Για έναν σεμνό και ευαίσθητο μουσικό που ακόμη είχε να προσφέρει πολλά έκανε λόγο η Μαρία Φαραντούρη, με ανάρτησή της στο διαδίκτυο, αποχαιρετώντας τον μουσικό Μιχάλη Γρηγορίου, που έφυγε αναπάντεχα από τη ζωή το περασμένο Σάββατο.
Μεγαλωμένος μέσα σε ένα καλλιτεχνικό περιβάλλον, ο Μιχάλης Οικονόμου ήταν γιος του σκηνοθέτη Γρηγόρη Γρηγορίου και της ποιήτριας Μαρίας Παπαλεονάρδου, ενώ ήταν από τους πρώτους νέους συνθέτες που ο Μάνος Χατζιδάκις κάλεσε για να εργαστούν στο Τρίτο Πρόγραμμα στα τέλη της δεκαετίας του 1970.
Η τραγουδίστρια με μια συγκινητική αναδρομή ξετύλιξε το κουβάρι της πολύχρονης φιλίας τους με αναφορές στη συνεργασία τους πάνω στην ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη.
«Ευρισκόμενη στο εξωτερικό έμαθα για τον ξαφνικό θάνατο του αγαπημένου μου φίλου Μιχάλη Γρηγορίου. Η στενοχώρια μου κι όλων των κοινών μας φίλων είναι μεγάλη.
Γνώρισα τον Μιχάλη τη δεκαετία του ’70 και συνδέθηκα μαζί του με στενή φιλία και κοινή αγάπη για τη μουσική και την έκφρασή της μέσα από το τραγούδι. Ο Μιχάλης ήταν ένας ανήσυχος διανοητής της μουσικής δημιουργίας. Τον απασχολούσε η αισθητική, η πολιτισμική και η κοινωνική διάσταση της μουσικής και τις απόψεις του τις υποστήριζε με πάθος: θεωρητικά με τα βιβλία του (όχι μόνο ως συγγραφέας αλλά και ως μεταφραστής σπουδαίων μελετών) και στην πράξη με το μουσικό έργο του. Ένα έργο εξαιρετικό, πρωτοποριακό και πολυσύνθετο. Είχα τη χαρά να ερμηνεύσω τις συνθέσεις του: «Η Αγάπη είναι ο Φόβος» σε ποίηση του Μανώλη Αναγνωστάκη, «Μπλε» της Ρηνιώς Παπανικόλα και «Κόκκινη Κλωστή» του Κώστα Καρτελιά. Έργα που κατέχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου και αποτέλεσαν σπουδή για μένα, μια ιδιαίτερη και πλούσια εμπειρία.
Χαιρετώ τον Μιχάλη Γρηγορίου με μεγάλη θλίψη. Ο κόσμος της σύγχρονης ελληνικής μουσικής δημιουργίας όντως νιώθει και γίνεται φτωχότερος, χάνοντας ένα ουσιαστικό, ταλαντούχο μέλος του, έναν δημιουργό σεμνό και ευαίσθητο που είχε ακόμη να προσφέρει πολλά» – Μαρία Φαραντούρη.
