Το ΣτΕ δικαίωσε το κίνημα και τους κατοίκους, που παλεύουν απέναντι στην τσιμεντοποίηση των κολυμβηθρών στη Νάουσα της Πάρου και ακύρωσε το επενδυτικό σχέδιο για μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα σε αυτό το κορεσμένο νησί.
Το ΜεΡΑ25 είχε λάβει συμμετοχή στη διαβούλευση. Διότι υπάρχουν θεσμικά εργαλεία να στηρίζουν τα κινήματα.
Με αφορμή αυτήν την είδηση από τον Κρίτωνα Αρσένη θέτω τον προβληματισμό μου και για την υπόλοιπη Ελλάδα αλλά και για τη Νότια Λακωνία και για την Ελαφόνησο, Λακωνίας με την οποία έχω χρόνια βιωματική και επαγγελματική συσχέτιση.
Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι βασική ραχοκοκκαλιά του τρόπου, που η μεσαία τάξη ακόμα υπάρχει και κρατάει την κοινωνία σε μια ισορροπία ή σε μια «κανονικότητα», -μια λέξη που έχει γίνει της μόδας τελευταία-, ειδικά στα χρόνια της κρίσης που όλα καταρρακώνονταν σαν domino.
Οι απερίσκεπτες επενδύσεις, με μια λογική που βλέπει τους τουρίστες σαν κοπάδι, οι ισοπεδωτικές και δυσδιάκριτες λογικές σε επίπεδο τί προσφέρεται και τί δίνει κάποιος σε αντίτιμο, πρέπει να εξετάζονται προσεκτικά, άν πραγματικά επιθυμούμε μια αναδιάρθρωση του τρόπου που παράγουμε και λειτουργούμε ως χώρα. Σίγουρα να αποτραπεί η στήριξη κοντόφθαλμων επενδυτικών πολιτικών, που στηρίζονται στο μαζικό τουρισμό ως λύση στην κρίση.
Για παράδειγμα στην Ελαφόνησο, που ήδη οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις της, που περίφημα επιβιώνουν τα 13 χρόνια της κρίσης, έχουν αποδείξει ότι μπορούν να παράγουν το 9% του ΑΕΠ της Πελοποννήσου. Δε γίνεται να ακυρώσουμε αυτήν την επιτυχία με έναν απερίσκεπτο επενδυτή. Όπως δε γίνεται να χαλάσουμε τη συνταγή της διαπροσωπικής επιτυχημένης επαφής των ήδη εργαζομένων στις ήδη υπάρχουσες επιχειρήσεις με τον πελάτη σε αντιδιαστολή μιας μεγάλης επιχείρησης που αντιμετωπίζει τους πελάτες της ως κοπάδια.
Επενδύσεις να γίνουν. Κατόπιν σκέψης και σύνεσης. Χωρίς να μπαίνει μπροστά η άνιση εκμετάλλευση των υποκειμένων, οι ακραίες ταξικές διαφορές, μια κακή αισθητική για να διαφημίσουμε την όμορφη χώρα μας και μια καταστροφική λογική για το φυσικό περιβάλλον, που εκτός ότι ηθικά ως ανθρωπότητα οφείλουμε να το προστατεύουμε και οικονομικά οφείλουμε να το διατηρούμε σε άριστη κατάσταση, καθώς είναι και ο κύριος λόγος προσέλκυσης ταξιδιωτών, επομένως και κύρια πηγή κέρδους για τον ελληνικό πληθυσμό.
Όμως αυτό είναι μία όψη και άκρως σημαντική και ζωτική για τη ζωή των Ελλήνων και των Ελληνίδων από το ποικιλόμορφο και ταυτόχρονα συνεκτικό πρόγραμμα που προτείνει το ΜεΡΑ25 – Συμμαχία για τη Ρήξη.
Στην πραγματικότητα προάγει και στοχεύει σε μια κουλτούρα προοδευτική και διεθνιστική, που μάχεται την πατριαρχία, επιζητάει την ενίσχυση της ισότητας και στηρίζει τις κινηματικές πολιτικές που διεκδικούν δικαιώματα και καλύτερη διαβίωση για όλους και όλες και όλα. Από τα εργατικά δικαιώματα μέχρι τα έμφυλα δικαιώματα και τα δικαιώματα των προσφύγων και την πρόταξη του περιβάλλοντος ως συνταγματικού κεκτημένου.
