Όλα αυτά που συμβαίνουν με τα πολλά σκάνδαλα που εξελίχθηκαν σε απειλή για τη δημοκρατία, έχουν να κάνουν με το γραφειοκρατικό συγκεντρωτικό υπόδειγμα της διακυβέρνησης της ΝΔ, η οποία συνέδεσε το κόμμα με το παρακράτος. Τα πολιτικά κόμματα στην ιστορία της πολιτικής, χρόνια έχουν πάψει να υλοποιούν τα συνολικά κοινωνικά συμφέροντα και έχουν καταστεί αυτόνομοι μηχανισμοί ή καλύτερα «τελεολογικοί αναδιανεμητές» της λειτουργίας τους προς το παρακράτος. Και όπως είδαμε προσφάτως με το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ το κόμμα οργανώνει πλέον το σκιώδη στρατό του παρακράτους. Μάλλον κάτι υποψιαζόταν ο Μπαλαντιέ όταν έλεγε ότι θα φθάσουμε σε εποχές όπου το κράτος θα είναι σχεδόν άχρηστο γιατί θα έχει αντικατασταθεί από άλλους μηχανισμούς.
Η ιστορία με τους «νονούς των επιδοτήσεων» οι οποίοι αναλάμβαναν να στρατολογούν αγρότες για να εισπράττουν παράνομες επιδοτήσεις με τη βοήθεια βέβαια του κόμματος της ΝΔ έχει μια μακρά ιστορία όπως θα δούμε παρακάτω από το παρελθόν.
Οι συγκεκριμένοι «νονοί των επιδοτήσεων» λειτουργούσαν μεταξύ κοινωνικού περιθωρίου και κομματικής στέγης. Δεν ήταν άτομα μιας βίαιης κοινωνικής περιθωριοποίησης, αλλά άτομα με παθολογική απόληξη στο γρήγορο και εύκολο νεοπλουτισμό, και στη δύναμη που εκείνος (ο νεοπλουτισμός) προσκόμιζε. Παράλληλα οι «νονοί των επιδοτήσεων» εκκινούντο από ψυχικά υποθέματα μεταξύ μιας μυστικής σχέσης μεταξύ εκείνων και του κόμματος που υπηρετούσαν με θέρμη, αλλά και της απόλυτης αφοσίωσης τους προς τον πολιτικό τους αρχηγό. Εκείνη η σχέση ενισχυόταν ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι υπήρχαν πολιτικοί παράγοντες οι οποίοι συναντούσαν τους «νονούς των επιδοτήσεων» κατεβαίνοντας στα μέτρα τους, μέσω κάποιας κουμπαριάς, έτσι ώστε η σχέση του πολιτικού παράγοντα και του «νονού των επιδοτήσεων» να αποκτά και μια συνεργατική επαφή.
Οι «νονοί των επιδοτήσεων», διέθεταν βοηθητικούς ρόλους μεταξύ παρανομία και κρατικού μηχανισμού, καθώς έχοντας «έφεση» στις επιτήδειες αρπαχτές, αλλά και στο ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, μπορούσαν να οργανώσουν κάθε είδους «ημιμόνιμης» ή «παράνομης» δραστηριότητας. Διορισμένοι οι περισσότεροι από τον κρατικό – κομματικό μηχανισμό σε δημόσιες θέσεις, ήταν πάντα σε ετοιμότητα στα κελεύσματα της κυβερνητικής γραμμής γιατί αποτελούσαν – όπως είπαμε – το σκιώδη στρατό του κόμματος της ΝΔ. Οι αποκαλυπτικές συνομιλίες που βγήκαν στον αέρα μεταξύ των «νονών των επιδοτήσεων» και του κυβερνητικού μηχανισμού το επιβεβαιώνουν με το παραπάνω.
Όλο αυτό με τους κομματανθρώπους /κομματοπαράσιτα, αποτελεί μια σύγχρονη μορφή μιας λούμπεν τάξης που μπήκε σε λειτουργία για την εκτέλεση παραβατικών δραστηριοτήτων ύστερα από την ηθελημένη ανοχή της κυβέρνησης. Θυμίζει τους Λατζαρόνοι τους περιθωριακούς παραβατικούς (Lumpenproletariat) της Νάπολης μεταξύ 1700 και 1800, οι οποίοι ανέπτυξαν μια στενή συνεργασία με τον Φερδινάνδος Α΄ των Βουρβόνων, γνωστός και ως «Βασιλιάς Λατζαρόνε», Βασιλιάς των δύο Σικελιών, όπου οι Λατζαρόνοι χρησίμευσαν ως μισθοφορικά σώματα του Βασιλιά και θωράκιζαν τη βασιλική εξουσία. Επίσης θυμίζει την «Εταιρεία της 10ης Δεκεμβρίου» στη Γαλλία των ετών 1848-1870, της κινητής φρουράς του Λουδοβίκου Βοναπάρτη που είχε συγκροτηθεί από λούμπεν παραβατικά κοινωνικά άτομα, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την καταστολή των επαναστάσεων. Αρκεί να διαβάσει κανείς τι έγραφε ο Μαρξ στη «18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη» για να καταλάβει πως εκκινείτο όλη εκείνη η «ξεχαρβαλωμένη μάζα», ή τα «τυχοδιωκτικά απορρίμματα» (και οι δύο εκφράσεις είναι του Μαρξ) που χρησιμοποιούντο από την εξουσία.
Το ίδιο όμως λούμπεν κοινωνικό περιθώριο δεν χρησιμοποιήθηκε και στη Λατινική Αμερική από τα δικτατορικά καθεστώτα; Ας δει κανείς τις ομάδες του Ελ Σαλβαδόρ, δηλαδή τις συμμορίες εκείνες (Ms-13, Crazy Criminals), οι οποίες δρούσαν υπέρ του καθεστώτος και συνεργάζονταν με υψηλόβαθμους αξιωματούχους του καθεστώτος εκτελώντας εντολές για δολοφονίες πολιτών οι οποίοι είχαν αντικαθεστωτική δράση. Αλλά ακριβώς εκεί, δηλαδή, στο οργανωμένο έγκλημα και στην παραβατικότητα αναζήτησαν επίσης βοήθεια και οι μυστικές υπηρεσίας ασφαλείας (CIA) των ΗΠΑ για τη δολοφονία του Φιντέλ Κάστρο και όχι μόνο.
Η κυβέρνηση της ΝΔ με τους «κομματικούς νονούς» που περιγράψαμε έφτιαξε ένα αντι-πολιτικό εξουσιαστικό σύστημα το οποίο με τη σειρά του συντηρεί ένα ορισμένο τύπο κράτους. Από τη στιγμή όμως που το κράτος εισέρχεται σε μια προσαρμοστικότητα που καλύπτει την παρανομία, όπως τις παρασιτικές προμήθειες, τις εργολαβικές αναθέσεις, τους διορισμούς από την πίσω πόρτα, τους στρατολόγους των αγροτών για την είσπραξη επιδομάτων κλπ, τότε έχει επιλέξει παρα-δημοκρατικούς σκοπούς λειτουργίας και έναν κομματικό παρασιτισμό ο οποίος γίνεται μια «έν δυνάμει κίνηση» (Ζώρζ Μπιρντώ) λούμπεν στοιχείων.
Ο Απόστολος Αποστόλου είναι Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας.
