Ακούσαμε το πρώτο μεταθανάτιο άλμπουμ της ιέρειας του ροκ Μαριάν Φέιθφουλ με τίτλο «Burning moonlight», που κυκλοφορεί εξήντα χρόνια μετά το δισκογραφικό ντεμπούτο της.
«Καθώς θρηνούμε την απώλεια της Μαριάν, είμαστε χαρούμενοι που ανακοινώνουμε την κυκλοφορία αυτών των τραγουδιών, για τα οποία η ίδια δούλεψε τον τελευταίο χρόνο πριν φύγει από τη ζωή». Δανείζομαι ένα μικρό απόσπασμα από το σημείωμα του Νίκολας Ντάνμπαρ, του γιου της Μαριάν Φέιθφουλ, μέσα στο άλμπουμ της Βρετανίδας καλλιτέχνιδας με τίτλο «Burning moonlight». Πρόκειται για το πρώτο μεταθανάτιο άλμπουμ της Φέιθφουλ, η οποία έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Ιανουάριο σε ηλικία 78 ετών – για την ακρίβεια ένα extended play που περιέχει τέσσερις ηχογραφήσεις δύο παραδοσιακών τραγουδιών από την Αγγλία και την Ιρλανδία, καθώς και δύο πρωτότυπων τραγουδιών. Tο ένα απ’ αυτά, το «Love is», το συνυπογράφουν η Φέιθφουλ και o εγγονός της, ο νεαρός μουσικός Οσκαρ Ντάνμπαρ.
Ήταν παρούσα
Είχα μια πρόσφατη διαδικτυακή επικοινωνία με τον Αντριου Μπατ, έναν απ’ τους πιο δραστήριους Βρετανούς μουσικούς παραγωγούς, μέλος της Grammy Recording Academy, που «τρέχει» τα social media της Φέιθφουλ, όχι μόνο με σπάνιες φωτογραφίες της από το ξεκίνημά της μέχρι λίγο πριν από το τέλος της, αλλά και με υπέροχα κείμενα, τρομερά κατατοπιστικά για κάθε φαν της καλλιτέχνιδας. Στην ερώτησή μου πώς ήταν στα τελευταία της η Φέιθφουλ και αν είχε γνώση γι’ αυτή την επικείμενη κυκλοφορία, μου απάντησε ότι ναι μεν είχε πολύ επιβαρυμένη υγεία, αλλά ποτέ δεν ένιωσε αποκομμένη από τα μουσικά πράγματα. Οσο για το «Burning moonlight», με παρέπεμψε στα λόγια της ίδιας της Φέιθφουλ: «Είναι καλή περίοδος να κοιτάξω πίσω. Με βοηθάει να θυμάμαι όλα τα πράγματα που έκανα. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι άνθρωπος της νοσταλγίας, αλλά απολαμβάνω πραγματικά τη φάση αυτής της αντανάκλασης με το παρελθόν μου». Ο Head πάλι, ένας από τους συνολικά τέσσερις παραγωγούς του άλμπουμ, που είχε συνεργαστεί με τη Φέιθφουλ για πρώτη φορά το 2004 στο «Before the poison», δήλωσε τα εξής σχετικά: «Είμαι πολύ χαρούμενος που βρέθηκε ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο η Μαριάν ένιωσε ικανή να γράψει και να τραγουδήσει ξανά. Οταν εκείνη με κάλεσε και μου ανάθεσε την παραγωγή αυτών των τραγουδιών, σκεφτόμασταν όλοι πόσο δύσκολο θα ήταν με την κατάσταση της υγείας της, στην πραγματικότητα όμως έκανε ξανά την υπέρβασή της, κάνοντας κι εμάς να νιώσουμε ότι μπορούμε να της δώσουμε μια νέα κατεύθυνση – κάτι που η ίδια πάντα ήθελε και πίεζε τον εαυτό της καθ’ όλη την καριέρα της».
