Η συντριπτική πλειονότητα της ακαδηµαϊκής κοινότητας έχει πλέον πειστεί ότι τα τρέχοντα κρίσιµα προβλήµατα στη λειτουργία των δηµόσιων πανεπιστηµίων εστιάζονται στις διαγραφές των φοιτητρών/-τριών λόγω του κανόνα ν+2, στις αντιδηµοκρατικές και προδήλως προβληµατικές διαδικασίες ανάδειξης των συµβουλίων διοίκησης και των πρυτανικών αρχών, σε συνδυασµό µε τις αρµοδιότητες αυτών. Επίσης, ο σχεδιασµός του νέου ακαδηµαϊκού χάρτη µετά τις εισηγήσεις της ΕΘΕΑΕ που προβλέπει ισχυρή συρρίκνωση των περιφερικών πανεπιστηµίων, προς όφελος των «µη κρατικών» (ιδιωτικών), αποτελεί ένα εξαιρετικά σηµαντικό ζήτηµα όχι µόνο για τα δηµόσια πανεπιστήµια αλλά και για την ελληνική κοινωνία.
Οσον αφορά την εφαρµογή των διατάξεων που προβλέπει ο νόµος Κεραµέως, τα πανεπιστήµια θα πρέπει να διαγράψουν τους «µη ενεργούς φοιτητές τους» µέχρι την 31η Αυγούστου 2025, αλλιώς θα έχουν κυρώσεις και τιµωρητικές περικοπές στη χρηµατοδότησή τους από το υπουργείο.
Η επιµονή της κυβέρνησης να διαγράψει περισσότερους από 310.000 φοιτητές από τα µητρώα των τµηµάτων τους είναι ένα µέτρο προδήλως άδικο, αντικοινωνικό και ακαδηµαϊκά προβληµατικό, όταν υιοθετείται οριζόντια και ταυτόχρονα χωρίς πρόνοια και σκέψη για τους λόγους καθυστέρησης της φοίτησης και τη διευκόλυνση ολοκλήρωσης των σπουδών τους. Αυτή η επιµονή µπορεί να εξηγηθεί µόνο από τη διαχρονική ιδεολογική αγκύλωση κύκλων της Ν∆. Οι φοιτητές/-τριες που έχουν υπερβεί τα ν+2 έτη σπουδών τους έχουν µηδενικό κόστος για το ελληνικό δηµόσιο, καθώς δεν δικαιούνται φοιτητική µέριµνα, δωρεάν συγγράµµατα, επίδοµα στέγης και άλλες διευκολύνσεις που παρέχονται στους φοιτητές κανονικής διάρκειας σπουδών. Το µέτρο της διαγραφής είναι ιδιαίτερα σκληρό για όσους φοιτητές είναι υποχρεωµένοι να εργάζονται ταυτόχρονα µε τις σπουδές τους. Είναι επιπλέον ιδιαιτέρα άδικο και αντικοινωνικό διότι µε τη διαγραφή τους ακυρώνει κόπους τόσο των ιδίων των φοιτητών όσο και των οικογενειών τους για όσα χρόνια έχουν επενδύσει στις σπουδές τους. Κανένα σοβαρό πανεπιστήµιο στον κόσµο, που σέβεται τους φοιτητές του, δεν προβαίνει σε αυτό το άκριτα οριζόντιο µέτρο ακύρωσης των όσων έχουν επιτύχει στα προηγούµενα έτη σπουδών οι φοιτητές και οι φοιτήτριές του.
