Και τι ζητάω; Μία ευκαιρία… επιδότηση να πάρω
Από πρωτιά σε επιτυχία και από νίκη και σε θρίαμβο μεταπηδά ημέρα με την ημέρα η χώρα. Κάπως έτσι τα διθυραμβικά σχόλια (εντός και εκτός συνόρων) δεν επαρκούν για να σκιαγραφήσουν την πραγματική, αδιαμφισβήτητή «εκπληκτική ποιότητα ζωής». Ξέρετε εσείς. Μην τα γράφουμε όλη την ώρα.
Αλλά είναι και αυτή η Eurostat. Δεν μας φτάνει δηλαδή μία Κοβέσι που μάς έχει κάτσει στον σβέρκο, έχουμε και την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία με τους… εμπαθείς χαρτογιακάδες της που κουνούν το δάχτυλο. Λες και δεν έχουμε άλλα θέματα να ασχοληθούμε.
Τούτη τη φορά, επιστράτευσε την «υποκειμενική φτώχεια» για να τορπιλίσει τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς για την αδιαμφισβήτη κοινωνικο-οικονομική ευμάρεια. Όπως αναφέρει, το 2024, σχεδόν 7 στους 10 εν Ελλάδι κατοικούντες, ένιωσαν/αισθάνθηκαν/θεωρούν πως ήταν αδύναμοι να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Η λέξη κλειδί είναι «αισθάνθηκαν».
Γιατί δεν μπορεί να έχει πραγματικά συμβεί κάτι τέτοιο. Μόνο με όρους ψυχολογίας μπορεί να ψηλαφιστεί η ρίζα του προβλήματος. Το είχε πει άλλωστε πριν περίπου τρία χρόνια και ο κ. Άδωνης Γεωργιάδης και έπεσαν να τον φάνε. Λοιδορήθηκε επειδή είπε πως η κατανάλωση στα καύσιμα μειώθηκε για ψυχολογικούς λόγους (των καταναλωτών) και όχι επειδή η βενζίνη είχε φτάσει (ξανά) 2 ευρώ.
Μάλιστα, η Eurostat εμβαθύνει: «Η υποκειμενική φτώχεια αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο τα άτομα αντιλαμβάνονται τη δική τους οικονομική κατάσταση (…) Η αξιολόγηση λαμβάνει υπόψη την υλική ευημερία των νοικοκυριών, συμπεριλαμβανομένων των εισοδημάτων, των δαπανών, των χρεών».
Μολαταύτα, ουδέν κακό αμιγές καλού, γιατί μέσω Eurostat έχουμε μάθει όλους τους αρνητικούς οικονομικούς δείκτες και όλες τις λέξεις που μπορούν να συνοδεύσουν τη φτώχεια. Απόλυτη, σχετική, υποκειμενική. Κίνδυνος φτώχειας. Όπου φτωχός και η μοίρα του, γενικώς.
Εκτός αν είσαι διάσημος. Εκεί τα πράγματα αλλάζουν. Και το περιπολικό γίνεται ταξί και όλα. Όχι, όπως στην περίπτωση της Κυριακής Γρίβα, δηλαδή, που είδε τον δολοφόνο της, ζήτησε ένα περιπολικό για να τη συνοδεύσει και της απάντησαν ότι δεν είναι ταξί.
Εν προκειμένω, η απάντηση που, «ρόλαρε» ελαφρώς χειρότερα και από το κλαταρισμένο ελαστικό του οχήματος στο οποίο επέβαινε η Βανδή, ήταν μέσες-άκρες το γνωστό «δεν είναι αυτό που νομίζετε». Όπως και σε τόσες και τόσες περιπτώσεις. Λιγότερο ή περισσότερο σοβαρές. Φερ’ ειπείν στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Απλά εκεί «σκόνταψε» πάνω στην Ευρωπαία Εισαγγελέα που δεν έκλεισε τα αυτιά της όταν τα πρόβατα βέλαζαν μέχρι έξω από την πόρτα της.
Καταιγίδα αποκαλύψεων. Ποσά που ζαλίζουν, εκατομμύρια ευρώ, Ferrari, Porsche, Jaguar, αρχηγοί, υπαρχηγοί, εγκέφαλοι, παρατρεχάμενοι. Αγρότες κατ’ επάγγελμα (λίγοι), αγρότες κατ’ όνομα (περισσότεροι). Άνθρωποι που η μοναδική σχέση τους με την υγιή αγροτιά είναι μία χούφτα ενσταντανέ με (ξένα) πρόβατα, για να ξεκλειδώσει η πολυπόθητη επιδότηση.
Πόθεν πώς έφταναν στα χέρια τους αυτές οι επιδοτήσεις; Ποιοι έδειξαν την οδό και άνοιξαν την κάνουλα για να τρέξει γάργαρο το… ρευστό εκ Βρυξελλών;
Σιγή ιχθύος.
Ρεντίκολο
Όλα αυτά ενώ οι πολιτικοί ταγοί της χώρας πασχίζουν ειλικρινώς ώστε να μη γίνεται ρεντίκολο διεθνώς, όπως πολύ σωστά διατύπωσε ο πρωθυπουργός. Εγχείρημα εξαιρετικά δύσκολο να έλθει εις πέρας, ειδικά όταν γιατροί και εκπαιδευτικοί επιβραβεύονται με κρότου λάμψης και χημικά, αντί για ρεπό ή αυξήσεις μισθών αντίστοιχα. Σε αυτό το μήκος κύματος, οι πληροφορίες πώς γέλασαν μέχρι και στη Ζιμπάμπουε όταν έμαθαν για το 13ωρο στην Ελλάδα (χώρα της Ευρώπης σε όλους όσοι δεν το πιστεύετε), δεν επιβεβαιώνονται. Μέχρι στιγμής.
Βέβαια, δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για τους εργαζόμενους που γελούν πικρά στο περιβάλλον συντριπτικής -για την οικογενειακό προϋπολογισμό- ακρίβειας με μισθούς που επαρκούν για μισό μήνα. Παρ’ όλα αυτά δεν αναζήτησαν κανένα «μαντρί». Καμία επιδότηση. Κανενός ΟΠΕΚΕΠΕ.
Εξαρτάται τι ζητάει ο καθείς. Αυτό που αναρωτιούνταν ρητορικώς (δις) και οι αοίδιμοι Διονύσης Σαββόπουλος και Λαυρέντης Μαχαιρίτσας στους στίχους του ομώνυμου τραγουδιού.
Αν κρίνει κανείς από τις τελευταίες αποκαλύψεις για τις «μαϊμού» επιδοτήσεις, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που θα συμπλήρωναν αυτάρεσκα:
Τι ζητάω;
Μία ευκαιρία… επιδότηση να πάρω.