Επιστροφή στις ποπ και φολκ ρίζες. Αυτή είναι η νέα κατεύθυνση που περιγράφει ο Head και έχει επετειακό χαρακτήρα, για τη συμπλήρωση ακριβώς εξήντα χρόνων από το δισκογραφικό ντεμπούτο της Φέιθφουλ. Ετσι, η μία πλευρά του βινυλίου άντλησε τη ρεπερτοριακή έμπνευσή του από το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ της και η δεύτερη πλευρά από τις πιο φολκ αναζητήσεις της με το δεύτερο άλμπουμ της «Come my way» (αμφότερα είχαν κυκλοφορήσει τον Απρίλιο του 1965 ξεχωριστά, συστήνοντας την «ποπ» και τη «φολκ» 19χρονη τότε καλλιτέχνιδα). Αυτές οι φολκ ρίζες, στις οποίες φαίνεται να ξαναγύρισε η Μαριάν λίγο πριν αφήσει αυτό τον κόσμο, εκφράζονται και μέσα από το όμορφο εξώφυλλο που επιμελήθηκε ο κορυφαίος Αυστραλός εικαστικός Ντέιβιντ Φρέιζερ – ένα εξώφυλλο που παραπέμπει ευθέως στο θρυλικό «John Barleycorn must die» των Traffic από το 1970.
Παρελθόν και παράδοση
Σε ό,τι αφορά το υλικό του «Burning moonlight», μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ομώνυμο τραγούδι, αφού πρόκειται ουσιαστικά για μια απάντηση της Φέιθφουλ (έγραψε τους στίχους) στο αθάνατο ποπ χιτ «As tears go by», που της έδωσαν μια φορά κι ένα καιρό οι Rolling Stones. Ενώ δηλαδή το «As tears go by» ξεκινούσε με τη νεανική αιθέρια φωνή της Μαριάν να λέει «It is the evening of the day», τώρα την ακούμε με μια καταταλαιπωρημένη –και γι’ αυτό συγκλονιστική– φωνή να αρθρώνει τις φράσεις «It’ s the sort of mood I’m in». Και το πράγμα πάει λέγοντας… Το επόμενο τραγούδι, το «Love is», είναι μια καινούργια, αμιγώς ποπ μπαλάντα, βασισμένη ως κλίμα και ως αίσθηση στο αντίστοιχο ποπ ξεκίνημά της. Οσο για τα δύο παραδοσιακά τραγούδια στη δεύτερη πλευρά, το ένα, το «Three kinsmen bold», η Μαριάν το είχε ακούσει από τον πατέρα της, Γκλιν Φέιθφουλ, ο οποίος της είχε μάθει τα δικά τους παραδοσιακά τραγούδια. Το άλλο, το «She moved thru’ the fair», αποτελεί στάνταρ κομμάτι στις συναυλίες της επί σειρά δεκαετιών (η πρώτη εκτέλεση βρίσκεται στο «North country maid», το τρίτο προσωπικό άλμπουμ της τραγουδίστριας από το 1966).
Η πρώτη ανακοίνωση γι’ αυτή την κυκλοφορία είχε γίνει από τα μέσα Μαρτίου του 2025 με τις ηχογραφήσεις να είναι έτοιμες. Ο θάνατος της Φέιθφουλ στις 30 Ιανουαρίου ήταν και η αιτία που είχαν παγώσει τα πάντα, με αποτέλεσμα το «Burning moonlight» να κυκλοφορήσει τελικά σε ένα φροντισμένο πακέτο βινυλίου πριν από ενάμιση μήνα, ενώ στις 6 Ιουνίου δρομολογείται η παγκόσμια ψηφιακή διανομή του ως digital EP. Κατά τη γνώμη μου, είναι ένα αριστουργηματικό μίνι άλμπουμ που δεν έχει μέσα του καμία αίσθηση «τέλους», γνωρίζοντας και το πότε επήλθε το βιολογικό τέλος της καλλιτέχνιδας. Αντιθέτως, είναι ένα άλμπουμ που περικλείει όλη τη θέλησή της να κρατηθεί στη ζωή και να κάνει αυτό για το οποίο ξεχώρισε στον πολυτάραχο βίο της: την τέχνη της μουσικής και του τραγουδιού.
INF0
Το «Burning moonlight» της Μαριάν Φέιθφουλ κυκλοφορεί σε βινύλιο από την Decca Records και θα είναι διαθέσιμο στις ψηφιακές πλατφόρμες από τις 6 Ιουνίου
