«Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν» έλεγε ο Θουκυδίδης για να καταδείξει τους κινδύνους που ελλοχεύουν όταν η πολιτεία καίγεται αλλά εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος της καταστροφής ή αδιαφορούμε και τραγουδάμε.
Σαν τους χοχλιούς που περιέγραφε ο Αισχύλος, οι οποίοι ενώ μπουμπουρίζονται για να φαγωθούν μοιάζουν να το έχουν ρίξει στο τραγούδι.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι η πλέον fake πολιτική περσόνα σε θέση ευθύνης που ανέδειξε ο τόπος σε περιόδους κοινοβουλευτικής ομαλότητας τα τελευταία 70 χρόνια.
Ανθρωπος ανίκανος, που πέτυχε χωρίς να καταβάλει ο ίδιος την παραμικρή προσπάθεια, αγράμματος –χωρίς καν τη στοιχειώδη κοινωνική μόρφωση ζώντας εκτός της κοινωνίας– αλλά με «υψηλά» πτυχία (όπως βεβαιώνουν οι επετηρίδες των ιδιωτικών Χάρβαρντ και Στάνφορντ), ακραία αμετροεπής, χωρίς απολύτως καμία συναίσθηση της κατάστασης που καλείται να διαχειριστεί, ανεπιφύλακτα ιδεοληπτικός που πορεύεται με τη βεβαιότητα ότι «όταν η πραγματικότητα δεν συμβαδίζει με τις ιδέες μου τότε αλίμονο στην πραγματικότητα», εμπαθής και εκδικητικός με τους πολιτικούς του αντιπάλους, με τη διαφορετική άποψη και με αυτούς που δεν τον κατακρίνουν αλλά ούτε τον υμνολογούν.
Ο Μητσοτάκης παραμορφώνει την αλήθεια καταπώς τον βολεύει, στρεβλώνει τα γεγονότα με ερμηνείες που τον εξυπηρετούν και κατακρεουργεί την Ιστορία όταν δεν μπορεί να επιβάλει τη λήθη. Ο Μητσοτάκης ζει και πολιτεύεται με την εικόνα του, την εικόνα που ρετουσάρουν –εμετικά και μέχρι αηδίας– οι («περάστε από το δημόσιο ταμείο να εξαργυρώσετε το τσεκ») φίλοι του.
Υψιστο καθήκον του αποτελεί το στενό προσωπικό και οικογενειακό του συμφέρον, τόσο στενά οικογενειακό ώστε δεν δίστασε να «αποστρατεύσει» ακόμη και την αδερφή του Ντόρα όταν διέβλεψε ότι αποτελούσε κίνδυνο γι’ αυτόν και μέτρο σύγκρισης μέσα στην ίδια την παράταξη.
Επέλεξε να στηρίξει τον Σαμαρά για να στηριχτεί στη συνέχεια από αυτόν απέναντι στον Μεϊμαράκη, συμμετείχε σε όλες τις εθνικιστικές, διχαστικές και βίαιες διαδηλώσεις πλάι πλάι με τη Χρυσή Αυγή και υιοθέτησε και ανέδειξε όλα τα αμετανόητα χουντόπαιδα σε πρωτοκλασάτα στελέχη και υπουργούς.
Ο άνθρωπος που «έβαλε φωτιά στα τόπια» με τις αλλοπρόσαλλες αποφάσεις του (αυτές που πήρε και τις άλλες που επιβαλλόταν να πάρει και δεν πήρε) για την πανδημία, αυτός που κατηγορούσε τον Τσίπρα και τη Δούρου σχεδόν για δολοφόνους, αυτός που έπαιζε με τους νεκρούς μιας εθνικής τραγωδίας αφού (στη θέση τους) θα άδειαζε το Μάτι μόλις σε 20 λεπτά, σήμερα επειδή εσκεμμένα και ιδεοληπτικά αδράνησε επί οκτώ μήνες παράγει ένα Μάτι την ημέρα και κουνάει το δάχτυλο στην αντιπολίτευση που τον ελέγχει «να μην παίζετε με νεκρούς».
Παράλληλα «κατόρθωσε» –παραλαμβάνοντας ασφυκτικά γεμάτα τα δημόσια ταμεία και στα ύψη την αξιοπιστία της χώρας– να οδηγήσει τους Ελληνες σε βίαιη φτωχοποίηση και αναζήτηση τροφής στα συσσίτια και προσεχώς στους κάδους σκουπιδιών.
Αλήθεια, ο νουνεχής, μετριοπαθής, κεντρώος και εγγυητής της κοινωνικής Δεξιάς Κώστας Καραμανλής τι ακριβώς κάνει;
Μάλλον στη Ραφήνα θα «πετάει αετό».
