Πρόκειται για μια νεοφιλελεύθερη προσέγγιση της μόρφωσης η οποία οφείλει να παρακολουθεί την αγορά εργασίας. Ίσως και να ακούγεται ωραίο ή και πρακτικό.
Εξάλλου είναι προς αυτή την κατεύθυνση αυτό που λέει εδώ και χρόνια η πρώην υπουργός Παιδείας και νυν Εργασίας, Νίκη Κεραμέως. Όταν μιλά για ανάγκη «το εκπαιδευτικό σύστημα να συνδεθεί με τις τάσεις της αγοράς εργασίας».
Μόνον που το δικαίωμα στη μόρφωση και η ολοκλήρωση της προσωπικότητας ενός ατόμου δεν υπακούουν σε νόμους της αγοράς και της ζήτησης.
Εξάλλου και η τεχνολογία και η καινοτομία δεν εξελίχτηκε με κατευθυνόμενη γνώση αλλά προωθήθηκε από σκεπτόμενους οραματιστές, από «μορφωμένους».
Η αλήθεια είναι πως η υποτιθέμενη «σύγχρονη λογική» όπου τα κράτη –και οι κυβερνήσεις μαριονέτες- υποτάσσονται στην επιχειρηματικότητα και για να είμαστε και σοβαροί στους επιχειρηματίες που στηρίζουν ή βγάζουν τις κυβερνήσεις είναι μια τάση που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα ίδια τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Και καλό είναι ένας απόφοιτος να βρίσκει εύκολα δουλειά, μόνον που ο ρόλος των Πανεπιστημίων (και της Εκπαίδευσης) δεν είναι αυτός.
Είναι η άποψη που σε μια πιο προχωρημένη μορφή, θέλει κύκλους σπουδών σε ανώτατο ιδρύματα με δεύτερο συνθετικό το όνομα της επιχείρησης που «επενδύει» σε αυτό. Αν θέλουν οι επιχειρήσεις να χρηματοδοτήσουν τη μόρφωση, μπορούν να πληρώνουν περισσότερους φόρους ή να κάνουν ανιδιοτελείς δωρεές.
Ας κάνουμε μια βασική διαφοροποίηση. Μόρφωση δεν είναι η απόκτηση δεξιοτήτων.
Μόρφωση είναι ένα βασικό λιθαράκι της προσωπικότητας του ανθρώπου που θα σε κάνει να μάθεις καλύτερα τον εαυτό σου και το περιβάλλον σου.
Μόρφωση είναι η αναζήτηση της δικής σου αλήθειας και της δικής σου κλίσης.
Μπορείς να είσαι άνετα δημοσιογράφος ή ελαιοχρωματιστής αλλά το βράδυ να κοιτάζεις τα αστέρια με ένα τηλεσκόπιο.
Μπορείς να έχεις ό,τι αναζήτηση θέλεις.
Μπορείς για παράδειγμα να ασκείς δικηγορία και παράλληλα να ασχολείσαι με την υποκριτική ή να παίζεις στο θέατρο.
Μπορείς να έχεις βγάλει Μαθηματικό, τον ελεύθερο χρόνο να ασχολείσαι με τους αριθμούς αλλά η εργασία σου, αυτό που σου δίνει τα προς το ζην, να είναι η Ιατρική…
Με απλά λόγια, μόρφωση είναι η ολοκλήρωση της πολύμορφης προσωπικότητας του κάθε ανθρώπου.
Το εάν το κράτος έχει ανάγκη από περισσότερους πυροσβέστες ή αρχιτέκτονες ή γραμματείς δεν σημαίνει πως η μόρφωση ενός ανθρώπου μπορεί να υστερήσει…
Όπως και δεν επιτρέπεται οι εταιρείες να μπουν μέσα στα πανεπιστήμια και να υπαγορεύουν την ατζέντα της μόρφωσης…
Μπορεί το σύστημα να μας θέλει σκράπες, χειριστές μηχανημάτων ή ρομπότ.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η ανθρωπότητα δεν έχει περάσει την Αναγέννηση, τον Διαφωτισμό και τις μεγάλες ανατροπές που θέλουν τον άνθρωπο γνώστη του ίδιου και του περιβάλλοντος…
Ας μην αφήσουμε να μας κάνουμε ρομπότ και ας αφήσουμε τις κρατικές και επιχειρηματικές αντιλήψεις έξω από τα Πανεπιστήμια.
Διαβάστε επίσης:
