει σοβαρά την επιλογή σας. Υπήρχαν ηπιότερα μέτρα από την λύση της σύμβασης εργασίας και την μη-ανανέωση, που και τα δικά μας συμφέροντα θα εξυπηρετούσε, και εσάς δεν θα επιβάρυνε καθόλου και σε κανένα επίπεδο.
Ιδιαίτερα ενόψει της σοβαρής κατάστασης που επιφέρει ο κορονοϊός στην αγορά για τις σχέσεις εργασίας, ο έλεγχος που γίνεται νομικά και δικαστικά, ως προς τις επιχειρηματικές αποφάσεις αυτού του χαρακτήρα, είναι αυστηρότερος: η απόλυση μας αποτελεί επιχειρηματική απόφαση, λαμβάνεται δηλαδή με κριτήρια εντελώς εξωτερικά από την δική μας εργασία, με κριτήρια αγοράς, και ως τέτοια πρέπει να συμβαίνει μόνο ως ύστατη επιλογή, ως ultima ratio.
Εφόσον όμως είχατε δυνατότητα για ηπιότερα μέτρα, που λάμβαναν και πρόνοια για εμάς, και δεν τα λάβατε, η λύση της σχέσης εργασίας μας (απόλυση, όπως θα δείξουμε παρακάτω) αποτελεί καταχρηστική συμπεριφορά, που παραβιάζει το άρθρο 281 Α.Κ.
Θεωρούμε την απόφαση σας καταρχήν βαθιά άδικη. Είναι δεδομένο ότι ως εργαζόμενοι μόνο τυπικά διαχωριζόμασταν από τους αορίστου χρόνου συναδέλφους μας, ενώ στην πράξη καλύπταμε τις ίδιες ανάγκες, εκτελούσαμε τις ίδιες ακριβώς εντολές, με τον ίδιο τρόπο, στον ίδιο τόπο και χρόνο.
Καλύπταμε ανάγκες πάγιες και διαρκείς επί χρόνια, δεχόμενοι τυπικά να εμφανιζόμαστε ως «ορισμένου χρόνου», καθώς είχαμε ανάγκη την εργασία. Όμως, εσείς επιλέξατε χωρίς κανένα κριτήριο, πέραν του τυπικού της σύμβασης μας, στην ουσία να προβείτε σε μία δυσμενή και διακριτική μεταχείριση των εργαζομένων ορισμένου χρόνου, με μοναδικό σκοπό την υπέρβαση του προστατευτικού πλέγματος της εργατικής νομοθεσίας.
Συγκεκριμένα, να αποφύγετε την καταβολή αποζημίωσης και όλες τις τυπικές προϋποθέσεις της απόλυσης, καθώς περί αυτού πρόκειται αληθώς. Η άδικη μεταχείριση μας, δε, παραβιάζει τον κανόνα της ίσης μεταχείρισης μεταξύ εργαζομένων ορισμένου και αορίστου χρόνου, κατά το άρθρο 4 του ΠΔ 81/2003). Ενόψει όλων των παραπάνω, θεωρούμε ότι η άδικη και μη νόμιμη απόλυσή μας δεν πρέπει να είχε λάβει χώρα.
ΖΗΤΟΥΜΕ:
α) Να προβείτε σε «επαναπρόσληψη»/επαναπασχόληση όλου του δυναμικού ορισμένου χρόνου,
β) Να προβείτε σε όλες τις νόμιμες ενέργειες, όπως απαιτεί η υποχρέωση πρόνοιας σας ως εργοδότης, ώστε να ενισχυθούμε οικονομικά,
γ) Οι συμβάσεις μας να είναι αορίστου χρόνου,
δ) Να καταβληθεί ολόκληρος ο μισθός στους εργαζομένους που εργάζονται εκ περιτροπής,
ε) Να δοθούν μέσα ατομικής προστασίας σε όλους τους εργαζομένους στο αεροδρόμιο,
στ) Να σταματήσει το καθεστώς τρομοκρατίας που υπάρχει σε όλες τις εταιρείες του αεροδρομίου προς τους υπαλλήλους τους οι οποίοι διεκδικούν τα αυτονόητα δικαιώματά τους.
Είναι προφανές, ότι όλα αυτά μπορούν να γίνουν χωρίς σοβαρό κόστος από τις εταιρείες σας. Θα είναι κοροϊδία και εμπαιγμός απέναντι στο δυναμικό που έδωσε τον ιδρώτα και την ενέργειά του για να στηθούν όλες αυτές οι εταιρείες στο αεροδρόμιο της πόλης μας, που αποτελεί την καρδιά του τουρισμού, η μη ικανοποίηση των αιτημάτων μας. Σε περίπτωση που δεν το κάνετε σε προθεσμία δεκατεσσάρων (14) ημερών, θα θεωρήσουμε την συμπεριφορά σας παγιωμένη και θα ακολουθήσουμε την ανάλογη νομική οδό διεκδίκησης στις παραπάνω – και όσες νέες προκύψουν – νομικές βάσεις, διεκδικώντας κατά περίπτωση την αποζημίωση απόλυσης, τους μισθούς υπερημερίας ή την επαναπασχόλησή μας, όπως κατά το γράμμα του νόμου δικαιούμαστε.
Παρακαλούμε και τον κ. Βρούτση, αλλά και τον κ. Θεοχάρη, να πάρουν θέση άμεσα για τις απολύσεις χιλιάδων συναδέλφων σε όλη την επικράτεια.
ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΙ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ:
SWISSPORT, SKYSERV, GOLDAIR»
