Τις τελευταίες στιγμές της Κυριακής Γρίβα, περιέγραψε στη δικαστική αίθουσα πρώην σύντροφός της, με την κατάθεση του οποίου συνεχίζεται σήμερα η δίκη. Πρόκειται για τον άνθρωπο με τον οποίο είχαν πάει μαζί στο αστυνομικό τμήμα Αγίων Αναργύρων και είδε τον κατηγορούμενο να την δολοφονεί μπροστά στα μάτια των αστυνομικών με πέντε μαχαιριές.
Ο μάρτυρας περιέγραψε στο δικαστήριο τη συγκλονιστική στιγμή της δολοφονίας της 28χρονης έξω από το αστυνομικό τμήμα των Αγίων Αναργύρων.
«Περίμενα σαν συνοδός να πάρει το περιπολικό. Περιμέναμε μήπως έρθει το περιπολικό να την επιβιβάσω. Ξαφνικά η Κυριακή πάγωσε και φώναξε «χάνομαι». Τρώει τη πρώτη μαχαιριά, τρώει τη δεύτερη μαχαιριά. Με την άκρη του ματιού μου, βλέπω τον κατηγορούμενο, ακούσαμε ποδοβολητό αλλά όλα έγιναν γρήγορα. Έπαθα σοκ λες και βλέπεις ταινία. Δεν καταλάβαινα ότι αυτό συμβαίνει σε άνθρωπο κοντινό σε έμενα. Έτρεξα προ το τμήμα… Φώναξα: «βοήθεια τη σκοτώνει». Οι γυναίκες αστυνομικοί βγήκαν στο μπαλκόνι» κατέθεσε ο μάρτυρας και συνέχισε:
«…Στο μεταξύ ο κατηγορούμενος είχε ανέβει πάνω της, της κάρφωνε μαχαιριές, νομίζω 4 – 5. Μετά είδα τον κατηγορούμενο να αυτοτραυματίζεται και να πέφτει στο έδαφος. Συνέχισα να φωνάζω “ρε παιδιά ακόμη κρατάει το μαχαίρ”». Με τα πολλά βγαίνει ο σκοπός και του κλωτσάει το μαχαίρι, μετά εμφανίστηκε ένας αστυνομικός και με ανέβασε πάνω να ηρεμήσω…».
Νωρίτερα ο μάρτυρας περιέγραψε πως η αδικοχαμένη Κυριακή του ζήτησε να πάνε μαζί στο Αστυνομικό Τμήμα, γιατί φοβόταν μην της κάνει κακό ο άνθρωπος που τελικά έβαλε τέλος στη ζωή της. Κάτι που όπως κατέθεσε στο δικαστήριο ο κ. Δροσιάς είχε πει ξεκάθαρα στους αστυνομικούς.
Μάρτυρας: Η Κυριακή μου είπε «πάμε στο τμήμα γιατί φοβάμαι», δεν έκανε μήνυση γιατί απ’ ότι κατάλαβα δεν είχε τα χρήματα να πληρώσει το παράβολο, γι αυτό και ζήτησε το πιο απλό πράγματα μια αστυνομική συνοδεία μέχρι το σπίτι. «Είδα την Κυριακή να παγώνει και ξαφνικά και να φωνάζει «χάνομαι». Τρώει τη πρώτη μαχαίρια, τρώει τη δεύτερη μαχαιριά. Με την άκρη του ματιού μου είδα τον κατηγορούμενο… Πήδηξε πάνω της και συνέχισε να τη μαχαιρώνει, είδα ένα πίδακα αίμα….».
Ο μάρτυρας δέχθηκε σωρεία ερωτήσεων από την έδρα του δικαστηρίου για τις στιγμές της δολοφονίας της κοπέλας και την στάση των αστυνομικών.
Πρόεδρος: Είχε συγκεκριμένο στόχο η επίθεση;
Μάρτυρας: Ναι προφανώς, πρέπει να είχε την Κυριακή.
Εισαγγελέας: Ξέρετε πως ένιωθε η Κυριακή, φοβόταν; Τι σας είπε σε αυτό το ραντεβού;
Μάρτυρας: Ναι, πήγαμε στο τμήμα επειδή φοβόνταν.
Μάρτυρας: «Εγώ είδα το αίμα να ξεχύνεται από το στέρνο της, έτρεξα. Ο φρουρός ήταν μπροστά δεν γίνεται να μην τα έβλεπε. Ο κατηγορούμενος αφού την έριξε κάτω, τη γύρισε μπρούμυτα και έπεσε πάνω της και της έριχνε. Είδα να τη γυρνάει και να της καταφέρνει και άλλες μαχαιριές» απάντησε ο μάρτυρας.
Εισαγγελέας: Τι διημείφθη μεταξύ σας στο καφέ; Ποια ήταν η κατάσταση που βίωνε; Τι σας είπε;
Μάρτυρας: Είχαμε χωρίσει πέντε χρόνια, όπως σας είπα. Βγήκαμε τη τελευταία ημέρα του θανάτου της και δυο ημέρες πριν… Τη πρώτη φορά λέγαμε περί ανέμων και υδάτων, συζητούσαμε για κοινούς γνωστούς, για το πως προχωράει η ζωή. Το μόνο που έμαθα είναι ότι είχε δυο μήνες που χώρισε. Τη δεύτερη ημέρα έμαθα κάποια πράγματα γιατί η συζήτηση έφτασε στο συναισθηματικό. Εγώ της είπα να γυρίσει στον κατηγορούμενο γιατί και μαζί χωρίζαμε και ξαναγύριζε, αν και ήταν συνεσταλμένη και ντροπαλή. Μου είπε πως δεν ήθελε να γυρίσει στον κατηγορούμενο. Μου είπε: «Τον αγαπούσα αλλά με χτυπούσε». Μετά βγήκαμε άλλη μια φορά και ήταν η ημέρα της δολοφονία της.
«Στο αστυνομικό τμήμα της είπαν να κάνει μήνυση. Απ’ ότι κατάλαβα δεν είχε τα χρήματα για να την κάνει. Βέβαια δεν ζητήσανε τα στοιχεία της ούτε τα δικά μου. Εγώ ήμουν απέξω και την άκουγα να τους λέει ότι φοβάται τον πρώην σύντροφό της. Έπρεπε να πληρώσει παράβολο για να κάνει τη μήνυση, άκουσα τους αστυνομικούς να της το λένε, δεν είχε χρήματα μαζί της».
Εισαγγελέας: Όσο εσείς φωνάζατε ο βοήθεια (την ώρα της δολοφονίας) ο φρουρός τι έκανε;
Μάρτυρας: Δεν βγήκε καθόλου.
Εισαγγελέας: Εβλεπε δηλαδή να μαχαιρώνουν την Κυριακή;
Μάρτυρας: Δεν ξέρω αν έβλεπε, πάντως ήταν μέσα στο φυλάκιο. Στα δυο μέτρα ξεκίνησε η δολοφονία, στα δυο μέτρα τον είδαμε πίσω μας….
Σε ερώτηση της υποστήριξης κατηγορίας αν θα μπορούσε να είχε κάνει κάτι περισσότερο για να τη σώσει, ο μάρτυρας απάντησε:
«Όχι. Και δεν έχω τύψεις. Έκανα ό,τι μπορούσα».
Η δίκη συνεχίζεται με καταθέσεις μαρτύρων.
Διαβάστε επίσης:
Κυριακή Γρίβα: «Δικαίωση για εμάς δεν υπάρχει» λέει η μητέρα της – Διεκόπη για τις 30 Ιουνίου η δίκη
