Ο Στάθης Καλύβας, η στρέβλωση της Ιστορίας μέσα από το ντοκιμαντέρ «Καταστροφές και θρίαμβοι» και οι πρόθυμοι επιστήμονες, μέρος του κύκλου των «αρίστων».
Η θέση της Ελλάδας στο σηµερινό ολισθηρό και ταχύτατα µεταβαλλόµενο περιβάλλον δεν είναι παράδειγµα προς µίµηση. Κάθε νέο χρόνο που έρχεται οι Ελληνες µαθαίνουν να ζουν χειρότερα απ’ ό,τι στον προηγούµενο και οι απειλές ενάντια στα στοιχειώδη κυριαρχικά δικαιώµατα της χώρας –ως και το εθνικό έδαφος– συγκεκριµενοποιούνται και δυναµώνουν. Ετούτη η κατάσταση δεν συνάδει ούτε µε τον πλούτο και τη θέση της χώρας ούτε µε τις δυνατότητες του λαού της.
Συνάδει όµως µε τα συµφέροντα µιας στενής οµάδας επιχειρηµατιών οι οποίοι διαµέσου της ενέργειας, των κατασκευών, του εφοπλισµού, του τουρισµού ή του λιανεµπορίου δεσπόζουν οικονοµικά στη χώρα και συνυφαίνουν τα συµφέροντά τους µε τα αντίστοιχα του δυτικού κυρίως καπιταλισµού – χωρίς να παραγνωρίζουµε τις προνοµιακές σχέσεις τους ακόµη και µε τη µακρινή Κίνα. Ετούτος ο ισχυρός ως προς την οικονοµική του επιφάνεια κύκλος έχει ουσιαστικά αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, ελέγχοντας σε αυτή µε απόλυτο σχεδόν τρόπο την πληροφόρηση και το αστικό πολιτικό προσωπικό, αυτό που εναλλάσσεται στους θώκους µιας ολότελα κατευθυνόµενης εξουσίας.
Ετούτη η κατάσταση –πολλά δεινά υποσχόµενη για τους πολλούς– έχει ανάγκη από το νοµιµοποιητικό ιδεολογικό υπόστρωµα, τη στρέβλωση της πραγµατικότητας στον βαθµό που χρειάζεται για να «παρουσιαστεί» ή να «εξηγηθεί» στα µάτια των πολλών. Επιφανειακά έστω και για λίγο. Για να υλοποιηθεί ετούτο το έργο χρειάζεται µια έντονη στρέβλωση της σηµερινής πραγµατικότητας. Ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι η στρέβλωση των όσων συνέβησαν χθες, της ιστορίας της χώρας, του λαού της, της ανθρωπότητας.
Αυτό το έργο το αναλαµβάνουν επιστήµονες συζητήσιµης κοινωνικής, εθνικής και δηµοκρατικής εντέλει συνείδησης, οι οποίοι µάλλον έχουν κακές σχέσεις και µε την ίδια την επιστήµη που οι ίδιοι –και οι ταγοί τους– ισχυρίζονται ότι υπηρετούν. Οπως οι ίδιοι διακηρύσσουν, δεν τους ενδιαφέρει τι πραγµατικά έγινε. Τους ενδιαφέρει τι θα πιστέψουν οι άνθρωποι του σήµερα ότι έγινε στο παρελθόν. Στην ουσία ασκούν ένα «επικοινωνιακό» έργο – µε την πλουσιοπάροχη στήριξη και βοήθεια των ελεγχόµενων µέσων «µαζικής ενηµέρωσης» και µε τη συνενοχή των κραταιών ακαδηµαϊκών ιδρυµάτων του δυτικού καπιταλισµού που πρόθυµα τους επιδαψιλεύουν θέσεις και τίτλους βαρύγδουπους και µεγαλοπρεπείς. Ενίοτε η σχέση των εν λόγω µε την επιστήµη συρρικνώνεται στον τίτλο του καθηγητή της Οξφόρδης, του Γέιλ, του Κολούµπια… Ο κόσµος των «αρίστων» µε άλλα λόγια όπως οι λαοί τον υφίστανται σήµερα.
Ο στόχος της παρέµβασής τους είναι απλός και διάφανος: επιδιώκουν να πείσουν τους δεινοπαθούντες λαούς πως ό,τι κι αν επιδίωξαν στο παρελθόν, δεν ήταν παρά µια αποτυχία… ίσως και έγκληµα. Ξεκινώντας από την Αντίσταση ενάντια στους κατακτητές της Κατοχής έφτασαν µέχρι την αποκαθήλωση της Επανάστασης του 1821. Λένε κάτι το ξεκάθαρο: οι λαοί όταν δοκίµασαν µε αγώνες και θυσίες να αλλάξουν τη µοίρα τους απέτυχαν – κάτι χειρότερο ακόµη: εγκληµάτησαν. Ολα όσα έχουν οι λαοί τους τα έδωσαν οι ισχυροί –συµπάσχοντες– µες στη µεγαλοθυµία τους. «∆ωρεές» είναι, αν θέλουν οι δωρητές τις παίρνουν πίσω. Η ανεξαρτησία, η ελευθερία, η δηµοκρατία συγκαταλέγονται σε αυτές τις «δωρεές». ∆εν εκπλήσσει λοιπόν η παρουσία του κ. Καλύβα – µέρος επιφανές του παραπάνω κύκλου, ασκεί το έργο που του έχει ανατεθεί.
Ο Γιώργος Μαργαρίτης είναι καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ
