Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο της Μαρίας Τζιρίτα με τίτλο «Κάτω απ’ τη μηλιά», το οποίο αποτελεί την αληθινή ιστορία τριών γυναικών, από τρεις διαφορετικές γενιές. Με αφορμή την κυκλοφορία η συγγραφέας απαντά στο Ερωτηματολόγιο του Docville.
Πού γεννηθήκατε και πού μεγαλώσατε;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, αλλά πατρίδα μου θεωρώ το Τολό Αργολίδας, τόπο καταγωγής μου, όπου πέρασα όλα τα καλοκαίρια της ζωής μου.
Όταν ακούτε τη λέξη σπίτι τι σας έρχεται στο μυαλό;
Ασφάλεια, γαλήνη, ζεστασιά.
Μια ανάμνηση από τα παιδικά σας χρόνια.
Έχω πολύ έντονες αναμνήσεις από την Ιταλία όπου έζησα με την οικογένεια μου για δυο χρόνια, όταν ήμουν πέντε και έξι χρονών. Η πιο δυνατή από αυτές είναι να τρώμε με την αδελφή μου κρυφά παγωτό που υπήρχε πάντα στην κατάψυξη.
Πότε ήταν η πρώτη φορά που βυθιστήκατε σε ένα βιβλίο;
Ειλικρινά δεν μπορώ να θυμηθώ. Διάβαζα από πολύ μικρή, λάτρευα τα βιβλία. Ενώ άλλα κοριτσάκια λαχταρούσαν κούκλες και παιχνίδια, εγώ ζητούσα πάντα βιβλία για δώρο. Άρα θα πω όταν ήμουν έξι χρονών, τότε που έμαθα να διαβάζω.
Ποιος ήταν ο άνθρωπος που σας μύησε στο διάβασμα;
Θαρρώ πως επειδή οι γονείς μου ήταν κι οι δυο βιβλιοφάγοι κι είχαμε μια τεράστια βιβλιοθήκη στο σπίτι, ακολούθησα το πρότυπο τους – είτε ισχύει η κληρονομικότητα, είτε η μίμηση προτύπου.
Τι σας ώθησε στη συγγραφή;
Μια εσωτερική ψυχική ανάγκη που ακόμα και σήμερα δεν μπορώ να εξηγήσω. Ίσως επειδή ήμουν πολύ ντροπαλό και κλειστό παιδί και δεν μπορούσα να μιλήσω εύκολα, αναγκάστηκα να καταφύγω στη γραφή για να επικοινωνώ με τους γύρω μου.
Η συγγραφή είναι τρόπος ζωής;
Όχι, τρόπος ζωής δεν είναι για μένα. Γράφω μια συγκεκριμένη περίοδο του χρόνου, για δυο, τρεις μήνες και μόνο το διάστημα εκείνο η συγγραφή απορροφά όλο τον χρόνο και την ενέργεια μου. Το υπόλοιπο διάστημα ζω όπως κάθε άλλος άνθρωπος.
Υπάρχουν ιδανικές συνθήκες για τη συγγραφή ενός βιβλίου;
Για μένα όχι. Το μόνο που χρειάζομαι είναι το λάπτοπ μου και να μην μου μιλάει κανείς. Μπορεί γύρω μου να επικρατεί χάος, αυτό δεν με ενοχλεί καθόλου. Όταν γράφω χάνομαι, βρίσκομαι εκεί που διαδραματίζεται η ιστορία, δεν βλέπω και δεν ακούω τίποτε άλλο.
Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σκεφτήκατε όταν ολοκληρώσατε το νέο βιβλίο σας;
Δεν σκέφτομαι, μόνο νιώθω και είναι πάντα το ίδιο συναίσθημα: συγκίνηση, χαρά, λύτρωση, αλλά και μοναξιά.
Νιώσατε ποτέ φόβο έκθεσης;
Όχι ποτέ. Όσο κλειστή κι εσωστρεφής ήμουν μικρή, τώρα είμαι στο άλλο άκρο. Νομίζω πως η συγγραφή ήταν η ψυχοθεραπεία μου τελικά.
Συγγραφικό μπλοκάρισμα. Σας έχει τύχει;
Μόνο ως προς την ιδέα του επόμενου βιβλίου. Μόλις βρω το θέμα μου, πλάθω την ιστορία πρώτα στο μυαλό μου και στη συνέχεια την αποτυπώνω στο χαρτί, χωρίς να «κολλήσω» πουθενά!
Ποιοι συγγραφείς έχουν «γράψει» μέσα σας;
Η Πόλυ Μηλιώρη, η Ιζαμπέλ Αλιέντε και ο Πάολο Κοέλιο. Ήταν οι πρώτοι που θαύμασα και σαφώς επηρεάστηκα από τα έργα τους.
Το ποτήρι είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο;
Πάντα μισογεμάτο.
Αύριο είναι μια καλύτερη μέρα;
Το αύριο είναι η δεύτερη ευκαιρία που μας δίνει κάθε μέρα ο Θεός.
Βασίζεστε στην καλοσύνη των ξένων;
Δεν βασίζομαι με την έννοια της εξάρτησης. Αγαπώ τους ανθρώπους και τους εμπιστεύομαι, χωρίς να έχω υπερβολικές απαιτήσεις από αυτούς.
Η κόλαση είναι οι άλλοι;
Η κόλαση υπάρχει μόνο μέσα στο μυαλό μας. Εκεί βρισκόμαστε μόνο από δική μας ευθύνη, ποτέ των άλλων.
Ποιο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης εκτιμάτε ιδιαιτέρως;
Την ταπεινότητα. Είναι το πιο πολύτιμο χάρισμα που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος.
Ποιο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης σας απωθεί;
Η υπεροψία και η τσιγκουνιά.
Τι ρόλο παίζει η φιλία στη ζωή σας;
Τον πιο σημαντικό, μετά την οικογένεια. Όταν έχεις πραγματικούς φίλους δεν νιώθεις ποτέ μόνος. Η λύπη σου μειώνεται κι η χαρά σου πολλαπλασιάζεται.
Είναι σημαντικός για εσάς ο έρωτας;
Ήταν τα προηγούμενα χρόνια. Ίσως και παραπάνω απ’ όσο έπρεπε. Τώρα πια ζω μια χαρά –μάλλον καλύτερα– χωρίς αυτόν στη ζωή μου.
Τι είναι ευτυχία για εσάς;
Η ισορροπία του μυαλού μας, το να τα έχουμε βρει με τον εαυτό μας.
Η ομορφιά μπορεί να σώσει τον κόσμο;
Σε καμιά περίπτωση.
Πώς σκέφτεστε τον εαυτό σας σε δέκα χρόνια;
Να έχω συνταξιοδοτηθεί και να ζω μόνιμα στο χωριό μου με πολλά πολλά ζώα.
Είστε ικανοποιημένη με όσα έχετε καταφέρει μέχρι σήμερα;
Σε επαγγελματικό και σε καλλιτεχνικό επίπεδο ναι. Σε προσωπικό επίπεδο θεωρώ πως έχω κάνει πολλά λάθη που δυστυχώς κι αναπόφευκτα πλήρωσε το παιδί μου…
Info
Το βιβλίο «Κάτω απ’ τη μηλιά» της Μαρίας Τζιρίτα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
