Η Τζέιν Γκούντολ θα λείψει. Όχι μόνο ως επιστήμονας, αλλά και ως προσωπικότητα που απέδειξε με το παράδειγμα της ζωής της ότι δεν χρειάζεται να συντάσσεται κάποιος με τους «δυνατούς» για να έχει θέση στον κόσμο. Η Γκούντολ, η οποία πάντοτε μιλούσε καθαρά και χαμηλόφωνα –ίδιον των πραγματικών ηγετών– σε αντίθεση με την τόσο κραυγαλέα εποχή μας, ασχολήθηκε με τα δικαιώματα των ζώων σε μια εποχή που αυτό θεωρούνταν στην καλύτερη περίπτωση γραφικό. Πήγε κόντρα στους δασκάλους της οι οποίοι επέμεναν να τη συμβουλεύουν να μη δίνει ονόματα στους χιμπαντζήδες που μελετούσε, καθώς στα μάτια τους όλοι ήταν ίδιοι – απλώς ζώα. Η κορυφαία πρωτευοντολόγος γεννήθηκε και μεγάλωσε τον καιρό που η Βρετανική Αυτοκρατορία έπνεε τα λοίσθια. Ωστόσο η αντίληψη περί ανωτερότητας του λευκού ανθρώπου ήταν η επικρατούσα σε μια κοινωνία που είχε δομηθεί πάνω στην αποικιοκρατία. Σε αυτή την κοσμοθεώρηση οι μη λευκοί και τα ζώα όταν δεν ήταν επικίνδυνοι μπορούσαν να απομυζηθούν για χάρη του κέρδους.
Σε αυτό το πλαίσιο και όχι στο σημερινό η Γκούντολ κάθισε δίπλα στους χιμπαντζήδες του Εθνικού Πάρκου Γκόμπε της Τανζανίας και προσπάθησε να τους κατανοήσει και να μάθει τη γλώσσα τους. Και μέσα από αυτήν τη διαδικασία έδωσε σε όλη την ανθρωπότητα τα χαμένα κλειδιά της εξέλιξης. Από νωρίς κατάλαβε ότι κανείς μας σε αυτό τον πλανήτη δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς τα άλλα είδη. «Δεν έχουμε δανειστεί το μέλλον, το έχουμε κλέψει» έλεγε στις ομιλίες της εξηγώντας ότι ο υπερπληθυσμός οδηγεί στην εξάντληση των φυσικών πόρων και ότι δεν έχει καμία σημασία να γίνουμε πλούσιοι αν δεν έχουμε νερό να πιούμε. Σε μια εποχή που τα παρανοϊκά σενάρια του Ίλον Μασκ προβλέπουν τον εποικισμό του Αρη απαξιώνοντας τη ζωή στη Γη, η απώλεια της Γκούντολ είναι συντριπτική.
