Η Ευρωλίγκα αρχίζει, τα κεφάλια μέσα

Η Ευρωλίγκα αρχίζει, τα κεφάλια μέσα

Το Ευρωμπάσκετ ολοκληρώθηκε με γεύση πικρόγλυκη, οι διεθνείς σκόρπισαν στους πέντε ανέμους με πρώτους τους αδελφούς Αντετοκούνμπο και τον Τάιλερ Ντόρσεϊ, που ζουν το όνειρό τους στο ΝΒΑ, οι σημαίες αποθηκεύτηκαν, τα λάβαρα των συλλόγων σιδερώθηκαν και η αυλαία της νέας επαγγελματικής σεζόν είναι έτοιμη για αποκαλυπτήρια. Βράδυ Πέμπτης, στο ΟΑΚΑ (Παναθηναϊκός-Ρεάλ) και σε άλλα τέσσερα γήπεδα, θα ακουστεί για πρώτη φορά ο χτύπος της μπάλας της Euroleague, με την πρώτη αγωνιστική να συνεχίζεται ένα 24ωρο αργότερα στη Βαρκελώνη (όπου φιλοξενείται ο Ολυμπιακός) και αλλού.  Λίγες ώρες αργότερα, το ταλαίπωρο και χιλιομπαλωμένο πρωτάθλημα της ελληνικής Α1 θα καλωσορίσει τους 12 δικούς του «μονομάχους», σε μία κούρσα δύο ταχυτήτων όπως συνήθως: οι «αιώνιοι» θα διεκδικήσουν τα πρωτεία σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο, ενώ οι υπόλοιποι θα παίξουν το πρωτάθλημα της 3ης θέσης, με κύριο στόχο –για πολλούς- να αποφύγουν τη χρεοκοπία. Ο τελικός του εγχώριου Σούπερ Καπ στη Ρόδο (με θριαμβευτή τον Ολυμπιακό) αποτέλεσε ένα χρήσιμο ορεκτικό για όσους έχουν ξεμείνει ακόμη με τα μυαλά στο Βερολίνο, αλλά δεν είναι και τόσο εύκολο να προσαρμοστεί κανείς στα μαρμαρένια αλώνια, μετά τα μεγαλεία του Ευρωμπάσκετ. Το ΝΒΑ, στο μεταξύ, καθυστερεί, αφού το τζάμπολ έχει οριστεί για τις 18 Οκτωβρίου. Ο Γιάννης και ο Θανάσης θα πάρουν μία τελευταία γεύση ξενιτιάς, με τα δύο φιλικά Μπακς-Χοκς σήμερα και το Σάββατο στο Άμπου Ντάμπι. Εμείς οι ατυχείς, θα αφήσουμε αναγκαστικά το ΝΒΑ κατά μέρος και θα περιοριστούμε στα εδώδιμα αποικιακά του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ. Για όποιον δεν έχει κέφι να μελετήσει ενδελεχώς τα δεδομένα της σεζόν που ξεκινάει, το Documento παρουσιάζει το Τop-10 όσων που θα πρέπει να γνωρίζετε, τώρα που μπαίνει ο χειμώνας.

Το κόκκινο «μαύρο άλογο»

Ο νέος Ολυμπιακός δεν είναι πολύ διαφορετικός από τον παλιό: Αϊζέια Κάνααν αντί του Ντόρσεϊ (που πήγε στο Ντάλας), τρεις μπαρουτοκαπνισμένοι ψηλοί για τα εφεδρικά σχήματα (Πίτερς, Μπολομπόι, Μπλακ) και …έτοιμη η συνταγή. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και ο ελληνοπρεπής πυρήνας των Σλούκα, Παπανικολάου, Βεζένκοφ, Λαρεντζάκη, Λούντζη και ΜακΚίσικ, Φαλ αποτελούν εχέγγυο σταθερότητας, ομοιογένειας και καλής χημείας. Το περυσινό εγχώριο νταμπλ και η απρόσμενη συμμετοχή στο φάιναλ-φορ της Euroleague τοποθετούν τον πήχη πολύ ψηλά, οπότε κάθε απώλεια θα συνιστά αποτυχία. Πάντως, ο απογαλακτισμός από την εποχή των Σπανούλη-Πρίντεζη θεωρείται πλέον απόλυτος και αναίμακτος. Κυρίαρχος του παιχνιδιού σε όλα πλέον τα επίπεδα, όπω; αποδείχθηκε και στη Ρόδο, ο Ολυμπιακός χτυπάει το ντέφι εντός Ελλάδας και τρέχει ως μαύρο άλογο στην κούρσα της Ευρώπης.

