Στο πόρισμα-βόμβα του αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου Λάμπρου Σοφουλάκη ξεδιπλώνονται η επιχείρηση συγκάλυψης και ο ρόλος που έπαιξαν οι δήθεν κατήγοροι κατά της δήθεν σκευωρίας
H άσκηση της ποινικής δίωξης σε βάρος της εισαγγελέα κατά της διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη ήταν προδιαγεγραµµένη. Από τη στιγµή που οι παραµηχανισµοί της διαπλοκής σε ∆ικαιοσύνη, πολιτική και ΜΜΕ έβαλαν σε λειτουργία το σχέδιο συγκάλυψης του σκανδάλου Novartis, η κ. Τουλουπάκη και κατ’ επέκταση η έρευνά της µπήκαν στη δίνη ενός τροµακτικού κυκλώνα που συµπαρέσυρε τις πραγµατικές αποδείξεις µε τις κατασκευές λειτουργώντας σαν ολετήρας για την αλήθεια και σαν πλυντήριο για τον ζόφο που περιβάλλει αυτή την υπόθεση. Εναν ζόφο που –τουλάχιστον µέχρι στιγµής γιατί τίποτε δεν τελείωσε ακόµη– καταφέρνει να αµπαρώνει στα πιο βαθιά και δυσώδη σκοτάδια του στοιχεία συγκλονιστικά, τα οποία καταδεικνύουν πέραν πάσης αµφιβολίας τις πραγµατικές, θηριώδεις διαστάσεις του σκανδάλου Novartis. Ετσι ώστε στη συνείδηση µερίδας της κοινωνίας, που είναι όµηρος της παραπληροφόρησης, να «γράψει» όχι το σκάνδαλο που τη φαρµάκωσε αλλά το κατασκευασµένο αφήγηµα της σκευωρίας.
Γι’ αυτό και το συγκλονιστικό πόρισµα του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Λάµπρου Σοφουλάκη που αποκαλύπτουµε σήµερα, στις σελίδες του οποίου ξεδιπλώνονται η επιχείρηση συγκάλυψης και ο ρόλος που έπαιξαν προς αυτή την κατεύθυνση οι δήθεν κατήγοροι κατά της δήθεν σκευωρίας, δεν υπήρχε περίπτωση να τύγχανε άλλης αντιµετώπισης από εκείνη που του επιφύλαξε ο κατώτερός του εισαγγελέας Πρωτοδικών. Ο προϊστάµενος δηλαδή της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθήνας Ευάγγελος Ιωαννίδης, ο οποίος και ανέλαβε να το αξιολογήσει, καθώς ο ανώτατος εισαγγελέας της χώρας, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Βασίλης Πλιώτας, νίπτοντας τας χείρας του έριξε το µπαλάκι της ευθύνης σε αυτόν.
Νοµικές ακροβασίες vs εµπεριστατωµένο πόνηµα
Για να φτάσουµε στη σατανικά οξύµωρη, παράλογα αντιφατική και νοµικά ακροβατική κίνηση από τη µια να πετιέται στο καλάθι των αχρήστων η κρίση του κ. Σοφουλάκη περί απαλλαγής της κ. Τουλουπάκη ως απολύτως σύννοµης και από την άλλη να υιοθετείται η παραγγελία του να διερευνηθούν οι σε βάρος της βασικοί µάρτυρες για… ψευδοµαρτυρία.
Και να ασκείται εντέλει δίωξη στην κ. Τουλουπάκη (η εισαγγελέας διαφθοράς ευλόγως την προσέβαλε ως άκυρη) µε βάση παραγγελία του έτερου αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου Ευάγγελου Ζαχαρή. Ο οποίος κ. Ζαχαρής µια µέρα µετά την κατάθεση του πορίσµατος Σοφουλάκη –που σήκωσε και το µεγαλύτερο βάρος της επίµαχης έρευνας και αρχειοθετούσε τη δικογραφία– έσπευσε να υποβάλει δικό του πόρισµα που βρίθει ανακριβειών και αποδέχεται χωρίς καµία διασταύρωση και αντιπαραβολή όλα όσα «σερβίρουν» οι εµπλεκόµενοι στην υπόθεση.
Για να επανέλθουµε όµως στην ουσία του πορίσµατος Σοφουλάκη, πρόκειται για ένα νοµικό πόνηµα του οποίου η κάθε γραµµή είναι και µια εµπεριστατωµένη, στοιχειοθετηµένη δικαιικά αποκάλυψη που τινάζει στον αέρα τον τραγέλαφο της προανακριτικής επιτροπής και κάθε θεωρία περί µη υπαρκτού σκανδάλου ως προς τα πολιτικά πρόσωπα.
