Βρισκόμαστε πλέον στην τελευταία πράξη του δράματος. Το νομοσχέδιο που παρουσίασε η υπουργός Νίκη Κεραμέως (χωρίς το τσεκούρωμα σε ασφαλιστικά δικαιώματα που έπεται) είναι η ταφόπλακα των εργατικών διεκδικήσεων που σφραγίστηκαν με αίμα.
Το οκτάωρο έχει χαθεί από το 2021 (νόμος Χατζηδάκη), το 13ωρο σε δύο εργοδότες το σφράγισε ο Αδωνης Γεωργιάδης το 2023, με τον νόμο της ζούγκλας να επικρατεί ήδη από το 2019 με την «υποβάθμιση διά αναβάθμισης» του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας που θέσπισε ο Γιάννης Βρούτσης. Πρόκειται για τους αιματοβαμμένους υπουργούς Εργασίας. Είναι οι καμικάζι της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων για τη μεγιστοποίηση των αισχρών κερδών των επιχειρήσεων-μελών του ΣΕΒ, που αρνούνται να επενδύσουν σε σύγχρονα μέσα παραγωγής.
Τώρα το νέο εργασιακό νομοσχέδιο συνιστά την ταφόπλακα των εργασιακών δικαιωμάτων, ενώ εντάσσει τη Ν. Κεραμέως στην ομάδα των αιματοβαμμένων υπουργών Εργασίας, όλοι τους επιλογές του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι ενώ ολόκληρο το 2019 είχαμε 51 θανατηφόρα εργατικά δυστυχήματα στην Ελλάδα, εντός του 2025 έχουν καταγραφεί ήδη 118 νεκροί; Από τη μία υπάρχει παντελής έλλειψη ελέγχων, από την άλλη εντατικοποίηση της εργασίας και χρησιμοποίηση απαρχαιωμένων μέσων παραγωγής.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι θάνατοι κατά την εργασία εξακοντίστηκαν μετά το πρώτο εξάμηνο του 2021, όταν είχε τεθεί σε ισχύ το ελαστικό οκτάωρο, τζάμπα δηλαδή υπερωρίες για «μάζεμα ελιών», όπως αμετροεπώς δήλωνε ο αιματοβαμμένος τότε υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης.
Το σχέδιο είχε θέσει ο Κυρ. Μητσοτάκης από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση. Ηδη από το 2019 ο ΣΕΒ πίεζε για πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στοχεύοντας στη μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας μέσω της πάταξης των αποδοχών των μισθωτών. Σύμφωνα με το αφήγημα του ΣΕΒ, αν μειωθούν οι μισθοί, η Ελλάδα θα μετατραπεί σε εξαγωγική δύναμη. Με αυτή την προϋπόθεση οι βιομήχανοι δεν θα χρειαζόταν να επενδύσουν σε εκσυγχρονισμό των μέσων παραγωγής.
Ας μην ξεχνάμε ότι το παραγωγικό κενό της ελληνικής οικονομίας ανέρχεται στα 80-90 δισεκατομμύρια ευρώ. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις δεν είναι τυχαία η πρόσφατη δήλωση του πρόεδρου του ΣΕΒ ότι «οι Ελληνες πρέπει να δουλέψουν περισσότερο για να λάβουν μεγαλύτερους μισθούς». Αλλωστε η ίδια μέθοδος (κατακρήμνιση των εισοδημάτων) είχε χρησιμοποιηθεί στο πρώτο και στο δεύτερο μνημόνιο (κυβερνήσεις Παπανδρέου, Σαμαρά) με τεράστια επιτυχία.
Οπως απέδειξε με αδιαμφισβήτητα στοιχεία σε μελέτη του το 2018 ο εμπειρογνώμονας του ΙΝΕ ΓΣΕΕ Ηλίας Ιωακείμογλου, η μείωση μισθών στην ελληνική οικονομία από το 2010 και η μη επένδυση σε πάγιο κεφάλαιο έφεραν αύξηση του περιθωρίου κέρδους. Στη μεταποίηση η πτώση του δείκτη τιμών την περίοδο 2010-16 δεν υπερέβη το 3%, ενώ η μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος ανήλθε σε 37,5%.
«Δόλια» απορρύθμιση
Οταν λοιπόν με τη συνδρομή του ΠΑΣΟΚ (κυβέρνηση Παπανδρέου) και της ΝΔ (κυβέρνηση Σαμαρά) καταγράφηκε τέτοια αισχρή κερδοφορία σε βάρος της κοινωνίας, τότε η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων με σκοπό τη μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας φάνηκε μονόδρομος για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ας μην ξεχνάμε ότι ο ΣΕΒ εγκατέστησε τον υπάλληλό του Ακη Σκέρτσο ήδη από το 2019 σε ρόλο τοποτηρητή των πεπραγμένων του Κυρ. Μητσοτάκη.
Το σκηνικό ήταν έτοιμο και έμενε η θεωρητική θεμελίωση της νέας εσωτερικής υποτίμησης με σκοπό την αισχρή κερδοφορία μέσω της μείωσης του μοναδιαίου κόστους εργασίας. Αυτή ήρθε μέσα από την Επιτροπή Πισσαρίδη. Πλέον έμενε η υλοποίηση, ποιοι θα αναλάμβαναν το δύσκολο κομμάτι της θεσμοθέτησης αυτής της ελαστικοποίησης. Επιλέχθηκε η λογική της τμηματοποίησης της πλήρους απορρύθμισης ώστε να περάσουν ευκολότερα οι αλλαγές στην κοινωνία.
