Μία από τις φιλοδοξίες που είχαν όσοι υπουργοί αναλάµβαναν το υπουργείο Παιδείας από το 1974 και µετά ήταν να ταυτίσουν το όνοµά τους µε αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστηµα. Οι λεγόµενοι νόµοι Κοντογιαννόπουλου, Γιαννάκου, Αρσένη ή ∆ιαµαντοπούλου δεν ήταν παρά έκφραση αυτής της έντονης φιλοδοξίας. Ο κάθε υπουργός επιχειρούσε (και είναι απολύτως φυσικό) να νοµοθετήσει µε βάση την πολιτική φιλοσοφία της κυβέρνησής του βάζοντας ταυτόχρονα το προσωπικό αποτύπωµα. Το θέµα ωστόσο µε όλες τις λεγόµενες αλλαγές στην παιδεία ήταν ότι τα µάτια ήταν συνήθως στραµµένα στον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθµια εκπαίδευση και στο νεοελληνικό όνειρο του πανεπιστηµίου, ακόµη κι όταν είχε πλέον αποδειχτεί ότι δεν έχει κανένα ουσιαστικό αντίκρισµα για επαγγελµατική αποκατάσταση.
Η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη, αφού κατά παράβαση του συντάγµατος ικανοποίησε το αίτηµα να γίνουν ιδιωτικά πανεπιστήµια τα «ΙΕΚ Μπύθουλας», επιχειρεί να προχωρήσει σε αυτό που ονοµάζει «ασφάλεια των πανεπιστηµίων». Η κυβέρνηση αφήνει να εννοηθεί ότι η ασφάλεια και η τάξη στα πανεπιστήµια αποτελούν ταυτοτικό θέµα γι’ αυτήν. Αν όµως αποτελεί πραγµατικά θέµα ταυτότητας που καταδεικνύει την πολιτική της στόχευση, τότε έχουµε σοβαρό θέµα ταύτισης µε τον Τραµπ. Είναι πραγµατικά κρίµα για τη νυν υπουργό Σοφία Ζαχαράκη να ταυτίζει τη θητεία της όχι έστω µε αποτυχηµένες παρεµβάσεις στην παιδεία, αλλά µε τον τραµπισµό µε κουπ και βαφή Μητσοτάκη.
Στις 11 του περασµένου Απρίλη η κυβέρνηση Τραµπ µε επιστολή της στο Χάρβαρντ απαίτησε από το εν λόγω πανεπιστήµιο, που κλείνει σχεδόν 400 χρόνια ζωής, να προχωρήσει σε αλλαγές που αφορούν τη λειτουργία του, τις εισαγωγές φοιτητών, τις προσλήψεις διδακτικού προσωπικού και τη δραστηριότητα των φοιτητών. Μία από τις απαιτήσεις ήταν να µη φορούν µάσκες οι διαδηλωτές. Το Χάρβαρντ χρειάστηκε µόλις 72 ώρες για να απαντήσει µέσω του προέδρου του Αλαν Γκάρµπερ ότι «καµιά κυβέρνηση, ανεξάρτητα από το ποιο κόµµα βρίσκεται στην εξουσία, δεν µπορεί να επιβάλει πώς θα λειτουργούν τα πανεπιστήµια».
Σε τιµωρία του πανεπιστηµίου ο Τραµπ έκοψε χρηµατοδότηση 2,2 δισεκατοµµυρίων δολαρίων, αλλά αυτό δεν έχει κάµψει την πανεπιστηµιακή κοινότητα.