Ο κ. Σοφουλάκης δεν αποδοµεί µόνο µέσα από τα δικά τους «έργα και ηµέρες» τις πράξεις τους και τις ένορκες κατα-θέσεις τους µάρτυρες όπως η Ελένη Ράικου, ο Ιωάννης Αγγελής, ο Κωνσταντίνος Φρουζής, ο Νίκος Μανιαδάκης, ο Νίκος Μανίας, των οποίων το κατασκεύασµα στηρίζουν κυρίως η Ν∆ αλλά και το ΚΙΝΑΛ. Ο κ. Σοφουλάκης τους γελοι-οποιεί… Εντοπίζοντας και αναδεικνύοντας κάθε τους αντίφαση, κάθε ψέµα, κάθε ανακολουθία. Φιλοτεχνώντας έναν καµβά ψευδοµαρτυριών. Γελοιοποιεί όµως και τους βουλευτές που επιβράβευσαν τα ψεύδη ξεπλένοντας σκοπιµότητες και ιδιοτέλειες. Αρκεί και µόνο ένα συγκεκριµένο απόσπασµα από το πόρισµα των 250 σελίδων του κ. Σοφουλάκη για να καταλάβετε όλοι γιατί δεν είχε την τύχη που του άξιζε.
Σοφουλάκης: «Ουδείς καθαρός από ρύπου»
Ο κ. Σοφουλάκης, ο οποίος, όπως φαίνεται, µελέτησε ενδελεχώς όλα τα στοιχεία της υπόθεσης, γράφει για την εµπλοκή στο σκάνδαλο της Novartis των «κατεχόντων θεσµικά αξιώµατα»: «Και υπαρκτές ήσαν και από το σύνολο των στοιχείων της δικογραφίας ανέκυπταν οι αθέµιτες πρακτικές της εν λόγω φαρµακοβιοµηχανίας –και ου µόνον– που συνετέλεσαν στη διόγκωση της φαρµακευτικής δαπάνης της χώρας εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, από τη µια, και πολυάριθµη και πολυεπίπεδη αναδύεται από την άλλη η εµπλοκή πλειάδας προσώπων κινουµένων στον χώρο του φαρµάκου και ουχί µόνον, µη εξαιρουµένων και των κατεχόντων θεσµικά αξιώµατα ατόµων, οπότε οι ανάγκες της ανάκρισης επέβαλλαν να διερευνηθεί και διαλευκανθεί η υπόθεση προς όλες τις κατευθύνσεις και προς όλα τα επίπεδα, δίχως εξαιρέσεις. ∆ιότι: “operatio artis fundatur superoperationem naturae” (“ουδείς καθαρός από ρύπου” – Θωµάς Ακινάτης).
Τρανή άλλωστε απόδειξη περί τούτου και η εντελώς πρόσφατη –και ενώ χαράσσονταν οι τελευταίες γραµµές της παρούσας– ανοµολογούµενη, από την ανωτέρω ελεγχόµενη εταιρεία Novartis AG µέσω του επιτευχθέντος εξωδικαστικού συµβιβασµού µε την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και το υπουργείο ∆ικαιοσύνης των ΗΠΑ, κατόπιν καταβολής υψηλού χρηµατικού προστίµου, υπερβαίνοντος συνολικά τα 310 εκατ. δολάρια, εµπλοκή υψηλόβαθµων στελεχών της στις προδιαληφθείσες παράνοµες πρακτικές προκειµένου να κλείσουν οι έρευνες των αµερικανικών δικαστικών και ρυθµιστικών αρχών επί των διερευνούµενων ποινικών υποθέσεων µε βάση τις διατάξεις του Νόµου κατά της ∆ωροδοκίας και περί Αλλοδαπών Πρακτικών ∆ιαφθοράς εν σχέσει µε αρχές και υπηρεσίες αλλοδαπών κυβερνήσεων που έλαβαν χώρα (και στη χώρα µας) µεταξύ των ετών 2012 και 2015, στην οποία συµµετείχαν τόσο η ίδια όσο και δύο θυγατρικές της… Εποµένως, και εξ αυτού του κεφαλαιώδους σηµασίας στοιχείου, επιρρωνύεται και ενδυναµώνεται έτι µάλλον η άποψη ότι οι βαλλόµενοι εισαγγελείς εγκληµάτων διαφθοράς έπραξαν κατ’ ουσίαν και κατ’ αποτέλεσµα µε επιτυχία το δικαστικό τους καθήκον, κινούµενοι µε γνώµονα την εξακρίβωση της αληθείας χωρίς το οιοδήποτε προσωπικό ή άλλο εξωυπηρεσιακό θετικό ή αρνητικό ενδιαφέρον».