Ενισχύθηκε αλλά ψάχνει ηγέτη

Ο Παναθηναϊκός αποχαιρέτησε τους δύο ηγέτες του (Παπαπέτρου και Νέντοβιτς), έφερε προπονητή με το αντίστροφο δρομολόγιο από το Βελιγράδι (Ντέγιαν Ράντονιτς), πήρε όχι έναν αλλά δύο πλέι-μέικερ για να καλύψει τη θέση όπου πονάει μετά τη φυγή του Καλάθη (Ουόλτερς και Λι), προσηλύτισε δύο αστέρια του Ευρωμπάσκετ για τις «πλάγιες» θέσεις (Πονίτκα, Γκριγκόνις), φόρτωσε και τη μπροστινή γραμμή με Ουίλιαμς, Γκουντάιτις, οπότε εμφανίζεται ενισχυμένος, με το πορτοφόλι του πεισμωμένου Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Απομένει να δούμε ποιοί από τους νεοφερμένους θα γίνουν μπροστάρηδες σε αναζήτηση εγχώριων τίτλων, σε αυτό το γεμάτο λεγεωνάριους και αινίγματα σύνολο. Ο Γιώργος Παπαγιάννης κληρονόμησε το αόρατο περιβραχιόνιο, ενώ στα μετόπισθεν συντελείται παιδομάζωμα, με Καλαϊτζάκηδες και Σαμοντούροφ δίπλα σε Μαντζούκα, Αβδάλα, Χουγκάζ.

Το σπανιόλικο σταυροδρόμι

Οι Ισπανοί διεθνείς επέστρεψαν από το Βερολίνο με ένα απροσδόκητο χρυσό μετάλλιο, αλλά ο κανονισμός δεν δικαιώνει όσους αποθεώνουν το μοντέλο τους. Στους (μίνιμουμ) 4 γηγενείς που απαιτούνται για κάθε ομάδα, περιλαμβάνονται ακόμα και «νατουραλιζέ» σαν τον Μίροτιτς και πιτσιρικάδες που δεν αγωνίζονται ποτέ. Χωρίς πια τον Πάμπλο Λάσο, αλλά με τους γερόλυκους Γιουλ, Ρούντι και «Τσάτσο», η ευρωφιναλίστ του 2021-22 Ρεάλ ξεκίνησε τη σεζόν πανηγυρίζοντας την «κούπα» του ισπανικού Σούπερ Καπ. Στη Βαρκελώνη, ο Σάρας μετράει τη μία αποτυχία μετά την άλλη, αλλά επιβιώνει χάρη στο ανάστημά του και στο πανάκριβο συμβόλαιό του. Η πρεμιέρα της Εuroleague βρίσκει τους «αιώνιους» της Ισπανίας αντιμέτωπους με τους «αιώνιους» της Ελλάδας: Παναθηναϊκός-Ρεάλ την Πέμπτη, Μπάρτσα-Ολυμπιακός την Παρασκευή.

Θα παίξει με τα λευκά

Η νέα ευρωπαϊκή σεζόν βρίσκει τον πανούργο Εργκίν Αταμάν στολισμένο όχι με ένα, αλλά με δύο δαχτυλίδια πρωταθλητή. Ο ίδιος μάλιστα τονίζει ότι το backtoback της Εφές θα ήταν …backtobacktο-back, αν δεν είχε διακοπεί άδοξα η σεζόν 2019-20 λόγω της πανδημίας. Χώρια η παρουσία της στον τελικό του 2019 στη Βιτόρια! Ο Σέιν Λάρκιν επέστρεψε από το Βερολίνο με σοβαρό τραυματισμό, αλλά η επιχείρηση ανανέωση της τουρκικής δυναστείας είχε ήδη πυροδοτηθεί, με την απόκτηση του σπουδαίου Ουίλ Κλάιμπερν και του θεόρατου Ζίζιτς. Ελλείψει ΤΣΣΚΑ, και με τους Ισπανούς σε περίεργο δίστρατο, η Εφές του Βασίλιε Μίτσιτς κρατάει στα χέρια της τα λευκά της σκακιέρας. Καταπώς φαίνεται, μάλιστα, οι Τούρκοι θα παίξουν το φάιναλ-φορ στην έδρα τους.

