Μάθιου ΜακΚόναχι: «Κάνω τον διάβολο να μοιάζει με εκπρόσωπο του Διαφωτισμού»

Μάθιου ΜακΚόναχι: «Κάνω τον διάβολο να μοιάζει με εκπρόσωπο του Διαφωτισμού»

Με τις συμβουλές του συγγραφέα Στίβεν Κινγκ πρωταγωνιστεί ως Μαυροντυμένος στην ταινία «Μαύρος πύργος»

Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Καϊμάκης

«Καθώς ο μαυροντυμένος άντρας απομακρυνόταν προς την έρημο, ο τελευταίος πιστολέρο ήταν ακριβώς από πίσω του». Ενα τα μεγαλύτερα έργα του Στίβεν Κινγκ, ο «Μαύρος πύργος» («The dark tower»), γραμμένο το 1978, ξεκινάει με αυτήν ακριβώς τη φράση, συστήνοντας τους βασικούς ήρωες του μυθικού κόσμου του. Τον μαυροντυμένο, σκοτεινό άντρα υποδύεται ο Μάθιου ΜακΚόναχι, ενώ ο πιστολέρο είναι ο Ιντρις Ελμπα. Στον ρόλο του μαυροντυμένου άντρα ο ΜακΚόναχι δίνει μια από τις πιο ξεχωριστές ερμηνείες του και μας μιλάει γι’ αυτήν…

Ποιος ακριβώς είναι ο άντρας αυτός; Είναι μήπως ο διάβολος;

Υπάρχουν πολλά είδη διαβόλου. Ο μαυροντυμένος είναι σίγουρα ο διάβολος, αλλά ταυτόχρονα είναι και χειρότερος από τον διάβολο. Δεν αρκείται στο να σκοτώσει ή να βασανίσει ανθρώπους. Ο άντρας αυτός είναι ένα μυστήριο. Πρόκειται για έναν μάγο που αλλάζει διαρκώς πρόσωπα. Μπορεί να μεταφερθεί από το ένα μέρος στο άλλο καταργώντας χρόνο και αποστάσεις, να κάνει τα αντικείμενα να κινούνται σύμφωνα με τη δική του βούληση, ενώ είναι ικανός να παίζει με το μυαλό των άλλων κουνώντας μοναχά το μικρότερο δαχτυλάκι του ή χρησιμοποιώντας απλώς και μόνο τη σκέψη του. Επίσης διαθέτει κι άλλες εξωπραγματικές δυνάμεις και τις χρησιμοποιεί είτε σαδιστικά είτε ως μέσα καθαρής ψυχαγωγίας και προσωπικής ικανοποίησης.

Το αληθινό του όνομα ποιο είναι;

Εχει διάφορα ονόματα. Εκείνο πάντως στο οποίο απαντάει πιο συχνά είναι το Γουόλτερ Ο’Ντιμ.

Απέναντι στον μαυροντυμένο όμως υπάρχει και ο πιστολέρο, ο βασικός αντίπαλός του. Ποια ακριβώς είναι η σχέση τους;

Ο σεβασμός και η αλληλοεκτίμηση είναι νομίζω τα στοιχεία εκείνα που κάνουν τόσο δυνατή αυτή την αντιπαράθεση. Δεν είναι μια απλή μονομαχία Καλού-Κακού. Είναι η ίδια η ουσία της ύπαρξης του ενός και του άλλου. Για τον χαρακτήρα μου, ειδικά, ο πιστολέρο Ρόλαντ είναι ανεκτίμητος. Κυριολεκτικά δεν μπορεί να υπάρξει ο Γουόλτερ χωρίς αυτόν απέναντί του. Αν και σκοπός του είναι να τον καταστρέψει, σχεδόν θλίβεται στη σκέψη του κενού που θα υπάρξει στην περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο. Η βαθύτερη ανάγκη του είναι να συνεχίσει αυτή η κοινή και παράλληλη διαδρομή των δύο αντρών για αιώνες. Στην πραγματικότητα, αυτή η σχέση είναι μεταξύ αγάπης και μίσους.

Σε κάποιες σκηνές του φιλμ ο μαυροντυμένος δεν φαίνεται και τόσο… σατανικός.

Μα, όπως συμβαίνει και με κάθε πραγματικά κακό ή σατανικό χαρακτήρα, δεν θεωρεί εαυτόν… κακό. Ο Γουόλτερ δεν πιστεύει ότι εκπροσωπεί το Κακό,, αλλά αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως ένα είδος εκπροσώπου της προόδου. Πιστεύει ότι είναι ο διαφωτιστής που συντελεί με τη δράση του στην αναπόφευκτη διαδικασία η οποία φέρνει το μέλλον πιο κοντά. Αυτό σημαίνει φυσικά και θυσίες, αλλά ο Γουόλτερ δεν δείχνει διατεθειμένος να… θυσιαστεί. Στοχεύει να κρατήσει για τον εαυτό του το καλύτερο κομμάτι της πίτας και θα κάνει τα πάντα γι’ αυτό.