Στην Ελλάδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχειρεί να παρέµβει στο αυτοδιοίκητο των πανεπιστηµίων και να ορίσει γενικά τους όρους λειτουργίας τους. Μέρος του σχεδίου παρέµβασης και εξάρτησης των πανεπιστηµίων από την κυβέρνηση είναι και το λεγόµενο θέµα ασφάλειας για τα πανεπιστηµιακά ιδρύµατα. Σε µια χώρα όπου µαφιόζοι εκτελούν µαφιόζους µε καλάσνικοφ, έχοντας µάλιστα συνέργεια µε αξιωµατικούς της ΕΛΑΣ, όπου ανατινάζονται κτίρια, όπου σφάζονται ανυπεράσπιστες γυναίκες στις πόρτες αστυνοµικών τµηµάτων, η αντ’ αυτού Ζαχαράκη επιµένει ότι υπάρχει πρόβληµα ασφάλειας στα πανεπιστήµια. Γίνεται συστηµατική προσπάθεια να εµφανιστούν τα ανώτατα ιδρύµατα, οι φοιτητές και οι καθηγητές τους σαν πυρήνες εγκληµατικότητας και ανοµίας. Τα φιλικά προς την κυβέρνηση µέσα ενηµέρωσης παίζουν ειδήσεις µε κουκουλοφόρους που βιαιοπραγούν και ασχηµονούν στα πανεπιστήµια σαν να γνωρίζουν ποιοι είναι οι δράστες.
Η κυβέρνηση κατασκευάζει κλίµα απειλής για να επενδύσει στα συντηρητικά αντανακλαστικά και να βάλει χέρι στα πανεπιστήµια. Θέλει δηλαδή δικαιολογία για να διαπράξει το πολύ σοβαρό έγκληµα της κατάργησης των πανεπιστηµίων ως χώρων ελεύθερης διακίνησης ιδεών και αυτόνοµου καθορισµού της λειτουργίας τους. Το νέο σκοταδιστικό πυροτέχνηµα είναι η πρόθεση να νοµοθετηθεί η διαγραφή των φοιτητών που εντοπίζονται σε επεισόδια. Ακούγεται υγιώς παραδειγµατικό, αλλά είναι επικίνδυνο και µυρίζει γράσο ερπύστριας.
Φυσικά και στα πανεπιστήµια υπάρχουν και παραβατικές συµπεριφορές και κάποιες φορές εγκληµατικές πράξεις. Οταν υπάρχουν, η τιµωρία προβλέπεται από τον νόµο και δεν υπάρχει πολίτης που δεν θέλει να εφαρµοστεί. Εδώ όµως έχουµε την κυβέρνηση των «µεµονωµένων περιστατικών» (µεµονωµένος ο αστυνοµικός που πουλάει ναρκωτικά, µεµονωµένος ο εφοριακός που τα παίρνει, µεµονωµένος ο πολιτικός που χρηµατίζεται) να κάνει µια ύποπτη γενίκευση.
Συµφωνεί άραγε η κ. Ζαχαράκη να θεσπιστεί αστυνοµία εφορίας µέσα στην ΑΑ∆Ε γιατί υπάρχουν επίορκοι εφοριακοί; Μήπως να θεσµοθετηθεί αστυνοµία ιερέων στις µητροπόλεις γιατί υπάρχουν και απατεώνες παπάδες; Γιατί λοιπόν δηµιουργήθηκε πανεπιστηµιακή αστυνοµία επειδή κάποιος φοιτητής παρανόµησε;
Η νοµοθέτηση της πανεπιστηµιακής αστυνοµίας δεν έχει σκοπό την προστασία των πανεπιστηµίων, αλλά τη δηµιουργία της εντύπωσης ότι τα πανεπιστήµια είναι µπάχαλα. Τα πανεπιστήµια από τα οποία έχουν βγει πεφωτισµένοι άνθρωποι οι οποίοι εγκατέλειψαν την Ελλάδα όχι λόγω του µπάχαλου στα πανεπιστήµια αλλά του µπάχαλου στις κυβερνήσεις.