Είναι πανθομολογούμενο ότι ο υπουργικός θώκος του χαρτοφυλακίου της Εργασίας και της Κοινωνικής Ασφάλισης ήδη από τις αρχές του 2000 αποτελούσε «ηλεκτρική καρέκλα» που έκαιγε το πολιτικό βάρος όσων την αναλάμβαναν.
Ας έρθουμε όμως στο σήμερα… Στην ένταξη της Ν. Κεραμέως στους αιματοβαμμένους υπουργούς Εργασίας που… σκοτώνουν μισθωτούς για να θεσμοθετήσουν αισχρά κέρδη στις αρνούμενες να επενδύσουν σε σύγχρονα μέσα παραγωγής επιχειρήσεις-μέλη του ΣΕΒ.
Η νέα επίθεση
Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που παρουσίασε η Ν. Κεραμέως αποτελεί ένα από τα πιο σκληρά χτυπήματα στην ιστορία της εργατικής τάξης. Με τις ευλογίες της κυβέρνησης η εργασία μετατρέπεται σε ελεγχόμενη, ελαστική και απειλητική φιλοξενία κακοπληρωμένων, ανασφάλιστων εργατών. Δεν πρόκειται για μεταρρύθμιση αλλά για «αιματοβαμμένη» επίθεση. Ολοκληρωτικό ξεπούλημα των εργασιακών δικαιωμάτων.
Αρχικά οι εργοδότες θα μπορούν πλέον να τροποποιούν μονομερώς τους όρους εργασίας αφαιρώντας δικαιώματα και μειώνοντας μισθούς χωρίς την έγκριση των εργαζομένων. Πλέον ο εργαζόμενος θα έχει ελάχιστες δυνατότητες να αντιταχθεί, ενώ η συλλογική σύμβαση θα μετατραπεί σε ένα απαρχαιωμένο δείγμα του παρελθόντος.
Δεύτερο, η επιβολή υπερωριών χωρίς περαιτέρω αμοιβή ή κανόνες. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα: εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις εστίασης και σε τουρισμό γενικότερα θα δουλεύουν 12 και 14 ώρες ημερησίως, χωρίς κανένα επιπλέον οικονομικό αντάλλαγμα και θα πρέπει να το αποδεχτούν ως «δίκαιο».
Τρίτο, η θεσμοθέτηση της «ευέλικτης» εργασίας με μορφή «μερικής απασχόλησης» και σε τομείς που απαιτούν σταθερότητα, όπως η υγεία και η εκπαίδευση. Για παράδειγμα, πυροσβέστες, νοσηλευτές ή εκπαιδευτικοί θα μπορούν να βρίσκονται σε διαρκή ελαστικότητα χωρίς ωράριο, χωρίς δικαιώματα και με μισθούς πείνας.
Τέταρτο, η κατάργηση των ελάχιστων εργασιακών δικαιωμάτων. Ο εργοδότης θα μπορεί με συνοπτικές διαδικασίες να κάνει απολύσεις σε οποιονδήποτε εργαζόμενο, ακόμη και εντός της προστατευτικής περιόδου, και να απαλλάσσεται από αποζημιώσεις ή και από κάθε υποχρέωση.
Αυτά δεν είναι απλά μέτρα. Είναι ένα ολοσχερές χτύπημα σε κάθε νομική και κοινωνική κατάκτηση δεκαετιών. Πρόκειται για μια ανοιχτή πρόκληση για κάθε εργάτη, κάθε άνεργο, κάθε προοδευτικό άνθρωπο. Η κυβέρνηση επιχειρεί απροκάλυπτα να μετατρέψει τη χώρα σε εργασιακό κάτεργο.
Πρόβλημα και στην ασφάλιση
Στα μνημονιακά χρόνια το σύστημα είχε δαιμονοποίησει τις συνταξιοδοτικές παροχές. Φωτιά και λεπίδι έπεσαν από τότε στις τάξεις των συνταξιούχων, που φτωχοποιήθηκαν για να σώσουν την ελληνική οικονομία που είχαν καταστρέψει στη μεταπολίτευση το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ.
Τώρα έρχεται ο Κυρ. Μητσοτάκης διά της Ν. Κεραμέως να συμβάλει στη μείωση των εσόδων του ΕΦΚΑ και κατά συνέπεια στη μείωση των συνταξιοδοτικών παροχών. Οταν και αν πληρώνονται οι υπερωρίες, το ασφάλιστρο που θα καταβάλλεται θα αφορά μέχρι τη δέκατη ώρα ημερησίως. Δηλαδή για τρεις εργατοώρες ημερησίως δεν θα καταβάλλεται η αναλογούσα ασφαλιστική εισφορά. Αυτό σημαίνει περικοπή στα έσοδα και περικοπή μέρους του συντάξιμου μισθού όταν ο εργαζόμενος θα βγει στη σύνταξη.
Διαβάστε επίσης:
Για εσωτερική κατανάλωση οι απαντήσεις της κυβέρνησης μετά τη νέα ρηματική διακοίνωση της Λιβύης
Προανακριτική για Τέμπη: Φινάλε στη fast track διαδικασία με αποχώρηση ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ
Κύρτσος για ΟΠΕΚΕΠΕ: «Η κλεπτοκρατία καλύπτει τους κλέφτες!»