Ποια είναι η άποψή σας για τον συγγραφέα Στίβεν Κινγκ;

Ο Κινγκ είναι ολόκληρο κεφάλαιο της λογοτεχνίας του φανταστικού. Δεν έχω διαβάσει πολλά βιβλία του, παρά μόνο δυο τρία από εκείνα που έγιναν ταινίες. Δυστυχώς ποτέ δεν ήμουν… big reader! Το «Dark tower» το αγνοούσα, αλλά ρούφηξα όλα τα βιβλία μεμιάς.

Βρεθήκατε σε αρκετά γυρίσματα μαζί;

Οχι και τόσο. Στην πραγματικότητα ο Στίβεν ήρθε σε ελάχιστα γυρίσματα. Ομως ανταλλάξαμε πολλά μέιλ στη διάρκεια των γυρισμάτων, ενώ μιλήσαμε και αρκετές φορές στο τηλέφωνο. Οι συμβουλές του ήταν πολύτιμες, όπως και η βοήθειά του σε όλα τα επίπεδα. Ηταν σημαντικό να φέρουμε τη δική του οπτική από τη διαδικασία συγγραφής των βιβλίων στο κινηματογραφικό σύμπαν. Οι ιδέες του γύρω από το σενάριο ήταν καταλυτικές. Επίσης μου έδωσε πολλά εφόδια για να χτίσω τον χαρακτήρα μου. Κυρίως όμως στέκομαι σε αυτό: στο να τον κάνω να μοιάζει με εκπρόσωπο του Διαφωτισμού. Επίσης δουλέψαμε πολύ και στο κομμάτι της έντασης της φωνής. Οταν ο Γουόλτερ μιλάει, όλοι οι άλλοι ακούνε. Ο λόγος του είναι επιβλητικός, κοφτερός, αδιαπραγμάτευτος. Δεν χρειάζεται να μιλά δυνατά για να ακούγεται.

Πάντως η ταινία δεν είναι πιστή αντιγραφή του κλίματος που συναντάμε στις σελίδες των συγκεκριμένων βιβλίων του Κινγκ…

Ναι, είναι ένα κράμα από την ατμόσφαιρα των βιβλίων –απ’ όλα κι όχι μόνο το πρώτο της σειράς– και μια κινηματογραφική φαντασία που δεν υπακούει μόνο σε ένα είδος αλλά σε πολλά διαφορετικά. Είναι γουέστερν, είναι θρίλερ, είναι περιπέτεια φαντασίας, είναι τόσο πολλά μαζί.

Πολλά βιβλία του Κινγκ δεν ευτύχησαν στο σινεμά. Ποια ταινία-διασκευή βιβλίου του συγγραφέα ξεχωρίζετε;

Το «Misery» με έχει στοιχειώσει. Είναι σπουδαία ταινία, αλλά εκτός της άξιας μεταφοράς του πνεύματος του βιβλίου του Κινγκ στα καρέ του Ρομπ Ράινερ, οι καθηλωτικές ερμηνείες των Τζέιμς Κάαν και Κάθι Μπέιτς ήταν το κάτι άλλο. Επίσης δεν σας κρύβω ότι πάντα απολαμβάνω να βλέπω τη «Λάμψη» του Κιούμπρικ. Ξεκινάω να δω λίγα λεπτά και μετά με απορροφάει.

Στο παρελθόν έχετε υποδυθεί κάποιο ρόλο σαν αυτόν του μαυροντυμένου;

Οχι, ο ρόλος αυτός ήταν κάτι νέο για μένα. Ποτέ στον παρελθόν δεν υποδύθηκα κάτι τέτοιο. Επίσης είναι ένας χαρακτήρας που προέρχεται από το φανταστικό σύμπαν. Καμιά ταινία μου δεν ήταν βγαλμένη από εξωπραγματικά μονοπάτια. Ισως μόνο το «Interstellar», που όμως είχε κι εκείνο τις βάσεις του στη ρεαλιστική πραγματικότητα και σ’ ένα πιο ζοφερό μέλλον. Οταν ο σκηνοθέτης μού μίλησε για την ταινία και το φανταστικό περίβλημά της, σκέφτηκα: «Αυτό είναι. Ας το κάνουμε».

Με τον Δανό σκηνοθέτη Νικολάι Αρσέλ δεν είχατε δουλέψει ποτέ…

Οχι, αλλά λάτρεψα την προηγούμενη ταινία του «The royal affair», που με ξάφνιασε ευχάριστα. Εκεί που περίμενα να δω ένα δακρύβρεχτο δράμα εποχής, αντίκρισα ένα στιλάτο, κωμικό και ανατρεπτικό κομψοτέχνημα, που με έκανε να διασκεδάσω αφάνταστα. Οταν έμαθα λοιπόν ότι θα σκηνοθετήσει τον «Μαύρο πύργο» ενθουσιάστηκα και δήλωσα αμέσως το ενδιαφέρον μου για να συνεργαστούμε.

Αρκετοί φαν του Στίβεν Κινγκ περιμένουν να δουν σκηνές τρόμου στο φιλμ…

Και θα δουν. Είναι θεμιτό κάτι τέτοιο. Αλλωστε, τι διάολο… μιλάμε για ταινία βγαλμένη από τη φαντασία του Κινγκ. Είναι δυνατόν να μην έχει τρομακτικές σκηνές;

Ετικέτες

Τελευταίες ΕιδήσειςDropdown Arrow
preloader
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Documento Newsletter