Παρότι η αντιπολίτευση πυροβολεί την κυβέρνηση, δεν αντιµετωπίζει το θέµα ως τραµπική µεθόδευση Μητσοτάκη. Παραδόξως, την πλήρη και ουσιαστική διάσταση του θέµατος ως προσπάθειας κατάργησης του αυτοδιοίκητου των πανεπιστηµίων έπιασε η Αννα ∆ιαµαντοπούλου, η οποία δήλωσε:
«Εχουµε µια εντελώς λανθασµένη προσέγγιση αυτή την περίοδο. Σαν να είναι τα πανεπιστήµια διευθύνσεις του υπουργείου. ∆ηλαδή να κάνει έναν νόµο το υπουργείο και να πει ότι, αν γίνει µια καταστροφή, θα τον διαγράψεις. Αυτό δεν συµβαίνει πουθενά στον κόσµο. Είναι έξω από κάθε λογική να υπάρχει αυτή η παρέµβαση στα πανεπιστήµια».
Σε έναν νοµοθετικό οίστρο η κυβέρνηση θα µπορούσε να νοµοθετήσει ότι αν παρανοµήσει κάποιος ιερέας, τότε παύει να είναι ιερέας. Ή, ακόµη χειρότερα, αν παρανοµήσει ο σύζυγος, τότε αυτοδίκαια λύνεται ο γάµος µε τη σύζυγο. Η τύχη του ιερέα κρίνεται ως γνωστόν από την Ιερά Σύνοδο και όποιων άλλων σχέσεων από τους συµµετέχοντες. Το κράτος είναι υπεύθυνο για τη χρηµατοδότηση των πανεπιστηµίων και, όπως ορίζουν το σύνταγµα, οι νόµοι αλλά και οι δηµοκρατικές παραδόσεις σε όλα τα πανεπιστηµιακά ιδρύµατα στον δυτικό κόσµο, η διοίκησή τους ανήκει στην κοινότητα.
Η υποτιθέµενη ταυτοτική θέση του Μητσοτάκη µε συγκεκριµένου τύπου πανεπιστηµιακή λειτουργία δείχνει εµµονική. Ο πρωθυπουργός, ο οποίος δεν τα κατάφερε και πολύ καλά µε τα ελληνικά πανεπιστήµια, δείχνει να διακατέχεται από εκδικητική διάθεση. Αφού έκανε κάποια µπερδεµένα µεταπτυχιακά στο εξωτερικό και αυτοαναγορεύτηκε άξιος και άριστος γι’ αυτό τον λόγο, επέστρεψε στην Ελλάδα για να συνετίσει τους πανεπιστηµιακούς και τους φοιτητές. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η επαγγελµατική του αξιοσύνη δεν κατάφερε να επιβεβαιωθεί εργασιακά, αφού βρήκε δουλειά µέσω ρουσφετιού που έκανε ο Κώστας Σηµίτης στον πατέρα Μητσοτάκη.
Σε κάθε περίπτωση, όποιος και να είναι ο λόγος της επιµονής σε κάτι για το οποίο αντιδρά το σύνολο της πανεπιστηµιακής κοινότητας, στα πανεπιστήµια οι µόνες κυβερνήσεις που έκαναν παρεµβάσεις ήταν πάντα αντιδηµοκρατικές. Και συνήθως το πλήρωσαν. Στο Χάρβαρντ πάντως, από το οποίο πέρασε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ήταν ξεκάθαροι στο ποιος παίρνει αποφάσεις στα πανεπιστήµια.
Διαβάστε επίσης:
Ποιος είναι ο νέος Πάπας Λέων ΙΔ’ – Οι θέσεις του και η διαδρομή από το Σικάγο στο Βατικανό
Ρόμπερτ Φράνσις Πρεβόστ: Ποιος είναι ο νέος Πάπας – Ο πρώτος Αμερικανός
Ο Ρόμπερτ Πρεβόστ είναι ο νέος Πάπας
Μπιλ Γκέιτς: «Ο Έλον Μασκ σκοτώνει τα πιο φτωχά παιδιά του κόσμου»
Πακιστάν: Κινεζικό μαχητικό J-10 κατέρριψε ινδικά αεροσκάφη, λένε αμερικανοί