Πέρασαν 21 χρόνια από τη μεγαλύτερη βραδιά του ελληνικού αθλητισμού. Αν το έπος του 1987 χαρακτηρίστηκε «θαύμα», η κατάκτηση του Euro 2004 ήταν… θαύμα θαυμάτων.
Υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να (ξανά)γραφτούν σελίδες επί σελίδων για το έπος της Πορτογαλίας, το «πειρατικό» του Ότο Ρεχάγκελ, τους πρωταγωνιστές, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: Οι άνω των 30 ετών όχι απλά έχουν καταγράψει με ακρίβεια χιλιοστού τι συνέβη εκείνο το βράδυ της 4ης Ιουλίου 2004 στη Λισαβόνα, τη «δεύτερη πρωτεύουσα της Ελλάδας» εκείνο τον Ιούλιο, αλλά θυμούνται… τα πάντα γύρω από την τρελή πορεία στο Euro 2004.
Θυμούνται με ποιους είδαν το ματς, ποιους αγκάλιασαν στο γκολ του Χαριστέα, ποιο έπιπλο κινδύνευσε με κατάρρευση, τα ακριβή λόγια στην περιγραφή της ΕΡΤ, τόσο στο γκολ, όσο και στο σφύριγμα της λήξης, αλλά και το πού βγήκαν να πανηγυρίσουν.
Πέρασαν λοιπόν 21 χρόνια. Πολλά άλλαξαν, αρκετά παρέμειναν (δυστυχώς) καθηλωμένα στον μικρόκοσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλά ό,τι συνέβη και θα συμβεί από εδώ και στο εξής, το «πόρισμα» είναι ένα: Η 4η Ιουλίου του 2004 χάρισε μία από τις βραδιές της ζωής μας.
Διαβάστε επίσης