Ασχέτως από το πού θα καταλήξουν τελικά τα 92α Οσκαρ, αποδεικνύονται τα τέλεια αντανακλαστικά μιας καλλιτεχνικής κοινότητας με σαφέστατη πολιτική θέση.
Καθώς ταινίες όπως ο ανατρεπτικός «Τζόκερ» και τα ταξικά «Παράσιτα» μπαίνουν από θέση ισχύος (έντεκα και έξι υποψηφιότητες αντίστοιχα) στην τελική ευθεία, πλέον μπορούμε να μιλάμε για τα πιο πολιτικοποιημένα –και ξεκάθαρα αντικαπιταλιστικά– Οσκαρ των τελευταίων χρόνων.
Ξέφρενη πορεία
Ο μηδενιστής (για τους πολέμιους της ταινίας) «Τζόκερ» ξεκίνησε την ξέφρενη πορεία του από τη Βενετία κερδίζοντας ανέλπιστα τον Χρυσό Λέοντα. Πολλοί θεώρησαν ακόμη και τη συμμετοχή του στο επίσημο διαγωνιστικό έκπληξη μεγατόνων, ενώ λίγο καιρό μετά κέρδισε τις δύο από τις τέσσερις Χρυσές Σφαίρες που διεκδικούσε. Αρκετοί προεξόφλησαν ότι η καριέρα του θα ολοκληρωνόταν με την προσθήκη ίσως ενός Οσκαρ (Φίνιξ) ακόμη αλλά οι έντεκα υποψηφιότητες έφεραν τούμπα τα προγνωστικά. Το «Variety» μιλάει για «πραγματικό θρίαμβο από έναν άνθρωπο υπεράνω υποψίας, που καλύτερη στιγμή του θεωρούνταν έως τώρα η τριλογία του κωμικού “Hangover”», ενώ για τα «Παράσιτα» που έγραψαν ιστορία ως η πρώτη ταινία από τη Ν. Κορέα που διεκδικεί Οσκαρ οι «New York Times» επισημαίνουν την «αλάνθαστη πολιτική χροιά» ενός φιλμ που βρίσκεται βαθιά μέσα στο σήμερα. Θυμίζουμε ότι το έργο περιγράφει την εισβολή μιας φτωχής οικογένειας στο μοντέρνο σπίτι μιας ευκατάστατης οικογένειας. Είναι αξιοσημείωτο ότι εξακολουθούν να ανάβουν πύρινες κουβέντες μεταξύ των θεατών για τις βαθιές ανισότητες μιας κοινωνίας που ορίζεται με οικονομικά κριτήρια.
Και άλλες εκπλήξεις
Οι φετινές υποψηφιότητες είχαν και άλλες εκπλήξεις. Μεγαλύτερη όλων η απουσία της Γκέργουικ από την πεντάδα των σκηνοθετών με τις «Μικρές κυρίες», όπως και του Αλμοδόβαρ από την ίδια κατηγορία. Το ισπανικό «Πόνος και δόξα» μπήκε μεν στη λίστα των ξενόγλωσσων αλλά είχε μόνο άλλη μία υποψηφιότητα για την ερμηνεία του Μπαντέρας. Η λατρεία των κριτικών για το «Uncut gems» των αδερφών Σαφντί με τον Ανταμ Σάντλερ δεν συγκίνησε την Ακαδημία, ενώ εκτός κούρσας έμειναν επίσης οι Ρόμπερτ ντε Νίρο (οι συμπρωταγωνιστές του στον «Ιρλανδό» Αλ Πατσίνο και Τζο Πέσι μπήκαν πάντως στην πεντάδα του β΄ ρόλου), Τζένιφερ Λόπεζ («Επικίνδυνες κυρίες»), Κρίστιαν Μπέιλ («Κόντρα σε όλα») και ο Τάρον Ετζερτον του «Rocketman» παρά τη νίκη του στις Χρυσές Σφαίρες.
Από τα αξιοσημείωτα η πρώτη οσκαρική –διπλή μάλιστα σε α΄ και β΄ γυναικείο ρόλο– εμφάνιση της Σκάρλετ Τζοχάνσον, η 52η υποψηφιότητα του μουσικοσυνθέτη Τζον Γουίλιαμς, η παρουσία του θαυμάσιου ασπρόμαυρου «Φάρου» του Ρόμπερτ Εγκερς και η διπλή εκπροσώπηση του «Honeyland» από τη Βόρεια Μακεδονία στις κατηγορίες καλύτερου ντοκιμαντέρ και ξενόγλωσσου φιλμ.
Τέλος, η παραφιλολογία που αναπτύχθηκε μετά την τελετή των Χρυσών Σφαιρών για παραγκωνισμό του Netflix υπέρ των στούντιο προφανώς δεν ισχύει. Η γνωστή τηλεοπτική πλατφόρμα, η οποία έχει κάνει άνω κάτω τον θεσμό, έχει περισσότερες υποψηφιότητες από κάθε χολιγουντιανό κάστρο, ενώ κάποιες ταινίες της προωθήθηκαν εις βάρος κάποιων γερών στουντιακών χαρτιών. Το παράδειγμα του «Ψυχρά κι ανάποδα ΙΙ» που ήταν φαβορί για το καλύτερο animation αλλά έχασε τη θέση του από το χριστουγεννιάτικο «Klaus», παραγωγής Netflix, τα λέει όλα.
Υποψηφιότητες (πάνω από μία)…
… ανά φιλμ
«Τζόκερ» 11
«Ο Ιρλανδός» 10
«1917» 10
«Κάποτε στο Χόλιγουντ» 10
«Jojo rabbit» 6
«Μικρές κυρίες» 6
«Ιστορία γάμου» 6
«Παράσιτα» 6
«Κόντρα σε όλα» 4
«Βόμβα» 3
«Star wars: Skywalker –
Η άνοδος» 3
«Οι δύο πάπες» 3
«Harriet» 2
«Honeyland» 2
«Judy» 2
«Πόνος και δόξα» 2
«Toy story 4» 2
…ανά στούντιο
Netflix 24
Sony Pictures 20
Walt Disney 17
Warner Bros 12
Universal Pictures 11
Neon 8
Fox Searchlight 6
Lionsgate 4
Focus Features 2
LD Entertainment
and Roadside Attractions 2
