Φραντσέσκο Τότι: Δεν ήθελα να αποσυρθώ, με ανάγκασαν
«Ήμουν φοβισμένος, ψυχρός με όλους, ξαναδιάβαζα την αποχαιρετιστήρια επιστολή μου στο πλήθος και έκλαιγα».

Ο Φραντσέσκο Τότι, ο εμβληματικός αρχηγός της Ρόμα, ξέσπασε δημόσια κατά της διοίκησης του συλλόγου, αποκαλύπτοντας πως δεν ήθελε να αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο, αλλά εξαναγκάστηκε. Ο 49χρονος θρύλος της ιταλικής ομάδας μίλησε στο «Amazon Prime Italia», ανοίγοντας για πρώτη φορά τόσο ειλικρινά τα χαρτιά του για την τελευταία περίοδο της καριέρας του.
Ο Τότι, που θεωρείται ένας από τους πιο πιστούς παίκτες στην ιστορία του αθλήματος, τόνισε πως ο τότε προπονητής της Ρόμα, Λουτσιάνο Σπαλέτι, ανέλαβε το 2016 με μοναδικό στόχο να τον οδηγήσει στην απόσυρση. Όπως αποκάλυψε, άνθρωποι της ομάδας επισκέφθηκαν το σπίτι του για να του ανακοινώσουν ότι θα αγωνιστεί για τελευταία φορά στο ντέρμπι της Ρώμης.
«Έκλαιγα κάθε μέρα για τρεις εβδομάδες. Ήμουν φοβισμένος, ψυχρός με όλους, ξαναδιάβαζα την αποχαιρετιστήρια επιστολή μου στο πλήθος και έκλαιγα», είπε χαρακτηριστικά ο Τότι, περιγράφοντας τη δύσκολη ψυχολογική κατάσταση που βίωσε τότε.
Παρά την απογοήτευσή του, ο «αιώνιος αρχηγός» παραμένει για τους φιλάθλους της Ρόμα το απόλυτο σύμβολο πίστης και αφοσίωσης, έχοντας αφιερώσει ολόκληρη την καριέρα του στους «τζιαλορόσι».
Aναλυτικά τα όσα δήλωσε:
Για τον Σπαλέτι: «Κατά την άποψή μου, ο Σπαλέτι ήρθε το 2016 με την ιδέα να με κάνει να αποσυρθώ, με την υποστήριξη του συλλόγου. Υπήρχαν πάντα προβλήματα μαζί του, ήταν εντελώς διαφορετικός από τον προπονητή με τον οποίο είχα συνεργαστεί το 2005. Ίσως ήταν πεπεισμένος ότι τον είχα απολύσει όταν έφεραν τον Κλαούντιο Ρανιέρι, αλλά αυτό δεν ήταν αλήθεια. Οι άνθρωποι της διοίκησης τηλεφώνησαν σε εμένα και σε άλλους παίκτες για να ρωτήσουν αν προτιμούσαμε τον Μαντσίνι, τον Ρανιέρι ή κάποιον άλλο.
Μετά την αποχώρησή μου, ο σύλλογος μου είπε ότι έπρεπε να κρεμάσω τα παπούτσια μου. Μια μέρα ήρθαν στο σπίτι μου για να μου πουν ότι θα έπαιζα το τελευταίο μου ντέρμπι. Δεν είμαι ηλίθιος, ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα έπρεπε να τα παρατήσω, αλλά εξακολουθούσα να νιώθω καλά με το μυαλό και τα πόδια μου. Ίσως σε εκείνη την περίπτωση, η Ρόμα με απογοήτευσε περισσότερο από τον Σπαλέτι. Νομίζω ότι ήμουν πρόβλημα για αυτούς. Είπα ότι θα έπαιζα ευχαρίστως δωρεάν, θα έδινα τα πάντα για τη Ρόμα».
Για τις δύσκολες στιγμές που πέρασε μετά την απόσυρσή του: «Ένιωθα ότι δεν υπήρχε τίποτα που να με κρατάει. Οι ποδοσφαιριστές είναι πλάσματα της συνήθειας, κάνουμε το ίδιο πράγμα κάθε μέρα, και εγώ απλώς ήμουν χαμένος. Δεν ήξερα τι να κάνω με τον εαυτό μου. Έκλαιγα κάθε μέρα για τρεις εβδομάδες. Ήμουν φοβισμένος, ψυχρός με όλους, ξαναδιάβαζα την αποχαιρετιστήρια επιστολή μου στο πλήθος και έκλαιγα. Ήμουν πεπεισμένος ότι θα μου δινόταν ένας αγώνας αναγνώρισης, αλλά μετά τα συναισθήματα εκείνης της ημέρας στο Ολίμπικο, συνειδητοποίησα ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει άλλο αντίο στο ποδόσφαιρο και στη Ρόμα. Ήταν σαν ένα παιδί να αφήνει τη μητέρα του εκείνη την ημέρα».















