Η ώρα του (καλού) παιδιού Κιμ

Η μεταμόρφωση του Κιμ Γιονγκ-Ουν από δαίμονα σε καλό παιδί είναι μεν εντυπωσιακή αλλά όχι απρόσμενη. Στο πρωτοχρονιάτικο διάγγελμά του είχε πει ότι το πυρηνικό και πυραυλικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας «ολοκληρώθηκε».

Μετάφραση: περιμένω τις κινήσεις σας. Το μήνυμα έφτασε αμέσως στους τέσσερις βασικούς αποδέκτες, τους τρεις εχθρούς (Σεούλ, Ουάσιγκτον, Τόκυο) και τον μοναδικό σύμμαχο (Πεκίνο) πυροδοτώντας, προφανώς, αλυσιδωτές εκρήξεις μυστικής διπλωματίας.

Η πρόσφατη επίσκεψη Κιμ στην Κίνα, με «παραδοσιακά» τεθωρακισμένο τρένο, δείχνει ότι ο ισόβιος πλέον Κινέζος ηγέτης Σι Τζινπίνγκ παρέχει εγγυήσεις στον προστατευόμενό του ενόψει της συνάντησης Τραμπ – Κιμ το Μάιο. Θα μεσολαβήσει, στα τέλη Απριλίου, η τρίτη ενδοκορεατική διάσκεψη κορυφής, όπου ο Κιμ θα παζαρέψει την ύφεση με το Νοτιοκορεάτη πρόεδρο Μουν Τζάε-ιν. Τι δίνει ο Κιμ ;

Τα «εύκολα» είναι η τυπική λήξη του πολέμου της Κορέας (1950-1953), η διευκόλυνση μετακινήσεων για συγγενείς που βρέθηκαν στη «λάθος γραμμή των συνόρων» και κάποια διεύρυνση της οικονομικής συνεργασίας με τη Δύση και το Νότο.

Τα δύσκολα είναι η παραμονή του στην εξουσία με σταδιακή αποπυρηνικοποίηση της χερσονήσου. Δηλαδή η αποδυνάμωση του ισχυρότερου χαρτιού του Κιμ. Χωρίς κινεζικές «πλάτες» θα είναι πολιτική αυτοκτονία. Ο Σι καλείται να τον πείσει ότι η απειλή ενός πυρηνικού Αρμαγεδδώνα όσους καρπούς είχε να αποφέρει τους απέφερε.

Ο Λευκός Οίκος δείχνει να θέλει να ζήσει με ένα βολικό δικτάτορα. Ας κρατάμε όμως, ακόμα, μικρό καλάθι. Ο Κιμ δεν είναι αφελής Καντάφι. Και ο Τραμπ, ασταθής και απρόβλεπτος, τραμπαλίζεται ανάμεσα στη συνύπαρξη και τον οικονομικό πόλεμο με την Κίνα.