Ο Γιάννης Βογιατζής μεγαλούργησε στα πιο αθώα χρόνια του ελληνικού κινηματογράφου και του ελληνικού τραγουδιού και συνεργάστηκε με κορυφαίους δημιουργούς
Ο τραγουδιστής και ηθοποιός Γιάννης Βογιατζής έφυγε από τη ζωή την περασμένη Δευτέρα σε ηλικία 88 ετών (ήταν γεννημένος τον Δεκέμβρη του 1934). Ενας καλλιτέχνης τρομερά δημοφιλής και αξιαγάπητος ως το τέλος της ζωής του, που κατά τη γνώμη μου μεγαλούργησε στα πιο αθώα χρόνια του ελληνικού κινηματογράφου και του ελληνικού τραγουδιού, συνεργαζόμενος και στα δύο με κορυφαίους δημιουργούς: αλησμόνητος ο ρόλος του ως γκαφατζή αεροπόρου στο πλευρό της Ρένας Βλαχοπούλου στο «Ραντεβού στον αέρα» (1966) του Γιάννη Δαλιανίδη. Υπήρξε άλλωστε αγαπημένο παιδί του Δαλιανίδη μαζί με τον Κώστα Βουτσά, τη Ζωή Λάσκαρη, τη Μάρθα Καραγιάννη, τη Χλόη Λιάσκου και τους υπόλοιπους αστέρες των έγχρωμων μιούζικαλ. Με τη δε Βλαχοπούλου ο Βογιατζής είχε μοιραστεί στη δισκογραφία το «Πρώτο χελιδόνι» σε μουσική του Γεράσιμου Λαβράνου και σε στίχους του Γιώργου Οικονομίδη. Στο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού του 1960 είχε αποσπάσει το βραβείο καλύτερων στίχων και λίγο αργότερα κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών ως ντουέτο του Βογιατζή με τη Ρένα Βλαχοπούλου.
Πρώτες εκτελέσεις με τους σπουδαίους
Το Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, που διοργάνωνε το τότε ΕΙΡ, ήταν το φυσικό πεδίο του τραγουδιστή Βογιατζή την εποχή των αναψυκτηρίων, των καλοκαιρινών βαριετέ, των μεγάλων τζαζ ορχηστρών και των ελαφρών τραγουδιών που μας κληροδότησαν συνθέτες όπως ο Πλέσσας, ο Χατζιδάκις, ο Θεοδωράκης και ο Καπνίσης.
Με όλους είχε την τύχη να συνεργαστεί σε πρώτη εκτέλεση ο Βογιατζής: το 1960 κυκλοφόρησαν με τη φωνή του –πάντα σε δίσκο 45 στροφών– τα τραγούδια του Χατζιδάκι «Για σένα την αγάπη μου» και «Να ’σαι καλή», όπως και ακόμη δύο κομμάτια του ίδιου συνθέτη την επόμενη χρονιά: η «Αθήνα» σε στίχους του Νίκου Γκάτσου και το «Σαν σφυρίξεις τρεις φορές». Ηταν μια περίοδος την οποία ο ίδιος ο Χατζιδάκις θα αποκήρυττε τις επόμενες δεκαετίες, εχθρευόμενος τη λαϊκή επιδοκιμασία, αφού όλα αυτά τα ελαφρά τραγούδια του κυκλοφορούσαν σε απανωτές επανεκτελέσεις με τις φωνές της Μούσχουρη, του Καζαντζίδη, της Νινής Ζαχά, του Βογιατζή κ.ά.
Στην «Ομορφη πόλη» του Μίκη το 1962
Το 1962 ο Βογιατζής συμμετέχει στην επιθεώρηση «Ομορφη πόλη» του Μίκη Θεοδωράκη στο θέατρο Παρκ. Υπό τη διεύθυνση του Κώστα Κλάββα ηχογραφεί σε δίσκο 45 στροφών την «Ομορφη πόλη» σε στίχους του Γιάννη Θεοδωράκη και το «Μέσα στα μαύρα σου μαλλιά» σε στίχους του Ακου Δασκαλόπουλου.
