Πώς η ΝΔ φρόντισε ώστε οι κρατικές προμήθειες και τα έργα να πηγαίνουν πλέον μόνο σε «ημέτερους»
Εδώ και πολλούς μήνες η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει το «πάρτι» των απευθείας αναθέσεων της κυβέρνησης της ΝΔ και να που τα επίσημα στοιχεία του Κεντρικού Ηλεκτρονικού Μητρώου Δημοσίων Συμβάσεων επιβεβαιώνουν πλήρως τις καταγγελίες του καθώς δείχνουν ότι κατά τους τελευταίους 16 μήνες, ποσοστό άνω του 60% των δημόσιων συμβάσεων όλων των κατηγοριών δόθηκαν από υπηρεσίες και φορείς ελεγχόμενους από την κυβέρνηση με απευθείας ανάθεση.
Το γεγονός αυτό αποκάλυψε σήμερα με δημοσίευμά της η οικονομική ιστοσελίδα Euroday, τονίζοντας ότι όπως προκύπτει από τα στοιχεία του Κεντρικού Ηλεκτρονικού Μητρώου Δημοσίων Συμβάσεων (ΚΗΜΔΗΣ), για το διάστημα 1/1/2020 έως 30/4/2021, επί συνολικού αριθμού 269.900 δημόσιων συμβάσεων, είτε αφορούσαν σε προμήθειες και υπηρεσίες είτε στην εκπόνηση μελετών και κατασκευή έργων, δόθηκαν με απευθείας ανάθεση οι 164.040, ήτοι ποσοστό 60,77%!
Δημόσιο χρήμα 1.9 δις ευρώ σε απευθείας αναθέσεις μέσα σε 16 μήνες
Εκ των 164.040 συμβάσεων με απευθείας ανάθεση, συνεχίζει το δημοσίευμα του Euro2day, οι 154.780 έγιναν για την κάλυψη πάγιων αναγκών ή την κατασκευή έργων βάσει του άρθρου 118 του ν. 4412/2016 και οι υπόλοιπες 9.260 για την κάλυψη έκτακτων αναγκών λόγω Covid-19.
Το συνολικό ποσό που δόθηκε από το Δημόσιο με αυτές τις απευθείας αναθέσεις έφτασε στα 1.894 δις ευρώ, εκ των οποίων το 1,638 δισ. ευρώ αφορούσε κλασικές συμβάσεις (άρθρο 118) και τα 246,1 εκατ. ευρώ τις απευθείας αναθέσεις Covid-19.
«Βεβαίως τυπικά, ο υπέρογκος αριθμός απευθείας αναθέσεων από μόνος του δεν τεκμηριώνει ότι υπάρχουν αδιαφανείς διαδικασίες στη χρήση του δημοσίου χρήματος» , αναφέρει το Euro2day, «καθώς δικαιολογείται από το νομικό πλαίσιο που επιτρέπει στους 3.500 και πλέον αναθέτοντες φορείς την υπογραφή δημοσίων συμβάσεων με απευθείας ανάθεση για ποσά έως 20.000 ευρώ, ωστόσο το μέγεθος προκαλεί προβληματισμό», καταλήγει.
Η αλλαγή στους κανόνες που έφερε ο νόμος 4782/2021 της ΝΔ
Η αλλαγή στους κανόνες για τις δημόσιες προμήθειες που έφερε η κυβέρνηση της ΝΔ με το νόμο 4782/2021 ο οποίος ψηφίστηκε τον περασμένο Μάρτιο, τροποποιώντας τον προηγούμενο νόμο 4412/2016 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει όμως ότι έστω και τηρώντας τα προσχήματα της «διαφάνειας», η κυβέρνηση της ΝΔ έχει φροντίσει ώστε οι δημόσιες συμβάσεις και οι κρατικές προμήθειες μικρού προϋπολογισμού να δίνονται πλέον νομότυπα μεν αλλά με όρους και κανόνες «πελατειακού κράτους», χωρίς καμία διαγωνιστική διαδικασία και αποκλειστικά σε επιχειρηματίες που έχουν πολιτική στήριξη και προσβάσεις στον κρατικό μηχανισμό.
Είναι γνωστό ότι με το νόμο 4782/2021, η κυβέρνηση της ΝΔ αύξησε τα ανώτατα όρια για τις απευθείας αναθέσεις κατά 50% για τις συμβάσεις προμήθειας αγαθών, υπηρεσιών και μελετών και κατά 200% για τα έργα, ορίζοντας ότι το ανώτατο όριο για να δοθεί μια απευθείας ανάθεση διαμορφώνεται στις 30.000 ευρώ, όταν πρόκειται για συμβάσεις προμηθειών υπηρεσιών και μελετών (από 20.000 ευρώ που ίσχυε με το νόμο 4412/2016) και στις 60.000 ευρώ για έργα (από 20.000 ευρώ που ήταν πριν).
Πώς οι κρατικές προμήθειες και τα έργα πάνε πλέον μόνο σε «ημέτερους»
Με το νόμο 4782/2021 έκανε και κάτι άλλο: κατάργησε την δυνατότητα που παρείχε το νομικό πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ, σε άλλες ενδιαφερόμενες εταιρείες να καταθέτουν βελτιωμένες προσφορές για μια δημόσια προμήθεια ή ένα έργο, πέραν της μίας εταιρείας (για συμβάσεις με προϋπολογισμό μέχρι 30.000 ευρώ) ή των τριών (για συμβάσεις με προϋπολογισμό μεταξύ 30.000 και 60.000 ευρώ) που έχουν κάθε φορά προεπιλεγεί και προσκληθεί επίσημα από τους κυβερνητικούς φορείς.
Έτσι με αυτή την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου, μπορεί όλες οι δημόσιες συμβάσεις που δίνονται με απευθείας αναθέσεις να δημοσιεύονται στο Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Δημοσίων Συμβάσεων όπως συνέβαινε και ως τον περασμένο Μάρτιο, όμως ο κύκλος των υποψηφίων για την ανάληψη κάποιου μικρού δημόσιου έργου ή κρατικής προμήθειας έχει περιοριστεί ήδη στις επιχειρήσεις που επιλέγονται από τους αναθέτοντες φορείς – δηλαδή σε όσους έχουν προσβάσεις και πολιτικές άκρες, κατά πλήρη παραβίαση των αρχών του ελεύθερου ανταγωνισμού.
