Ήταν Δευτέρα, 21 Αυγούστου του 1911, όταν το Παρίσι ξύπνησε χωρίς τη Μόνα Λίζα. Ο διάσημος πίνακας του Λεονάρντο ντα Βίντσι, που κοσμούσε την Πινακοθήκη του Λούβρου, είχε εξαφανιστεί. Το γεγονός προκάλεσε διεθνή σάλο, μετατρέποντας ένα έργο τέχνης που μέχρι τότε ήταν γνωστό αποκλειστικά στους κύκλους των ειδικών της τέχνης, σε αντικείμενο παγκόσμιου ενδιαφέροντος και θαυμασμού.
Το μουσείο εκείνη την ημέρα ήταν κλειστό για το κοινό. Όταν το επόμενο πρωί οι φύλακες διαπίστωσαν ότι ο πίνακας είχε εξαφανιστεί από τη θέση του. Αρχικά πίστεψαν ότι είχε μεταφερθεί για συντήρηση, αλλά καθώς περνούσαν οι ώρες, γινόταν σαφές ότι κάτι τρομερό είχε συμβεί: η Μόνα Λίζα είχε κλαπεί.
Η είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου. Οι γαλλικές αρχές εξαπέλυσαν ανθρωποκυνηγητό, ανακρίνοντας καλλιτέχνες, συλλέκτες και εργάτες του μουσείου. Ανάμεσα στους υπόπτους βρέθηκαν ο Πάμπλο Πικάσο και ο Γκιγιόμ Απολινέρ, χωρίς ωστόσο να προκύψουν ενοχοποιητικά στοιχεία εναντίον τους. Για δύο ολόκληρα χρόνια, το αριστούργημα του ντα Βίντσι θεωρούνταν χαμένο.
Το 1913, ο δράστης αποκαλύφθηκε: ήταν ο Ιταλός Βιντσέντσο Περούτζια, πρώην υπάλληλος του Λούβρου. Ο δράστης, ισχυρίστηκε ότι η κλοπή ήταν πατριωτική ενέργεια για να επιστραφεί η Μόνα Λίζα στην Ιταλία, καθώς πίστευε ότι είχε αφαιρεθεί από τον Ναπολέοντα κατά την εκστρατεία του στην Ιταλία (1796-97). Ωστόσο, από τις επιστολές του προς γονείς και εμπόρους τέχνης, προκύπτει ότι στόχος του ήταν και οικονομικός καθώς ζήτησε 500.000 ιταλικές λίρες για την επιστροφή του πίνακα.
Η υπόθεση όμως είχε ξεκινήσει με μεγαλύτερο σχεδιασμό. Στις 21 Αυγούστου 1911, ο Περούτζια, μαζί με δύο ακόμη Ιταλούς εργάτες, εισέβαλαν στο Λούβρο τα ξημερώματα, παρακάμπτοντας τα μέτρα ασφαλείας της εποχής. Οι τρεις άνδρες είχαν περάσει τη νύχτα κρυμμένοι σε έναν αποθηκευτικό χώρο με υλικά τέχνης και, μόλις το μουσείο άνοιξε, αφαίρεσαν τη Μόνα Λίζα από τον τοίχο, βγάζοντας το ξύλινο πλαίσιο και την προστατευτική θήκη.
Μετά την επιστροφή της στο Λούβρο, η Μόνα Λίζα μετατράπηκε σε σύμβολο όχι μόνο της Αναγέννησης αλλά και της πολιτιστικής ταυτότητας της Ευρώπης.