Ενα χρόνο αργότερα το τραγούδι «Πέταξε ένα πουλί» των Κώστα Κλάββα – Αλέξη Αλεξόπουλου, ντουέτο του Βογιατζή με τη Νίκη Καμπά, παίρνει το α΄ βραβείο στο Φεστιβάλ Ελαφρού Τραγουδιού του 1963. Η τραγουδιστική καριέρα του εκτινάσσεται και ο ίδιος γίνεται κάτι σαν ο απόλυτος Ελληνας crooner – τίτλο που θα διεκδικούσε τα αμέσως επόμενα χρόνια ο νεότερός του Δάκης. Από κει και πέρα ηχογραφεί στην κυριολεξία τον ένα μικρό δίσκο μετά τον άλλο, έχοντας ήδη κυκλοφορήσει το πρώτο μεγάλο άλμπουμ του «Ο Γιάννης Βογιατζής για σας» (1961).
Ισως αυτή ακριβώς η ενασχόλησή του με την ηχογράφηση τραγουδιών, είτε από το θέατρο και τον κινηματογράφο είτε από τη δισκογραφία, να οδήγησε στον δεύτερο μεγάλο δίσκο του μία δεκαετία μετά: το «Αδέλφια μου, αλήτες, πουλιά» (1971) του Τόλη Βοσκόπουλου και του Ηλία Λυμπερόπουλου (στο άλμπουμ περιεχόταν και η άλλη μεγάλη επιτυχία των ίδιων δημιουργών, το «Εκείνη»).
Ενδεικτικοί τίτλοι τραγουδιών του Γιάννη Βογιατζή που ηχογραφήθηκαν τη δεκαετία του 1960 είναι οι εξής: «Σου το ’πα μια και δυο και τρεις» των Κλάββα – Πρετεντέρη, το «Σ’ αγαπώ σ’ όλες τις γλώσσες» των Μουζάκη – Γιαννακόπουλου – Σακελλάριου (από την ταινία «Οταν λείπει η γάτα» του Σακελλάριου), «Το βαλς της Μόνικας» των Κουνάδη – Κακογιάννη (από την ταινία «Ερόικα» του Μ. Κακογιάννη), το «Ξέρω κάποιο στενό» των Χατζιδάκι – Οικονομίδη, το «Θέλω κοντά σου να μείνω» των Μουζάκη – Γιαννακόπουλου (ντουέτο με την Τζένη Βάνου), το «Ενας ουρανός μ’ αστέρια» του Πλέσσα (από την ταινία «Ραντεβού στον αέρα» του Γ. Δαλιανίδη) και πολλοί ακόμη, ορισμένοι απ’ τους οποίους ανακαλύφθηκαν εκ νέου στις αρχές του 1990 και παίζονταν σε όλα τα ελληνάδικα της εποχής.
Ο Βογιατζής συνεργαζόμενος στενά με τον Γιώργο Οικονομίδη, που ανακάλυπτε τα νέα ταλέντα, δεν παρέλειπε να λέει πως και ο ίδιος είχε ξεχωρίσει κάποτε στις περίφημες βραδιές ταλέντων του Ζοζέφ Κορίνθιου. Ως φανατικός Παναθηναϊκός, το 1965 ηχογράφησε σε δίσκο τον ύμνο του ΠΑΟ και έκτοτε ταυτίστηκε με τη συγκεκριμένη ομάδα.
Ηταν πρώτος ξάδερφος του συνονόματού του ηθοποιού Γιάννη Βογιατζή. Είχε δηλώσει πρόσφατα πως δεν φοβάται το τέλος, ειδικά μετά τον θάνατο του μικρότερου αδερφού του, ενώ έλεγε ότι η καλή υγεία του οφείλεται στο ότι ζει εκτός Αθηνών.