Έρχονται τα κουμπαράκια

Ο Δημήτρης Ιτούδης αποχαιρέτησε την εμπόλεμη Μόσχα μετά από μία οχταετία και μετακόμισε στην Πόλη, για να βαδίσει στα χνάρια του κουμπάρου Ομπράντοβιτς στη Φενέρμπαχτσε, με πρωτοπαλίκαρο τον Νικ Καλάθη. Το μελιτζανί πρόσωπο του «Ζοτς» επιστρέφει στην Euroleague για λογαριασμό της αγαπημένης του Παρτίζαν, πρωταθλήτριας του 1992 δυό βήματα από το νέο σπίτι του Ιτούδη. Η Εθνική μας επιστρέφει τον Νοέμβριο και τον Φεβρουάριο για δύο κρίσιμα «παράθυρα» εν όψει Μουντομπάσκετ, αλλά η συμμετοχή του Ομοσπονδιακού προπονητή σε αυτά θεωρείται αμφίβολη, ένεκα των υποχρεώσεών του με τη Φενέρ. Ελπίζεται ότι η παρουσία του Ντέγιαν Μποντιρόγκα στο τιμόνι της Euroleague αντί του εξοστρακισμένου Τζόρντι Μπερτομέου θα φέρει εκεχειρία και θα ρίξει νερό στις εχθροπραξίες δύο δεκαετιών.

Το πλούσιο γαλατικό χωριό

Η Μονακό του Μάικ Τζέιμς και του Σάσα Ομπράντοβιτς έφτασε πέρυσι 1-2 σουτ μακριά από το φάιναλ-φορ (σε βάρος του Ολυμπιακού) και επιστρέφει φέτος δυναμωμένη, για να κάνει το μεγάλο βήμα. Η Βιλερμπάν του Τόνι Πάρκερ συμπαρασύρθηκε στην κούρσα των εξοπλισμών (Ντε Κολό, Λοβέρν κ.α.) και οι Γάλλοι απειλούν να κάνουν θόρυβο, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια. «Εμένα πάντως μη με υπολογίζετε», δήλωσε το παιδί θαύμα Βίκτορ Ουεμπανιάμα, και ζήτησε μεταγραφή για μικρότερη ομάδα (τη Μετροπολιτάν Λεβαλουά), ώστε να έχει εγγυημένο χρόνο συμμετοχής σε αυτή την κρίσιμη σεζόν. Ο 18χρονος φόργουορντ με το κορμί-θαύμα των 220 εκατοστών και το πληθωρικό ταλέντο θα είναι εκτός απροόπτου το νούμερο 1 στο επόμενο ντραφτ του ΝΒΑ.

Οι Ιταλοί ξανάρχονται

Με τα λάβαρα από τις παλιές δόξες να φωτίζουν κάθε βήμα, η Αρμάνι Μιλάνο του Έτορε Μεσίνα βάζει πλώρη για μεγαλεία, ενισχυμένη με πρωτοκλασάτους παίκτες (Ντέιβις, Πάνγκος, Φόιγκτμαν, Μπάρον κ.α.). Ο δικός μας Χρήστος Σταυρόπουλος είναι ο ιθύνων νους, ενώ ο Ναζ Μήτρου-Λονγκ φόρεσε φέτος τα κόκκινα παπούτσια, εν αναμονή του ελληνικού διαβατήριου για να προβάρει και τη μπλε φανέλα. Υπάρχει, ωστόσο, και αντίπαλο δέος, 215 χιλιόμετρα νοτιότερα. Η Βίρτους Μπολόνια επιστρέφει δριμύτερη στο σαλόνι, με ιταλοϊσπανική τεχνογνωσία (Σέρτζιο Σκαριόλο στον πάγκο), σέρβικη πονηριά (Μίλος Τεοντόσιτς στο πηδάλιο), φουσκωμένο πορτοφόλι στο παζάρι και ανελέητο πλιάτσικο στη διαλυμένη ΤΣΣΚΑ (Σενγκέλια, Λούντμπεργκ, Χάκετ). Οι ρωσικές ομάδες και τα ρούβλια τους έμειναν και φέτος εκτός νυμφώνος.