Σήµερα φαίνεται ότι από πλευράς υπουργείου Παιδείας υπάρχουν σκεπτικισµός και ανησυχία για τις αντιδράσεις σε ένα θέµα που δηµιούργησαν οι δικές του νοµοθετικές εµµονές των προηγούµενων χρόνων. Ηδη διαρρέονται και συζητούνται προτάσεις νοµοθετικών αλλαγών στον ν. Κεραµέως που θα µπορούσε να αναλάβει η νέα ηγεσία του. Σ’ αυτό συνέβαλε και η διαφαινόµενη σε αρκετές περιπτώσεις απροθυµία των πρυτάνεων να αναλάβουν τη διεκπεραίωση του δυσάρεστου έργου µαζικών διαγραφών φοιτητών τους. Από έλεγχο που έχουν κάνει τα πανεπιστήµια, έπειτα από εντολή του υπουργείου, για την καταγραφή των ενεργών φοιτητών (αριθµός όσων προσήλθαν στις εξετάσεις τουλάχιστον ενός µαθήµατος) από όσους έχουν υπερβεί τα ν+2 έτη, προκύπτει ένας µικρός αριθµός της τάξεως των 22.000 φοιτητών. Οι υπόλοιποι ανέρχονται σε 310.000. Το υπουργείο Παιδείας έχει διερευνητικά θέσει προς συζήτηση µε τις πρυτανικές αρχές τη διατύπωση προτάσεων που αφορούν τη δυνατότητα να δοθούν σε αυτούς τους 22.000 φοιτητές τρεις εξεταστικές περίοδοι επιπλέον (ήτοι ένα ακόµη ακαδηµαϊκό έτος) και να ισχύσει µόνο για το 10% των µαθηµάτων που οφείλονται. Για τους 310.000 φοιτητές και φοιτήτριες έχει υπάρξει η σκέψη να διατυπωθεί µια εναλλακτική πρόταση, σύµφωνα µε την οποία θα επιτρέπεται στους φοιτητές αυτούς να εγγράφονται σε άλλα πανεπιστήµια στο δεύτερο ή τρίτο έτος των σπουδών. Μια πρόταση που, εφόσον υλοποιηθεί, θα οδηγήσει πολλούς από την οµάδα αυτή να εγγραφούν στα ιδιωτικά πανεπιστήµια (µε δίδακτρα), καθώς δεν υφίσταται –σύµφωνα µε την ισχύουσα νοµοθεσία– καµία δυνατότητα ένταξής τους σε άλλο δηµόσιο πανεπιστήµιο ή τµήµα.
Στην επικείµενη Σύνοδο των Πρυτάνεων (6-9 Μαΐου) θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η στάση των πρυτανικών αρχών των πανεπιστηµίων κατά τη συζήτηση του κρίσιµου αυτού θέµατος για τους φοιτητές τους. Επίσης, αναµένεται να συζητηθεί το αντιδηµοκρατικό σύστηµα ανάδειξης διοικήσεων και πρυτανικών αρχών, του οποίου οι αρνητικές επιπτώσεις είναι άµεσες στη λειτουργία των πανεπιστηµίων. Μια αλλαγή του νοµικού πλαισίου λειτουργίας των πανεπιστηµίων όσον αφορά την ακύρωση του µέτρου της διαγραφής των φοιτητών, καθώς και της εκλογής των οργάνων διοίκησης, θα µπορούσε να αποβεί ωφέλιµη για την αναβάθµιση των ελληνικών πανεπιστήµιων. Αλλωστε, η επανασυγκρότηση της δηµόσιας, δωρεάν και συµπεριληπτικής εκπαίδευσης αποτελεί βασικό στόχο των πανεπιστηµιακών κοινοτήτων και στο πλαίσιο αυτό είναι κοµβικής σηµασίας η κατάργηση της διαγραφής των φοιτητών/-τριών σύµφωνα µε τον κανόνα ν+2.
Διαβάστε επίσης
Κώστας Γενηδούνιας στο Documento: Δέχτηκα συστάσεις να μη μιλήσω με τον Βαξεβάνη
Εργαζόμενοι ΣΤΑΣΥ για απόλυση Γενηδούνια: «Άδικη και ξεκάθαρα στοχευμένη – Δεν θα μείνει αναπάντητη»
Κοκοτσάκης για τα βίντεο: Η ΕΛΑΣ δεν απαντά σε τεκμηριωμένες τεχνικές εκθέσεις αλλά σε δημοσιεύματα
Περιστέρι: Λήστεψε δύο πρακτορεία τυχερών παιχνιδιών μέσα σε 25 λεπτά – Απέσπασε 2200 ευρώ
Τραμπ: Ανακοινώνει 100% δασμούς στις ταινίες που παράγονται στο εξωτερικό