Ξεκινάνε όλα από την άκρη του ίδιου αδηφάγου νήματος περνάνε από την παράλογα ενισχυμένη αυτοεικόνα κάποιων ως αφεντικά, τον ακραίο σεξισμό που φτάνουν να διαπράττονται γυναικοκτονίες, τη ρυμούλκηση – ‘’μοιραίο’’ ναυάγιο, που φτάνουν τους σχεδόν 27.000 νεκρούς και αγνοούμενους ανθρώπους στη Μεσόγειο.
Είναι οι νοοτροπίες του κάθε ‘’Μπάμπη Αναγνωστόπουλου’’, Έλληνα, στρέιτ, λευκού, πλούσιου, κοινωνικά αποδεκτού, που σπέρνουν θάνατο, πόνο, σεξισμό, κέρδος επί πτωμάτων μέχρι και μαζικές δολοφονίες στη θάλασσα.
Τη θάλασσα, που είναι σύμβολο μέσα στη γαλανόλευκη, την οποία δεν τιμάμε με τόσους θανάτους ανθρώπων διωγμένων από πόλεμο από την πατρίδα τους κυριολεκτικά έξω από την πόρτα της δικής μας χώρας.
Τη θάλασσα που ακριβοπουλάμε στους τουρίστες και ζούμε από αυτήν.
Τη θάλασσα για την οποία κάποιοι τρέμουν μια ενδεχόμενη τουρκική σύρραξη αλλά δεν έχουν κανένα πρόβλημα με διάσπαρτα πτώματα αριστερά και δεξιά στο Αιγαίο.
Και όλα αυτά στο όνομα μιας πατρίδας και ενός κράτους που κάποιοι δε σέβονται, δεν πιστεύουν και ίσως και να μην καταλαβαίνουν και πλήρως την μεγάλη αξία του κοινοβουλευτισμού, ως του πιο εξελιγμένου και δημοκρατικού τρόπου διοίκησης, εκπροσώπησης και λαϊκής νομιμοποίησης των κοινωνιών μας.
Αυτοί που βρίζουν τους πρόσφυγες είναι οι ίδιοι άνθρωποι που άν μπορούσαν να αρμέξουν το κράτος θα το άρμεγαν μέχρι τελευταίας σταγόνας για τον εαυτό τους και θα άφηναν και κάθε Έλληνα να λιμοκτονήσει με τον ίδιο τρόπο που ηδονίζονται στην εξόντωση ανθρώπων από άλλη καταγωγή, κουλτούρα, γλώσσα και θρησκεία.
Η βία, η μη αναγνώριση των δικαιωμάτων των εργατών, των φύλων, των προσφύγων, η καταπάτηση του περιβάλλοντος και η συνεχή προώθηση συμφερόντων με κανένα ουσιαστικό εκτόπισμα στην κοινωνική εξέλιξη είναι όλα αυτά για τα οποία έχει λόγο κοινοβουλευτικής ύπαρξης το ΜεΡΑ25, ώστε να υπάρχει δυνατότητα να τα σταματήσει.
Με στόχο έναν κοινωνικό μετασχηματισμό στην Ελλάδα, ο οποίος θα αγγίξει όλους τους τομείς της: τη δημόσια υγεία, παιδεία, επιχειρηματικότητα, περιβάλλον, ανθρώπινα δικαιώματα και κυρίως μια αισθητική και διάχυση μιας ευγένειας, που θα μας επιτρέψει επιτέλους να θεραπεύσουμε τις παθογένειες μας, τα δολοφονικά κακέκτυπα της πατριαρχίας και την ευκαιρία να μπορέσουμε να μάθουμε να σεβόμαστε την Ελευθερίου του Τύπου και τη Δημοκρατία ως κεκτημένα αγαθά, που χρειάζονται τόσο συνεχή επαγρύπνηση για τη διασφάλισή τους, όσο και την ύπαρξη ενός συνεκτικού κόμματος όπως το ΜέΡΑ25 για την προστασία τους.
*Η Τάνια Γαλάνη είναι μέλος & υποψήφια βουλεύτρια στο Νομό Λακωνίας με το ΜέΡΑ25.