Ο Σπανούλης με πινακάκι

Μετά από έναν χρόνο ανασυγκρότησης, αγρανάπαυσης και μαθητείας, ο Βασίλης Σπανούλης επιστρέφει. Όχι πλέον με φανέλα και σορτσάκι, αλλά κοστουμαρισμένος και με πινακάκι στο χέρι, στα 40 του, με ήδη ξεκάθαρη την επιρροή από τους κολοσσούς με τους οποίους συνεργάστηκε (Ομπράντοβιτς, Ίβκοβιτς κ.α.). Αναζητώντας τον πρώτο σταθμό της προπονητικής καριέρας του, ο Σπανούλης ήθελε πάνω απ’ όλα να υπάρχει ευρωπαϊκή συμμετοχή, όραμα και φιλοδοξίες. Με την κίτρινη γραβάτα του Περιστερίου, ο Σπανούλης ελπίζει να αφήσει το προσωπικό στίγμα του και να δημιουργήσει έναν τρίτο πόλο στη Basket League.  Το πρώτο δείγμα γραφής, στο ξεκίνημα του Basketball Champions League, ήταν θετικό. Ίσως κάποια στιγμή δούμε δίπλα του τον Γιώργο Πρίντεζη, που κρέμασε φέτος τα παπούτσια του εν χορδαίς και οργάνω. Την επόμενη εβδομάδα, ο Σπανούλης πάει Φάληρο.

Καλημέρα κύριε πρόεδρε

Ο Γιώργος Πρίντεζης σταμάτησε φέτος, ο Βασίλης Σπανούλης έγινε προπονητής, ο Νίκος Ζήσης με τον Δήμο Ντικούδη (και τον Κώστα Τσαρτσαρή και ατύπως τον Θοδωρή Παπαλουκά) τάχθηκαν στην υπηρεσία της Ομοσπονδίας, ο Μιχάλης Κακιούζης δουλεύει στην Κύπρο, ο Νίκος Χατζηβρέττας βγάζει παίκτες, οι Διαμαντίδης και Αλβέρτης γλείφουν τις πληγές τους μετά την τραυματική παραγοντική θητεία τους στο «τριφύλλι», ο Φώτσης με τον Λάζαρο ψαρεύουν, αλλά υπάρχει και ένας εκπρόσωπος της χρυσής γενιάς (ενεργός μέχρι προχθές), που κάθεται σε προεδρικό θώκο! Ο 39χρονος Γιάννης Μπουρούσης πρώτα βοήθησε ως παίκτες την Καρδίτσα να προβιβαστεί στην Α1 και κατόπιν ανέλαβε πρόεδρός της (με προπονητή το Βαγγέλη Αγγέλου), ενώ το γήπεδο της πόλης φέρει πλέον το όνομά του.

Η ορχήστρα παιανίζει

Στην Basket League των 12 ομάδων, που φυτοζωούν ζητιανεύοντας από την Πολιτεία τα λεφτά από τον τζόγο, και που εκλιπαρούν τη μεσαιωνική ΕΡΤ να προβάλλει τους αγώνες του πρωταθλήματος για να μη χάσουν τα ψίχουλα των τηλεοπτικών και διαφημιστικών δικαιωμάτων, ο ΕΣΑΚΕ καταστρατήγησε τον κανονισμό που ο ίδιος θέσπισε στις αρχές του καλοκαιριού (για αυστηρά και αδιάβλητα κριτήρια αδειοδότησης), η ΕΟΚ νίπτει τας χείρας της οχυρωμένη πίσω από έναν θολό μοντερνισμό και οι διοικήσεις δεν βλέπουν πέρα από τη ματωμένη μύτη τους. Το αίτημα για 7 ξένους σερνόταν μέχρι τις τελευταίες ημέρες πριν το τζάμπολ, οι προϋπολογισμοί κυμαίνονται σε επίπεδα πείνας, οι Εθνικές ομάδες βουλιάζουν και η κρατική ορχήστρα παιανίζει ξένοιαστη. Η Ελλάδα έχει πια το μπάσκετ που της αρμόζει.

Τελευταίες ΕιδήσειςDropdown Arrow
preloader
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Documento Newsletter