Η μη πολιτική συζήτηση στην οποία συμμετείχε χθες το βράδυ στο public, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν έπιασε τα στάνταρ μιας παρεμβατικής κοινωνικής κουβέντας. Δεν ήταν έστω χαλαρή. Εξελίχθηκε σε μια άνευρη και ιλουστασιόν άτυπη συνέντευξη του Προέδρου της ΝΔ , στοχοπροσηλωμένη στη γνωριμία με την ανθρώπινη πλευρά του πολιτικού.
Με εξαίρεση την εκτίμηση του κ. Μ. Προβατά ότι πιθανότατα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα είναι ο αυριανός Πρωθυπουργός και την άποψή του ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης «δεν είναι παιδί του κομματικού σωλήνα», αμιγώς πολιτικές τοποθετήσεις όντως δεν υπήρξαν. Η κουβέντα γρήγορα πέρασε στο life-style του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ο ίδιος απευθυνόμενος σ’ ένα ακροατήριο κυρίως «παιδιών του κομματικού σωλήνα» στην αίθουσα εκδηλώσεων του πέμπτου ορόφου, σχεδόν αποκήρυξε τον μακιαβελικό Ηγεμόνα, δήλωσε θιασώτης του Θουκυδίδη και fun των ταινών star wars. Tην πρώτη μάλιστα ταινία, θυμήθηκε πως την παρακολούθησε το 1977 σε ένα θερινό σινεμά στα Χανιά . «Αποκάλυψε» πως μέχρι και την ηλικία των 17 χρονών περίπου επιθυμούσε να γίνει γιατρός. Το …σαράκι της πολιτικής ήρθε λίγο μετά με τη μελέτη πολιτικών κειμένων..
Υπέρμαχος του τρόπου λειτουργίας των πανεπιστημίων τύπου Χάρβαντ , από το οποίο ως γνωστόν αποφοίτησε, και του στόχου της πολυμέρειας που εκτίμησε ότι εξυπηρετούν, ο Κ. Μητσοτάκης, απέφυγε να δηλώσει ότι είχε βραβευθεί για την πτυχιακή του εργασία. Το δήλωσαν όμως οι συνομιλητές του –Χρ. Χωμενίδης και Μ. Προβατάς- και έτσι μάθαμε πως ο Πρόεδρος της ΝΔ είχε καταπιαστεί τότε με τις αμερικανικές βάσεις και το πώς η εσωτερική πολιτική επηρέαζε την χάραξη της εξωτερικής πολιτικής στο θέμα αυτό…
Από τους πολιτικούς πρώτης γραμμής που δεν αρνούνται την εισβολή των social media στην ιδιωτικότητά τους , ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποστήριξε ότι ανεβάζει ελάχιστες στιγμές τις οποίες νιώθει ‘ανετα’ να μοιραστεί με τους ανθρώπους που τον παρακολουθούν.
Και μέσα στο άκρως προστατευμένο περιβάλλον της αίθουσας εκδηλώσεων του public εκτίμησε ότι δεν έχει νόημα να προσπαθούν σήμερα οι πολιτικοί να προστατευθούν από τη δημόσια έκθεση. Στη λογική αυτή προέτρεψε: «να είμαστε ο εαυτός μας. Μια γκάφα παραπάνω, δεν πειράζει».
