Φτιάχνει μια πραγματικότητα στα μέτρα του. Σβήνει τα μαύρα και τα γκρίζα, αφήνει τα γαλάζια, προσθέτει και τη Μαρέβα και είναι έτοιμος να δεχτεί το χειροκρότημα. Χειροκροτώντας πρώτος αυτός τον εαυτό του: «την άρτια εκστρατεία που οργάνωσα!»
Η «Ελλάδα θρηνεί αχρείαστες απώλειες γιατί πολύ απλά δεν έχει τα ποσοστά εμβολιασμού άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Κι αυτό παρά την άρτια εκστρατεία που οργάνωσα». Αυτή η φρασούλα αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο την παγωμένη ψυχή, την παστεριωμένη σκέψη και την υπεροψία της Μαρίας Αντουανέτας, τα οποία χαρακτηρίζουν τον Μητσοτάκη. Και επιβεβαιώνουν ότι κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τον εαυτό του όσους επικοινωνιολόγους, λογογράφους, σκηνοθέτες, ιθαγενείς και Ντάλτον, Τσιόδρες και Βλαστάρηδες κι αν επιστρατεύει. Oσο μελό κι αν μοιράζει, όση αισιοδοξία του κάλου κι αν διακινεί, όσες θέσεις εργασίας κι αν πανηγυρίζει, όσο φαρισαϊσμό –να πάψουν ορισμένοι να εργαλειοποιούν τον ανθρώπινο πόνο!– κι αν ανακατεύει στη σούπα του.
Αυτός είναι ο Μητσοτάκης. Πολύ απλά, πιο απλά δεν γίνεται. 17.000 νεκροί, καμιά ευθύνη. Ολέθρια ποσοστά εμβολιασμού, καμιά ευθύνη. Ανθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα αβοήθητοι, καμιά αναφορά. Γιατροί λιποθυμούν και νοσηλευτές σκοτώνονται –κυριολεκτικά– στην κούραση, καμιά κουβέντα. Κόσμος παστωμένος σε λεωφορεία και μετρό, μαθητές παστωμένοι σε σχολικές αίθουσες, ασθενείς παστωμένοι σε νοσοκομεία, καμιά νύξη. Ανεμβολίαστος, χωρίς αντισώματα πραγματικότητας, έχει βρει το κλειδί της προσωπικής του χαζοχαράς, με την οποία μας φτύνει στα μούτρα κάθε Σαββατοκύριακο. Φτιάχνει μια πραγματικότητα στα μέτρα του. Σβήνει τα μαύρα και τα γκρίζα, αφήνει τα γαλάζια, προσθέτει και τη Μαρέβα και είναι έτοιμος να δεχτεί το χειροκρότημα. Χειροκροτώντας πρώτος αυτός τον εαυτό του: «την άρτια εκστρατεία που οργάνωσα!»
Οπως καταλάβατε είναι αλλού και, όπως αποδείχτηκε από το ενδέκατο στη σειρά διάγγελμά του, εκεί έχει σκοπό να μείνει. Μην τον κακίσουμε όμως, το πιθανότερο είναι να μη διαθέτει το μέσο μεταφοράς στην πραγματικότητα. Την ενσυναίσθηση, τη συναίσθηση ευθύνης, το συναίσθημα για το δράμα που ζουν χιλιάδες οικογένειες και εκατομμύρια πολίτες.
Στον όμορφο γυάλινο κόσμο του, που στιλβώνουν κάθε μέρα τα ΜΜΕ των λιστών, ο Κοντολέων είναι άριστος, οι απευθείας αναθέσεις είναι για το καλό του λαού, η «Ολλανδή δημοσιογράφος» είναι εχθρός του έθνους, τα pushbacks τουρκική προπαγάνδα, η αστυνομία ανθρωπιστική οργάνωση, ο Λιγνάδης φίλος από τα παλιά κι εμείς άξιοι της τύχης μας. Διότι μας έδωσε μια άρτια οργανωμένη εκστρατεία και εμείς διαλέγουμε αντί γι’ αυτό την πανδημία των ανεμβολίαστων.
Θυμίζει από μια άποψη τον Μίσσιο: «Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε!» Αυτό ζητάει από τον λαό Του ο αρχιτρίκλινος της πανδημίας. Να οδεύει προς την ανύπαρκτη ΜΕΘ με το φέρετρο του λεωφορείου χαμογελώντας. Δεν έχουμε κλίνες, ΜΕΘ, κρεβάτια, φάρμακα, δουλειά, ψωμί, ενημέρωση, ελευθερία. Αλλά έχουμε έναν πρωθυπουργό που με τον λόγο και την πράξη του διδάσκει τη χαρά της καλής ζωής. Φάτε παντεσπάνι, μαλάκες. Αν είμαστε άξιοι του μεγαλείου Του, θα φανεί στο χειροκρότημα.
