Ηταν 9 Φεβρουαρίου του 1998,όταν μετά έναν αγώνα 5Χ5 με τους φίλους του στα γηπεδάκια της Θέρμης στη Θεσαλονίκη, ένας 21χρονος ποδοσφαιριστής, από τα μεγαλύτερα ταλέντα τότε, του ΠΑΟΚ αλλά και του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Παναγιώτης Κατσούρης, επέστρεφε με το αυτοκίνητο στο σπίτι του.
Όμως ανέπτυξε μεγάλη ταχύτητηα κι έχασε τον έλεγχο. Το όχημα ξέφυγε από την πορεία του έπεσε με δύναμη πάνω στο προστατευτικό στηθαίο μιας γέφυρας και κόπηκε στα δύο. Ο νεαρός ποδοσφαιριστής μεταφέρθηκε στο ΑΧΕΠΑ, όμως ήταν ήδη αργά. Η τραγική είδηση ότι «ο Παναγιώτης Κατσούρης σκοτώθηκε σε τροχαίο» κυκλοφόρησε γρήγορα και σόκαρε τον κόσμο.
Από την «μαύρη μέρα» πέρασαν κιόλας 20 χρόνια αλλά κανείς δεν ξεχνά τον Παναγιώτη που στο μικρό διάστημα της παρουσίας του στην Τουμπα, πρόλαβε να κάνει έντονη την παρουσία του. Κάθε χρόνο η ΠΑΕ τελεί επιμνημόσυνη δέηση, αρχικά μπροστά από τη θύρα 1 στην καταπακτή των αποδυτηρίων όπου χει στηθεί η προτομή του και στη συν΄χεια στα γραφεία της. Παράλληλα, από το 2009, με πρωτοβουλία της τότε διοίκησης Ζαγοράκη, διεξάγεται τουρνουά Ακαδημιών από τον ΠΑΟΚ που φέρει το όνομά του. Άξιοσημείωτο επίσης είναι ότι τη φανέλα του με το νούμερο 17 δεν την έχει φορέσει κανείς ξανά στην ομάδα.
Ο Παναγιώτης Κατσούρης (γεννήθηκε 28/10/76) στην Αθήνα. Από την ακαδημία Πλάτωνος πήρε μεταγραφή στη Νάουσα και από εκεί στον ΠΑΟΚ το καλοκαίρι του 1996. Ήταν διεθνής με όλες της μικρές εθνικές ομάδες. Το ντεμπούτο του με τον «δικέφαλο» το έκανε την 1η αγωνιστική της σεζόν 1996-97, στον αγώνα ΟΦΗ – ΠΑΟΚ 3-1, με προπονητή τον Σουηδό Γκίντερ Μπένγκτσον και συμπαίκτες τους Μιχόπουλο, Τασιόπουλο, Αλεξίου, Ζαφειρίου, Πις, Τουρσουνίδη, Γ. Αναστασιάδη, Ζουμπούλη, Χάβο, Καπετανόπουλο, Ντιμκόφσκι, Ζαγοράκη, Βρύζα. Το τελευταίο παιχνίδι του το έδωσε στις 25/1/98, κατά σύμπτωση πάλι με τον ΟΦΗ (αυτή τη φορά στην Τούμπα). Πρόλαβε να αγωνιστεί με τον ΠΑΟΚ σε 29 αγώνες και πέτυχε 3 γκολ.
